Lisa van den Akker Opvoeding 18 mei 2022, 19:24

Leestijd: 3 minuten

‘Mijn vriend en ik zijn het vaak oneens over de opvoeding’

Kinderen opvoeden gaat soms gepaard met lastige situaties en ouderlijke zorgen. Daarom beantwoordt Lisa van den Akker, hoofdredacteur van J/M Ouders én moeder van vier kinderen, wekelijks speciaal voor Metro een opvoedvraag van ouders. Deze week een vraag van Rosemarijn: „Mijn vriend en ik zijn het vaak oneens over de opvoeding.”

Hoe los je dat op? Lisa schiet te hulp.

De Opvoedvraag: ‘Mijn vriend en ik zijn het vaak oneens over de opvoeding’

„Hoi Lisa, mijn vriend en ik zijn het vaak oneens over de opvoeding. Zo wil ik dat mijn zoontje van twintig maanden (en dochter van drie maanden) niet te veel suiker eet. Mijn vriend interesseert dat minder en hij vindt het leuk om hem te verwennen met iets lekkers. Ook wil ik het liefst aan tafel eten en de kinderen leren dat dit normaal is. Maar mijn vriend eet het liefst op de bank en doet dit ook als hij alleen thuis is met de kinderen. Hoe pakken we dit het beste aan?

– Rosemarijn”

Het antwoord

„Hai Rosemarijn,

Wat je beschrijft is denk ik herkenbaar voor alle ouders, samen opvoeden is nu eenmaal lastig. Je zult het simpelweg niet altijd met elkaar eens zijn, terwijl je juist op één lijn wil zitten voor de kinderen.

Ik denk ook dat je elkaar als ouder een beetje opnieuw moet leren kennen. Je hebt beiden opeens twee rollen, je bent niet alleen elkaars geliefde, maar óók een ouder. Gaandeweg leer je elkaar opvoedstijl kennen en dan kan het inderdaad zo zijn dat dit niet helemaal overeen komt.

Zo ben ik een stuk minder consequent en volhardend dan mijn man. Dan wordt het soms een good cop, bad cop-spelletje, wat de kinderen inmiddels feilloos kunnen uitspelen. Uiteindelijk heb ik daardoor geleerd dat het belangrijk is om dicht bij mezelf te blijven, maar om tegelijkertijd óók mijn man in zijn waarde te laten.

Dat je het oneens bent is op zichzelf namelijk niet zo schadelijk voor je kind, maar ruzie maken kan dat wel zijn. Dat wil je dus voorkomen en daarom is het belangrijk om, je raad het waarschijnlijk al, te praten. Praat met elkaar, maar luister ook vooral. Verplaats je in de ander en (ver)oordeel niet te snel. Ik merk dat het daarbij helpt om in mijn achterhoofd te houden dat we uiteindelijk allebei het beste willen voor ons kind. Op J/M Ouders vind je ook een goed artikel over hoe je kunt luisteren naar elkaars gevoelens en hoe je elkaar kunt spiegelen. Zo kun je conflicten en escalaties voorkomen.

Even terug naar jouw voorbeeld. Wanneer je met elkaar in gesprek gaat hierover hoef je elkaar niet te overtuigen. Zoek in plaats daarvan naar een compromis. Spreek bijvoorbeeld af dat iets lekkers af en toe prima is, maar niet vlak voor het eten. En misschien kunnen jullie in het weekend een dag op de bank eten en de rest van de week aan tafel? Door samen te praten én vooral te luisteren, vinden jullie vast samen je weg hierin.”

Wil je alle opvoedvragen én antwoorden lezen? Je vindt ze hier.

https://www.metronieuws.nl/lifestyle/2022/05/mijn-kind-wil-niks-opvoedvraag/