Julia Osendarp Opvoeding 27 dec 2023, 19:33

Leestijd: 4 minuten

Dilemma: ‘Hoe ga ik om met het drugsgebruik van mijn 19-jarige zoon?’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Miriam (49), die niet goed weet hoe om te gaan met het drugsgebruik van haar zoon.

„Ik heb zelf nooit harddrugs gebruikt. Sporadisch heb ik in mijn jeugd weleens een jointje geprobeerd, maar daar viel ik eigenlijk direct van in slaap. Behoefte om een stimulerend of verdovend pilletje, poedertje of vloeistof te gebruiken, heb ik nooit gehad.

Zelf nooit harddrugs gebruikt

Ik was echt niet per se een brave puber. Wij stapten ieder weekend, het liefst meerdere avonden in de week. Ik kom uit een tijd waarin mijn vriendengroep bier of wijn dronk en een sigaret rookte. Natuurlijk zaten er ook wel types bij die harddrugs gebruikten, maar men stond vooral dronken in de kroeg mee te zingen met André Hazes. Zo herinner ik mijn wilde jaren.

Mijn zoon groeit op in een heel andere tijd. Hij is inmiddels 19 jaar. Waar ik op mijn vijftiende al in het dorpscafé stond, maakte hij lockdowns mee tijdens de coronacrisis. Toen bij hem net een beetje de uitgaansdrang begon te groeien, gingen we twee jaar pandmie tegemoet.

Zoon heeft ander uitgaansleven

In die tijd had hij wel feestjes. Huisfeestjes bij vrienden thuis en eigenlijk is dat nog steeds zo. Ook gaan ze tegenwoordig naar festivals in Amsterdam. De kroeg gaan zijn leeftijdsgenoten niet echt in, zegt hij dan.

Ik heb me altijd zorgen gemaakt over drugsgebruik. Ook omdat ik weet dat de jongere generatie tegenwoordig anders tegen drugs aankijkt. Een pilletje is immers goedkoper dan een hele avond drank kopen en voor zover ik weet, doen bijna al zijn vrienden het.

‘Weleens een pilletje’

Natuurlijk probeer ik voorzichtig te ontfutselen wat voor drugs hij gebruikt en wanneer. Voor zover ik weet ‘gebruikt hij weleens een pilletje’, maar ik heb zelf het idee dat het meer is dan dat. Ook blijft hij mij erop attenderen dat zijn hele vriendenkring dit nu eenmaal doet en het allemaal niet zo heftig is als dat ik denk.

Mijn onderbuikgevoel zegt dat er ook andere drugs geprobeerd zijn. Laatst ving ik een gesprek op tussen hem en een vriend aan de telefoon. Waaruit ik concludeerde dat ze niet vies zijn van een beetje ‘hard gaan’.

We hebben over dit onderwerp al veel ruzie gehad. Ik heb het liefst dat mijn zoon geen harddrugs gebruikt, maar hij vindt dat ik de boel opblaas. Volgens hem moet ik me realiseren dat de jongere generatie een andere visie heeft.

Dilemma: ‘Hoe ga ik hiermee om?’

Ik ga eerlijk zijn, ik maak me zorgen. Wat als hij te veel of te vaak drugs gebruikt? Of zichzelf wellicht wat aandoet? Ik ben bang voor verkeerde drugs, verslaving en psychische of mentale gevolgen. Maar mijn zoon blijft voet bij stuk houden. Hij is jong, wil experimenteren en zijn leven leiden zoals hij dat wil. Daarnaast is hij natuurlijk niet meer minderjarig. Hoe gaan andere ouders of jongeren hiermee om? En wat adviseren zij om te doen in de omgang met mijn kind?”

Wat vind jij dat Miriam moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Justin (42), wiens collega de kantjes eraf loopt op het werk.

Michel herkent dit: „Tja 40 procent van de Nederlanders doet al het werk terwijl de rest minimale inzet geeft met maximale beloning. Niets nieuws, wel vervelend.”

„Ik zou er in dit geval niets mee doen. Deze collega heeft blijkbaar andere kwaliteiten die hij gebruikt om het werk goed af te leveren, ook al gaat het soms ten koste van anderen. Om die anderen te steunen zou ik juist wat vaker positieve uitspraken over de hardwerkend collega’s doen. Dan worden zij ook gewaardeerd en kom jij over als een positieve werknemer”, adviseert Pauline.

Claudia adviseert: „Simpel, moet jij meer werk doen omdat hij de kantjes eraf loopt? Spreek je collega erop aan. Gebeurt er niks? Dan ga je naar je leidinggevende.”

Baltina stelt voor: „Nee, laat zijn leidinggevende dat maar zien. Een goeie manager heeft heus wel door of er goed gewerkt wordt of niet. Bemoei je er niet mee en hou je met je eigen werk bezig.”

„Je bent alleen verantwoordelijk voor je eigen werk-ethiek en diegene die kantjes ervan aflopen, die lopen vanzelf tegen de lamp”, denkt Lea.

Dilemma: ‘Mijn beste vriendin heeft een affaire en daar heb ik moeite mee’

Dilemma: ‘Ik wil scheiden, maar mijn kinderen smeken me het niet te doen’

Dilemma: ‘Ik vrees dat een vriendin niet per ongeluk, maar met opzet zwanger is geraakt’

Reacties