‘Sinds we zijn begonnen met vaste voeding lijkt Len onverzadigbaar’
Columnist Japke Janneke (31) is dol op hardlopen en wielrennen én is moeder van zoontje Len (11 maanden). Samen met haar vriend Kai woont ze in Haarlem. Voor onze collega’s van Famme schrijft Japke Janneke iedere twee weken een eerlijke column over alles waar ze tegenaan loopt in het moederschap. Die column plaatsen we ook hier.
„Af en toe denk ik echt: is dit een kind van mij? Al sinds we zijn begonnen met vaste voeding lijkt Len onverzadigbaar. Alles gaat er moeiteloos in. Of moet ik zeggen; hij propt het erin? Is dat bij alle baby’s zo?
Stiekem moet ik ook wel lachen als ik hem bij het kinderdagverblijf aantref met de doos soepstengels in zijn handen. Nee, een probleem is het eten voorlopig niet. Natuurlijk bereid ik me ook wel voor op een fase dat dit anders kan worden. Iets met twee en nee?
Laten we het hebben over voeding
Van flesvoeding naar eten wat de pot schaft; ik vind het best een lastige periode. Wanneer heeft hij nou genoeg? Wat is normaal? Wat mag hij wel en wat niet? Geven we hem al toegevoegde suikers? Of houden we het bij natuurlijke producten? Ook hierover kun je online alles lezen en vinden.
Toen ik onlangs niet kon slapen, opende ik mijn grote ‘vriend’ Google. ‘Wat eet een kind van tien maanden?’ Talloze schema’s, blogs en fora voor moeders popten omhoog. Random klikte ik een aantal hits aan. Iedere website vertelde ongeveer hetzelfde, maar toch ook weer net anders. Die nacht kwam ik er in ieder geval achter dat we Len al een tijdje te veel flesvoeding gaven, naast zijn vaste voeding dus. Ik maakte een schermafbeelding en stuurde deze om 3.00 uur ’s nachts naar mijn vriend, die onopgemerkt en vredig naast me lag te slapen.
Makkelijke eter
Gelukkig kan Len dus zelf heel goed aangeven waar hij behoefte aan heeft. Omdat hij echter zo onverzadigbaar lijkt, vind ik het lastig hierop te vertrouwen. Zo staat er in zijn ‘schema’ dat één boterham in de middag voldoende is. Volgens mij eet Len ongestoord door als ik er drie zou aanbieden. Sterker nog: na die ene begint hij standaard te huilen en te jammeren dat het op is. Hoe doen andere ouders dit?
Vooralsnog geniet ik er nog maar even van dat hij een makkelijke eter is. Het is namelijk ook wel heel handig en het kent een aantal voordelen. We kunnen hem alles voorschotelen. En dat is eigenlijk best fijn. Ook omdat zijn moeder niet bepaald een keukenprinses is, maar dat is weer een ander verhaal.”
‘Ik schrok een beetje van de babyuitzetlijst, hebben we dit allemaal nodig?’