#299 ‘Ik snap niet dat ze er zo’n zooitje van heeft gemaakt’
Maud is hoogzwanger en voor haar schoonmoeder is dat het perfecte moment om onaangekondigd op de stoep te staan. Het liefst blijft ze logeren, maar dat idee heeft Maud haar uit haar hoofd gepraat. Ondertussen is Maud goed bevriend geraakt met Charlie, de nieuwe vriendin van haar ex. Ze is tegelijk met Maud uitgerekend en belt haar ineens in paniek op…
Ik hoor dat Charlie begint te huilen. „Hij ging nog even snel een rondje hardlopen, maar hij neemt zijn telefoon niet op. Sorry dat ik je bel, maar weet jij misschien zijn vaste hardlooproute? Straks is hij gevallen of zo”, zegt Charlie stotterend. Ik hoor aan alles dat ze in paniek is. Toen Tommy en ik een relatie hadden, ging hij meestal een rondje hardlopen in het Vondelpark. Ik probeer Charlie gerust te stellen, want het lijkt me ook niet echt handig als iemand halsoverkop op zoek gaat naar een verdwaalde hardloper in het Vondelpark.
„Oh, auw auw, ik hoor hem binnenkomen! Ik ga snel!”, zegt Charlie. Ik probeer haar nog heel veel succes te wensen, maar ze heeft al opgehangen. Het blijft toch een gek idee dat Charlie binnen nu en een paar uur moeder gaat worden. Zelf voel ik nog helemaal niks. Ik kijk naar mijn eigen buik in de hoop dat ik daar een antwoord zal vinden, maar ik voel nog vrij weinig van weeën of iets wat daarop lijkt.
De rest van de dagen doe ik vrij weinig. Ik scharrel wat rond in huis, lees wat boeken, doe oneindig veel wasjes en heb al drie keer de kledingkast van mijn kleine baby opnieuw ingeruimd. Stiekem check ik ook nog even mijn werkmail. Ik kan eigenlijk niet wachten om het normale leven weer op te pakken. Gio lijkt zenuwachtiger dan ik en hij probeert zo veel mogelijk thuis te zijn en gezond te koken.
Tussendoor spreek ik eindelijk met Rochella af. Ik schrik als ik haar zie, want ze ziet eruit alsof ze een week niet heeft geslapen. Ze heeft donkere kringen onder haar ogen, haar haar is vet en haar nagels zijn afgebrokkeld. Terwijl Rochella er normaal gesproken altijd tiptop uitziet. Het lijkt zelfs alsof ze is afgevallen. We hebben afgesproken in een café bij mij om de hoek en zodra we zitten komt het hoge woord eruit.
Rochella en Levi hebben heel veel goede gesprekken gehad, Levi wil de relatie niet verbreken omdat hij er wil zijn voor Luca. Maar hij heeft aangegeven dat hij geen tweede kindje wil van een vreemde man. „Maud, ik wil dit kindje toch houden.” Ik merk dat ik zenuwachtig word. Ik snap niet dat Rochella er zo’n zooitje van heeft gemaakt. Voorzichtig vraag ik of ze al contact heeft gezocht met de vader van haar ongeboren baby. „Ik heb hem 1 keer gebeld, maar hij neemt niet op.” Het lijkt erop alsof Rochella bang is om hem te contacten en ik vraag haar of ik kan helpen. Maar het lijkt alsof ze geen hulp wil hebben.
Als ik naar huis waggel van het café, zie ik dat mijn vader belt. Hij belt niet zo vaak, dus ik schrik eigenlijk nogal. „Hey lieve Maud, hoe gaat het met je? Ik ben morgen toevallig in de buurt. Zou je het leuk vinden als ik dan even snel langs kom? Ik wil je nog graag zien voordat je gaat bevallen.” Ik had zelf al bij mijn vader langs willen gaan, maar dat kwam er telkens niet van. Gelukkig is hij nu in de buurt.
Gek genoeg was ik een beetje zenuwachtig voor zijn komst. Het is uit met Patricia en hij heeft nog steeds financiële problemen. De laatste keer dat ik hem zag, leek hij erg vermoeid. Maar als ik de deur opendoe ben ik verbaasd, mijn vader heeft er in tijden niet zo goed uitgezien! Dat vrijgezellenbestaan doet hem kennelijk goed. Zo te horen heeft hij zijn financiële problemen inmiddels op orde. Hij kan extra uren maken, waardoor hij meer verdient en dus minder geldzorgen heeft, wel mist hij Patricia enorm.
„Maar hoe is het met jou?”, zegt mijn vader terwijl hij trots een cadeautje tevoorschijn haalt. „Pak maar uit!”, zegt hij trots. Het is een knalblauw pakje met de tekst: ‘Born to be wild’ en hij heeft daar bijpassende blauwe Nike schoentjes bijgekocht. Ik zou het kledingsetje zelf nooit uitkiezen, maar dat mijn vader dit heeft uitgekozen, ontroert me enorm. Hij heeft het de laatste tijd niet breed en dan koopt hij toch nog twee cadeautjes. Mijn vader blijft gezellig eten en pas tegen 00.00 uur gaat hij naar huis.
Eenmaal in bed scrol ik nog wat door TikTok als ik ineens een hele scherpe pijn in mijn onderrug voel. Ik probeer anders te gaan liggen, maar de pijn lijkt niet te verdwijnen. Het voelt een beetje alsof ik ongesteld moet worden maar dan heftiger. Het zal toch niet? Ik ben pas volgende week uitgerekend..
Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt op de redactie van een tijdschrift. Ze is zwanger van haar nieuwe vriend Gio en woont weer op zichzelf in een eigen huisje vlakbij Amsterdam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.