Julia Osendarp Opvoeding 6 okt 2023, 15:49

Leestijd: 4 minuten

Dit is waarom we onze ouders niet de schuld moeten geven van problemen, volgens deze psychotherapeut

Bindingsangst? Verlatingsangst? Weinig discipline? Ego-probleem? Als het om mentale worstelingen of andere problemen gaat, is het toch lekker makkelijk om de schuld bij onze ouders te leggen. Maar psychotherapeut Ilene Cohen moedigt je juist aan om dit niet te doen.

Als je worstelt in je leven, komen vaak ook vragen over het verleden naar boven. Maar psychotherapeut Ilene Cohen legt tegenover Psychology Today uit, dat je jouw ouders niet overal de schuld van kunt blijven geven.

Ouders de schuld geven

Geen enkele ouder is perfect en de één maakt er nu eenmaal een groter zooitje van dan de ander. Dat onze opvoeders een belangrijk aandeel hebben in ons leven, is natuurlijk vrij duidelijk. Maar volgens  Cohen is het raadzaam om ook de familieverhoudingen van onze ouders te bekijken. Hoe gedroegen hun ouders, jouw opa en oma, zich tegenover hen? En in welke mate hebben zij jouw ouders gevormd? Welke uitdagingen en problemen worstelden jouw ouders vroeger mee? En de generatie daarvoor?

Ook jouw ouders zijn ooit kind geweest. En ook zij liepen in hun leven tegen zaken aan, net zoals jij dat doet. „Als je op deze manier naar jouw ouders kijkt, dan kun je wellicht het grotere plaatje zien. En zien dat zij ook maar gewoon mens zijn.”

Psychotherapeut noemt familiepatronen

Daarover legt psychotherapeut nog iets meer uit. „De meeste reacties van jouw ouders zijn vaak onbewust manieren om hun eigen angst te verlichten. En dus geen kwaadaardige pogingen om jouw jeugd en volwassenheid te verpesten.”

Familiepartonen kan men generaties lang aan elkaar doorgeven. Door de schuld niet bij jouw ouders te leggen, kun je de patronen in de familie zien. En snap je beter waarom jouw ouders je op een bepaalde manier behandelen. „Met deze kennis leer je welke patronen er in jouw familie voorkomen. En welke veranderingen nodig zijn om deze te doorbreken. Zodat jouw kinderen over twintig jaar niet tegen dezelfde problemen aanlopen. En jou dezelfde dingen verwijten.”

‘Allemaal gebreken’

Jouw huidige problemen reiken een stuk verder dan simpelweg jouw ouders. „Je zult de boel beter begrijpen, zonder iemand de schuld te hoeven geven.” Volgens de psychotherapeut kan deze ontdekkingsreis in jouw familie helpen bij het veranderen van zaken, maar ook om zelf dingen te verwerken en anders te reageren richting jouw dierbaren. „Het leert je hoe je dingen in jezelf kunt veranderen, in plaats van anderen de schuld te geven.”

We hebben nu eenmaal allemaal gebreken. „Als we dat accepteren, kunnen we onze problemen onder ogen zien en dingen oplossen.”

Emotioneel volwassen

Onze ouders groeien op met een bepaald tolerantieniveau voor angsten, spanningen, disharmonie, emotionele verbinden en eisen van anderen. „Dit tolerantieniveau komt tot uiting in hun hechte relaties en door hun reactie op hun kinderen.” Hoe mensen met bepaalde zaken en ervaringen omgaan, iets wat ook erfelijk bepaald is, bepaalt hoe emotioneel volwassen we zijn.

Voorbeelden familiepatronen

De psychotherapeut somt een aantal voorbeelden op. Om haar pleidooi te verduidelijken:

• Was jij het kind waar jouw ouders zich het meeste zorgen over maakten? Dan raakte je waarschijnlijk gewend aan het feit dat jouw ouders problemen voor je oplosten of gladstreken. Als gevolg daarvan kan het zo zijn dat je op volwassen leeftijd verwacht dat anderen jouw problemen oplossen.
• Als jouw ouders hun angsten en zorgen op jou projecteerden, dan kreeg je waarschijnlijk veel kritiek en correctie. Het kan zijn dat je nu vatbaar bent voor soortgelijke negatieve reacties.
• Als één of beide ouders spanningen thuis verminderden door naar jouw eisen te luisteren, kan het zo zijn dat je jezelf belangrijker vindt dan anderen.
• Als één of beide ouders je in vertrouwen namen of op je leunde toen hun relatie of huwelijk slecht ging, dan kun je waarschijnlijk gemakkelijk advies geven. Maar is advies accepteren lastiger.
• Als je ouders je graag op de voorgrond plaatsten en ze je het gevoel van veiligheid en waardering gaven door overdreven te applaudisseren voor jouw prestaties, dan kan het zo zijn dat je jezelf belangrijker vindt dan anderen.

Veranderingen

Herken je iets van de bovengenoemde voorbeelden? Dan is het tijd om te zoeken naar de mensen in jouw familie die in relatie staan met dit gedrag. Onze ouders hebben namelijk onze natuurlijke reacties beïnvloed. Maar ook zij werden beïnvloed door dit soort familiepatronen, die meerdere generaties teruggaan.

Volgens Cohen bewandelt ieder mens een ander pad naar emotionele volwassenheid. „We moeten ons meer bewust worden van de automatische reacties die onze stress verlichten.” Die automatische reacties of geërfde instincten zorgen ervoor dat we ons op een bepaald moment beter voelen. Maar het zijn vaak niet de reacties die betekenisvolle veranderingen in onszelf en onze relaties teweeg zullen brengen.

Toekomstige generaties

De psychotherapeut benadrukt dat het belangrijk is om jezelf eraan te herinneren wie jij wil zijn. Ook op de momenten dat je stress of angst hebt. Probeer op een logische manier te reageren, in plaats van op de manier zoals jouw familiepatroon voorspelt. „We kunnen onze familiegeschiedenis niet veranderen, maar we kunnen wel invloed uitoefenen op wat we in de toekomst doen. Dit zal niet alleen jouw eigen leven veranderen, maar ook de toekomstige generaties in jouw familie.”

Als je dit onder de knie hebt, wordt de kans op gelukkige relatie groter

Reacties