Lisa van den Akker Opvoeding 21 sep 2023, 19:05

Leestijd: 2 minuten

Opvoedvraag: ‘Mijn dochter is bijna 2 en nog steeds kaal, is dat normaal?’

Kinderen opvoeden gaat soms gepaard met lastige situaties en ouderlijke zorgen. Daarom beantwoordt Lisa van den Akker, hoofdredacteur van Famme en J/M Ouders én moeder van vier kinderen, wekelijks speciaal voor Metro een opvoedvraag van ouders. Deze week een vraag van Quirine: „Mijn dochter is bijna 2 en nog steeds kaal, is dat normaal?”

Lisa schiet te hulp.

Opvoedvraag: ‘Mijn dochter is bijna 2 en nog steeds kaal, is dat normaal?’

„Hoi Lisa, 

Mijn dochter wordt eind van het jaar twee, maar heeft nog steeds héél weinig haar. In het begin maakten we er grapjes over, maar inmiddels vind ik het niet meer leuk. Ik zie om me heen overal kinderen die (veel) haar hebben en dan valt mijn dochter echt op.

Ze heeft een dun laagje lichte donshaartjes en een paar langere sprietjes, maar dat is het dan ook. Regelmatig krijg ik daardoor opmerkingen dat ze ‘een schattig mannetje’ of ‘een lekker ventje’ is. Zelfs als ze roze kleding draagt, want daar let ik al extra op. Ook mensen uit mijn omgeving maken regelmatig ‘grappige’ opmerkingen over haar kale hoofdje.

Ik begin me echt af te vragen of het wel normaal is dat ze nog steeds zo kaal is. Wat denk jij?

– Groetjes,

Quirine”

Het antwoord

„Hai Quirine,

Gemiddeld beginnen de eerste echte haren bij een baby te groeien tussen de 9 en 12 maanden, maar er zijn ook heel veel kinderen waarbij dit later pas begint.

Je hoeft je dus echt geen zorgen te maken, je dochter zal niet voor altijd kaal blijven. Het is alleen een kwestie van geduld. Helaas is er weinig aan te doen en kun je het haar van je dochter niet sneller laten groeien.

Overigens betekent het feit dat ze nu nog kaal is niet dat je dochter later weinig of dun haar zal hebben. Grote kans dat jouw dochter als ze ouder is gewoon een mooie dikke bos haar krijgt.

Wel kan ik me voorstellen dat je het vervelend vindt dat mensen hier opmerkingen over maken. Tegen de mensen uit je omgeving die dit doen zou ik gewoon eerlijk zeggen dat je daar last van hebt en dat het kwetsend is. Ze zullen het vast begrijpen en daar rekening mee houden.

En de opmerkingen van voorbijgangers moet je maar zoveel mogelijk van je af laten glijden. Mocht je het echt vervelend vinden, dan zou je nog een leuk zacht haarbandje kunnen overwegen.

Succes met wachten!”

Andere artikelen over opvoeding vind je hier.

Opvoedvraag: ‘Mijn kind wil zijn donorvader ontmoeten, maar ik sta er niet achter’

Reacties