#345 ‘Daar heb ik dus 0,0 zin in’
Zowel Maud, Gio en Liam hadden allemaal een flinke griep te pakken. En dan heeft Maud ook nog steeds haar hand in het gips. Haar schoonmoeder kwam om te helpen, maar zorgde vooral voor irritatie. Daarnaast kreeg Maud nog een onverwacht telefoontje van hun huisbaas…
Inmiddels voel ik me eindelijk een stuk beter. Mijn hand zit nog steeds in het gips, maar die nare griep is over. Gio en Liam zijn gelukkig ook beter. Sterker nog, Liam heeft zoveel stapjes gezet de afgelopen week, letterlijk en figuurlijk. Hij kan dus ineens staan! Mijn kleine baby is straks geen kleine baby meer.
Nog twee maanden en dan is hij gewoon 1 jaar! Ik kan af en toe niet bevatten hoe snel de tijd is gegaan. Het gekke is dat ik me ook gewoon niet kan voorstellen dat Liam er niet is geweest. En dat terwijl Gio en ik nog serieus hebben getwijfeld over een abortus. Ik had nooit gedacht dat ik met plezier om 06.00 uur mijn bed uit zou stappen, maar als ik Liam zie, ben ik direct blij!
De rest van de week was allesbehalve rustig. Het begon met een belletje van de huisbaas. Mijn hart zat in mijn keel en ik was bang dat we ons huis uit moesten. Dat is gelukkig niet het geval, maar er moeten wel leidingen worden vervangen in de badkamer. Dit gaat ongeveer twee weken duren en dat zou betekenen dat we twee weken niet kunnen douchen.
0,0 zin in
Gio zei dat we makkelijk in de sportschool kunnen douchen, maar dat zie ik dus echt niet zitten. „We hebben een klein kind, wat nou als Liam een gigantische poepluier heeft? Ik wil gewoon een badkamer hebben”, snauwde ik richting Gio. Het was misschien wat onaardig, maar soms denkt hij zo makkelijk over alles. Mijn schoonmoeder heeft aangeboden dat we bij haar naar huis mogen, maar ook daar heb ik 0,0 zin in. Toevallig valt de verbouwing in de meivakantie en mijn idee is dan ook om gewoon lekker op vakantie te gaan. Maar met een bruiloft op de planning is dat misschien niet het beste idee, aangezien we flink moeten sparen.
Over die bruiloft gesproken, er staat weer een nieuwe pas-sessie op de planning. Over twee weken ga ik opnieuw jurken passen. Dit keer neem ik alleen mijn moeder en Jessie mee. Ondertussen hebben we een save the date verstuurd en is Gio druk bezig met het ontwerp van de kaarten. Nu moet ik eerlijk zeggen dat Gio grafisch gezien best handig is. Hij kan leuke dingen maken in photoshop, maar het project ‘trouwkaarten’ lijkt oneindig lang te duren. Er zijn al zeker vijftien ontwerpen voorbij gekomen. Ik vind ze allemaal mooi, maar voor Gio is niets perfect.
Ik heb deze week ook weer afgesproken met Rochella en het lijkt er nog steeds op dat het echt beter met haar gaat. Levi gaat zelfs mee naar therapie en volgens Rochella is haar gevoel voor Joey volledig verdwenen. „Het was een bevlieging, maar ik hoef verder niks van hem.”
Wie worden mijn getuigen?
Dit weekend ben ik een dagje gaan winkelen met mijn moeder. Ze had een financiële meevaller en heeft me getrakteerd op een nieuwe jas en schoenen. ‘s Avonds hebben we uitgebreid gegeten en mijn moeder vroeg wie mijn getuigen gaan worden op de bruiloft.
Super stom, maar ik heb daar nog totaal niet over nagedacht! Ik weet zeker dat mijn broertje een van de getuigen moet worden, maar ik twijfel over mijn tweede getuige. Jessie? Rochella? Of toch mijn moeder? Maar dat zou ik zielig vinden voor mijn vader. Gelukkig heb ik nog heel even om erover na te denken.
Als ik na een druk weekend eindelijk op de bank neerplof voor een nieuwe serie, gaat ineens mijn telefoon. Het is mijn broertje. Mijn broertje belt nooit zomaar. Als ik de telefoon opneem, hoor ik mijn vader huilen. „Maud, niet schrikken…”
Maud (24) houdt van feesten en reizen. Ze werkt op de redactie van een tijdschrift. Maud heeft een relatie met Gio en ze is net bevallen van hun zoontje Liam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.
#344 ‘Ze haalt nog steeds het bloed onder mijn nagels vandaan’