Laura Saija Opvoeding 22 jan 2023, 20:03

Leestijd: 3 minuten

Laura: ‘Zes verschrikkelijke herinneringen aan zwemles’

Afgelopen week ging Laura mee naar de eerste zwemles van haar dochter. Dat ging er nogal anders aan toe dan bij haarzelf vroeger. Terwijl ze langs de kant van het bad zat, kwamen er een aantal herinneringen naar boven aan haar eigen zwemles.

Laura is Metro‘s collega van JM Ouders en dus expert. „Ik was meteen verrast toen ik binnenkwam. Dit leek in de verste verte niet op de zwemles die ik vroeger had. De zwemles vond plaats in een sereen zwembad van het spa-gedeelte van een hotel.

De verlichting was zen en het jacuzzi stond nog te bubbelen. Twee zwemleraren stonden in hun wetsuit klaar om elk kind persoonlijk te begroeten voordat ze met z’n allen het verwarmde bad zouden betreden.

Zelf konden we plaatsnemen op de loungebanken naast het zwembad om niets van de eerste zwemles te hoeven missen. Een heel ander beeld dan ik had van zwemles. Zelf kreeg ik les in een groot wedstrijdbad met een verstelbare bodem. Het was verwarmd, maar alsnog ijskoud. Er was niets ‘zen’ aan.

Herinneringen aan zwemles

Een aantal dingen kan ik me nog goed herinneren.

1. De badmeesters

De badmeester lagen bij ons niet in het water. Ze liepen heen en weer langs de kant met luide stem te schreeuwen en kinderen aan te sturen. Je werd vanaf de kant gedrild om de oefeningen uit te voeren.

2. Zes baantjes

Elke les begonnen we met het zwemmen van zes baantjes. De kant aantikken en weer terug. Als je onderweg aan de kant bleef hangen om even op adem te komen, dan kwam de badmeester eraan om je weer terug te duwen, dus dat durfde je niet.

3. Vier strepen onder water

Tijd om op adem te komen na het baantjes zwemmen zat er niet in. Allemaal in de rij om het water in te duiken en vier strepen onder water te zwemmen. Wat zal het geweest zijn? Vier of acht meter? In mijn herinnering was het in ieder geval eindeloos.

4. De haak

Mocht je het tijdens het baantjes trekken niet redden naar de overkant en kopje onder gaan? Geen nood, de badmeesters bij zwemles kwamen eraan met een lange stok en een haak om je weer naar boven te halen. Zelfs als je half verzoop, sprong er niemand in het water om je te redden.

5. Zwemmen met kleding aan

Tijdens het afzwemmen moest je met kleding en zwemschoenen aan zwemmen. Dat maakte die zes baantjes nog even extra zwaar.

6. De tribune met ouders

Eigenlijk had geen enkele ouder zin om bij zwemles te zitten. Met z’n allen zaten ze van boven op de tribune neer te kijken op de kinderen in het zwembad. Gillend tegen rond rennende broertjes en zusjes en kletsend met andere moeders die in hetzelfde schuitje zaten.

Als kind lijkt alles erger dan het is, maar ik weet zeker dat mijn zwemles niet zo was als de les die mijn dochter krijgt. Maar goed ook, want na al die jaren ben ik nog steeds geen fan van het zwembad.

Nog erger kan ook trouwens: afzwemmen in een zeecontainer. Maar ja, dat was in coronatijd.

Tien grappigste Nederlanders mogen niet lachen, Stefano Keizers: ‘Het is onmenselijk’