Maud Nachtboek van Maud 8 mei 2023, 20:01

Leestijd: 4 minuten

#302 ‘Gefeliciteerd met jullie zoon!’

De bevalling van Maud is eindelijk begonnen! Ze moest met spoed naar het ziekenhuis waar haar moeder haar al stond op te wachten. Niet veel later werd na heel wat pijnlijke weeën hun zoon geboren. „Gefeliciteerd met jullie zoon! Hoe noemen jullie hem?”

Liam Morris! We wilden onze zoon vernoemen naar onze vaders, maar dan zouden we uitkomen op Liam Henk Kees en nou ja dat klinkt toch niet zo lekker. Heel toevallig vinden we Morris allebei een leuke naam en dat is ook nog eens de naam van mijn broertje. Oom Morris is supertrots!

De dagen vliegen voorbij en ik heb geen enkel besef van tijd. Met Liam gaat alles gelukkig goed. Tijdens mijn zwangerschap heb ik weleens nare dromen gehad dat mijn baby ter wereld zou komen zonder benen of met één oor, maar dat bleken gelukkig nachtmerries. De kleine Liam doet het perfect en is eigenlijk gewoon een kloon van Gio. Toen ik mijn baby voor het eerst zag, herkende ik weinig van mezelf in hem. Het is dat hij uit mij is gekomen, maar het is sprekend Gio. Volgens mijn moeder heeft Liam precies dezelfde mond en neus als ik als baby had, maar ik zie het nog niet echt.

Ik heb veel bloed verloren tijdens de zwangerschap en ik moest daardoor een nachtje langer in het ziekenhuis blijven. Eigenlijk was dat wel prima, want we werden enorm goed verzorgd. In de tussentijd zijn mijn vader, broertje en Gio zijn moeder langs geweest om de baby te bewonderen. We hadden van tevoren bedacht dat we niet te veel bezoek wilden de eerste dagen, maar ik was zo trots dat ik Liam ook aan Jessie wilde laten zien.

Inmiddels ben ik weer lekker thuis en de dagen zijn voorbij gevlogen! Ik wist wel dat een bevalling pijnlijk zou zijn, maar ik had nooit verwacht dat ik daarna ook nog zoveel pijn zou hebben. Laten we het erop houden dat naar de wc gaan geen pretje is en ook zitten doet pijn. Het is misschien cliché, maar alle clichés zijn waar, ik heb nog nooit zoveel liefde gevoeld voor ons mini-mensje. Maar liefde en haat liggen dicht bij elkaar, want als ik ergens een hekel aan heb, dan is het borstvoeding geven. Het doet wederom pijn, het duurt lang en het slurpt energie. Ik ben ook aan de lopende band aan het eten en drinken, want ik blijf maar honger houden. Mijn kraamverzorgster is een schat met zeeën van een geduld. Ze heeft me veel tips gegeven waardoor het nu iets beter lijkt te gaan, maar de eerste dagen voelde ik me net een melkkoe. Ik kan niet wachten om me weer een keer mooi aan te kleden en jong te voelen. Ik weet dat er belangrijkere dingen in het leven zijn, maar ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst mijn benen heb geschoren.

Liam slaapt gelukkig heel goed, waardoor de nachten eigenlijk best goed te doen zijn. Gio is een geboren vader en wijkt geen moment van mijn en Liams zijde. Het lijkt in de genen te zitten, want ook zijn moeder is niet weg te slaan. Ze is een trotse oma heeft zelfs een hotel geboekt in Amsterdam zodat ze de komende dagen lekker vaak langs kan komen. Ik snap dat ze haar kleinzoon wil zien, maar tot nu toe staat ze twee keer per dag onaangekondigd op de stoep. De ene keer met boodschappen, dan weer met een nieuw pakje en dan heb ik het nog niet eens gehad over de 26 foto’s die ze op Facebook heeft geplaatst. En dat terwijl ik zelf nog niets eens iets heb gedeeld op social media. Het lijkt ook alsof ze alles beter weet dan de kraamverzorgster. Dat mens maakt me ondertussen gillend gek en ik heb nu aan Gio gevraagd of hij met zijn moeder wil gaan praten… want ik trek dit geen dag langer.

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt op de redactie van een tijdschrift. Ze is zwanger van haar nieuwe vriend Gio en woont weer op zichzelf in een eigen huisje vlakbij Amsterdam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.

#301 ‘Ik voel het, de bevalling gaat beginnen’