Maud Nachtboek van Maud 19 feb 2024, 20:01

Leestijd: 4 minuten

#343 ‘Ik zag direct dat het foute boel was’

Maud drinkt al bijna twee maanden geen alcohol. Verder heeft ze een beetje last van een winterdip. Gelukkig staat er deze week iets leuks op het programma; een persreis naar Oostenrijk. Helaas verloopt de reis niet helemaal vlekkeloos en komt ze bij het instappen een oude bekende tegen…

Wat een week heb ik er nu weer op zitten! Ons huis is ontploft, Liam en Gio zijn allebei ziek en ik zit met twee gebroken vingers achter mijn laptop. Maar laten we bij het begin beginnen, de persreis naar Oostenrijk met Kimberley. Ik keek er al weken naar uit, helaas verliep het allemaal minder leuk dan verwacht.

Kimberley had zich verslapen en daardoor bijna het vliegtuig gemist en een paar minuten voor vertrek stapte er ook nog een bekende het vliegtuig binnen. Dat was Bart. De viezerik van jaren geleden, die ik recent ben tegengekomen tijdens de Sinterklaasviering bij Charlie en Tommy. Hij heeft me nog wat irritante berichtjes op Insta gestuurd, maar die heb ik genegeerd. Jullie raden het al, Bart kwam precies de rij naast mij zitten, er zat alleen een gangpad tussen ons in. „Nou, is dat even gezellig! Maud! Hoe is ie dan?”, zei Bart zo luidruchtig dat de rij mensen voor hem geïrriteerd achterom keken.

Walgelijk

Ik had me zo verheugd om nog een uurtje bij te slapen, maar Bart heeft de hele vlucht zitten kletsen. Het was eigenlijk meer een monoloog waarbij ik moest aanhoren hoe goed het wel niet met hem ging. Hij ging nu voor zaken naar Innsbruck en stelde voor dat we wel een avondje samen konden eten. Dat plan heb ik direct de grond ingestampt, maar bij het uitstappen probeerde hij het nogmaals. „Ik heb een bed vrij hoor”, fluisterde hij in mijn oor. „Doe niet zo walgelijk”, snauwde ik hem boos toe.

Bart is zo’n type dat zo’n opmerking juist grappig vindt en begon hard te lachen. We waren nog geen vijf minuten binnen in ons hotel of ik kreeg al berichtjes van die irritante etter. Die heb ik uiteraard genegeerd. Kimberly en ik zouden allebei een aparte kamer krijgen. Ik had me hier zo op verheugd om eindelijk lekker ongestoord nachten door te slapen en zelfs uit te slapen. Nouja uitslapen, vroeger vond ik 07.00 uur opstaan verschrikkelijk, maar sinds ik moeder ben is 07.00 uur voor mij uitslapen.

Er was iets verkeerd gegaan met de boeking waardoor we alsnog samen op een kamer moesten. Hartstikke gezellig, maar ik had zo’n zin in de rust. Vooral omdat je tijdens zo’n reis bijna geen moment voor jezelf hebt. De eerste twee dagen waren onwijs leuk. Het programma stond vol met winterse activiteiten en lekker eten. We hebben in een sterrenrestaurant gegeten in een berghut, een sneeuwwandeling gemaakt, uitgebreid de sauna getest, ik heb geskied en we zijn nog een avondje gaan après-skiën. En daar ging het mis.

Twee shotjes te veel

Ergens had ik al een unheimisch voorgevoel en was ik bang om met de gipsvlucht naar huis te gaan. Nu ging het skiën buitengewoon goed. Ik ben zelfs niet eens uit de lift gevallen. Maar Kimberley en ik hadden het plan om nog een avondje te gaan stappen. Waar ik eerst nog netjes aan het alcoholvrije bier zat, stond ik voor ik er erg in had met Jägerbombs in mijn handen. En ik kan je vertellen, die hakten er flink in. Ik had al ruim 1,5 maand niet gedronken. Tel daar korte nachten slaap en een bomvol programma bij op en ik was na twee shotjes al flink aangeschoten.

Kimberly en ik hadden samen met twee journalisten uit België de tijd van ons leven en hebben heerlijk staan meeblèren met 90’s klassiekers. Totdat ik het nodig vond om op de barkruk te klimmen. Het heeft er vast heel klungelig uit gezien, maar ik viel van de kruk en voelde een enorme steek in mijn hand. Toen ik mijn hand bekeek, zag ik direct dat het foute boel was. Mijn vingers stonden scheef. Ik ben zelfs flauwgevallen van de pijn.

Een paar uur later zat ik in het ziekenhuis met mijn linkerhand in het gips. Op dat moment kon ik er nog om lachen. Wie breekt er nou weer haar vingers na twee shotjes?

Inmiddels zijn we een paar dagen verder en kom ik erachter hoe vreselijk onhandig dit is. En vooral, waarom moest ik toch zo dom zijn om die shotjes te nemen? Ik was zo goed bezig! Gio en Liam zijn allebei ziek geworden, waardoor de zorg en het huishouden volledig op mij neerkomt. Maar probeer maar eens een luier te verschonen met een hand in het gips. Koken duurt twee keer zo lang als normaal, de was opvouwen is niet te doen en werken gaat ook een stuk minder snel. Nog 5 weken te gaan…

Maud (24) houdt van feesten en reizen. Ze werkt op de redactie van een tijdschrift. Maud heeft een relatie met Gio en ze is net bevallen van hun zoontje Liam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.

Reacties