Japke Janneke Opvoeding 8 okt 2022, 12:02

Leestijd: 3 minuten

‘Het openlijk vragen naar een kinderwens is toch altijd een ding’

Columnist Japke Janneke (31) is dol op hardlopen en wielrennen én is moeder van zoontje Len (11 maanden). Samen met haar vriend Kai woont ze in Haarlem. Voor onze collega’s van Famme schrijft Japke Janneke iedere twee weken een eerlijke column over alles waar ze tegenaan loopt in het moederschap. Die column plaatsen we ook hier.

„Al jaren verbaas ik me erover: de vragen rondom het krijgen van kinderen. Wordt het niet eens tijd? Wanneer beginnen jullie eraan? Willen jullie geen broertje of zusje voor Len? Zie ik daar een buikje?

Soms zijn ze subtiel, de opmerkingen, maar vaak ook gewoon heel direct of ronduit lomp. Het openlijk vragen naar een kinderwens is toch altijd een ding. Als een stel, dat al een aantal jaren samen is, gesetteld en wel, een bepaalde leeftijd bereikt, is het bijna onvermijdelijk. De vraag of het niet eens tijd wordt voor kinderen, gaat zeker gesteld worden. En soms is dat pijnlijk.

Tijd voor een tweede?

Onlangs zag ik dat Mascha (bekende vlogger en influencer) een mooi account heeft aangemaakt op Instagram met de naam @nietzwanger. Ze geeft daar een aantal antwoorden op de vraag waarom je niet zwanger bent en ze vertelt ook waarom deze vraag misschien niet nodig of juist pijnlijk is om te stellen. Misschien goed om zelf eens te bekijken als je jezelf betrapt op deze gedachten of deze vraag zou willen stellen aan iemand. Ook kan het een mooi antwoord zijn als je deze vraag krijgt en het voor jou pijnlijk of ongemakkelijk is om het te beantwoorden.

Nu kreeg ik deze vraag zelf, voordat ik zwanger was van Len, gelukkig niet zo vaak. Misschien kwam het ook doordat Kai en ik nog niet zo lang samen waren. Nu we echter al een kindje hebben, merk ik toch dat mensen nieuwsgierig zijn naar een tweede. Zo zette ik een tijd geleden wat kleertjes van Len op Vinted. Meteen kreeg ik berichtjes van volgers op Instagram. Willen jullie geen broertje of zusje voor Len? Ik vond het een vrij gekke vraag. Want of we dit nou wel of niet willen: ik kan iemand anders toch blij maken met deze kleding?

Daarnaast is het best gek dat we met z’n allen dit soort verwachtingen hebben. Huisje, boompje, beestje. En als er een eerste kindje is, komt er na ongeveer twee jaar een tweede. Dat leeftijdsverschil is immers ‘handig’, maar ook gezellig. Is dat eigenlijk zo?

Niet in de hand

Ik moet bekennen dat ik mezelf hier ook schuldig aan heb gemaakt. Niet alleen richting anderen heb ik weleens gedacht: zouden zij geen kindjes willen? Ook voor mezelf had ik jarenlang een plaatje in mijn hoofd. Drie kinderen? Dat leek me geweldig! Echter is dit beeld door de jaren heen veranderd. Ik ben gaan voelen en gaan zien dat het leven niet te plannen is. Sommige dingen heb je niet in de hand. Toen ik zwanger probeerde te worden van Len, was ik daar best angstig onder. Zou het wel gaan lukken? Kon mijn lichaam, dat ik in het verleden zo heb verwaarloosd door een eetstoornis, wel een kindje dragen? Had ik het niet kapot gemaakt? Gelukkig bleek het goed te werken en mochten we een gezond kindje krijgen, maar dit is helemaal niet vanzelfsprekend.

Door de (mentaal) pittige zwangerschap en heftige kraamtijd met een postpartum psychose kan ik me niet voorstellen dat ik dit nog eens wil meemaken in mijn leven. En los daarvan voelen wij ons met Len – op dit moment – helemaal compleet. We zijn gelukkig met z’n drieën. Moeten en willen we daar wel iets aan veranderen? Gelukkig hoeven we deze beslissing nu nog niet te maken. Het leven komt, zoals het komt.”

‘Op vakantie gaan met een baby heeft een hoop veranderd aan mijn stress rondom het inpakken’