Maud Nachtboek van Maud 6 mrt 2023, 20:00

Leestijd: 4 minuten

#293 ‘Het liefst sla ik de deur achter me dicht en kom ik nooit meer terug’

Maud heeft een heerlijk verrassingsweekend gehad met Gio, maar eenmaal thuis staan er weer allerlei problemen voor de deur. Patricia heeft de relatie met haar vader verbroken en hij heeft in paniek een voicemail achtergelaten. Mauds moeder besluit haar vader te helpen, zodat Maud zich kan concentreren op haar zwangerschapscursus. Maar zodra ze het lokaal van de cursus inloopt, komt ze iemand tegen die ze liever niet had willen zien…

Ik kijk recht in de ogen van Charlie! „Maud, nou wat gezellig!”, roept ze uitzinnig. Ik probeer er een vrolijke: „Hee!” uit de persen, maar ik merk dat mijn stem overslaat en blijft hangen. Dat heb ik altijd als ik ergens zenuwachtig van word.

„Nou wat leuk, jullie kennen elkaar al?!”, zegt de cursusleidster. „Ja, Amsterdam is klein”, grap ik terwijl Charlie naar me toe loopt om een knuffel te geven. Haar buik is een stuk kleiner dan die van mij, maar het is niet te missen dat ze zwanger is. Ze ziet er goed uit. Ineens besef ik dat zij de baby van mijn ex draagt.

Ik zie de rest van de cursisten een beetje geïrriteerd kijken en ik snap dat ze hier niet zijn gekomen voor een theekransje. Charlie gaat naast mij zitten en ik merk aan alles dat ik enorm gespannen ben. Ineens overvalt me een naar gevoel, een soort oud liefdesverdriet, een verlangen naar vroeger en ik weet niet waar ik het zoeken moet. Er is ook zoveel gebeurd de afgelopen jaren. Ik probeer er alles aan te doen om mijn tranen te bedwingen, maar voordat ik het weet voel ik een zoute traan over mijn wang glijden. De rest van de groep lijkt druk bezig te zijn met zichzelf, maar ik bijt op mijn lip om de stroom van tranen tegen te gaan.

De tranen blijven maar komen

Ik ben dolgelukkig met Gio en moet zeggen dat ik amper nog aan Tommy denk, maar nu ineens mis ik hem enorm. Terwijl de andere dames bezig zijn met een visualisatie en meditatie-oefeningen, zie ik in rap tempo al mijn vakanties met Tommy voorbij vliegen. Het lijkt zelfs wel of ik zijn geur weer ruik en voordat ik het doorheb komt er een enorme snik gevolgd door een ‘ugly cry’ die niet te stoppen lijkt. „Heel goed, laat het maar allemaal stromen, het is niet erg als je emoties voelt. Je lichaam zit vol met hormonen, het komt goed”, zegt de cursusleidster terwijl ze haar handen op mijn schouders legt.

Ze bedoelt het vast goed, maar het lijkt wel alsof alle stress van afgelopen weken eruit komt. Haar handen voelen beklemmend en ik kan niet stoppen met huilen. Het zweet breekt me uit en de tranen blijven maar komen. Ik word er snotterig van en ik merk dat ik de andere vrouwen uit hun concentratie haal.

Het lijkt wel alsof ik niet kan stoppen met huilen. „Ik ben zo terug”, zeg ik terwijl ik naar de wc strompel. Het liefst sla ik de deur achter me dicht en kom ik nooit meer terug. Ik ben er ineens zo klaar mee. Terwijl ik een glas water pak om tot rust te komen, pak ik mijn telefoon, ik wil Gio bellen en vragen of hij me op wil halen. Maar net op dat moment als ik het nummer van Gio indruk, voel ik de kleine man trappelen in mijn buik. Alsof hij iets wil zeggen. Ik moet denken aan mijn kleine man, ik moet sterk zijn en kan niet zomaar weglopen voor mijn problemen.

Ik zag laatst een TikTok van een bekende mom-influencer over mindfulness en daarbij gaf ze als tip om hardop in de spiegel tegen jezelf te zeggen wat er goed gaat. „Iedereen heeft weleens een een huilbui, dit hoort erbij. Het komt allemaal goed”,  zeg ik tegen mezelf. Geen idee of dit is hoe het moet, maar ik voel me een soort van opluchting door mijn lichaam razen, dus het lijkt te helpen.

Eenmaal terug in het lokaal, draait Charlie haar hoofd direct naar mij toe en geeft ze me een knipoog. Het voelt een klein beetje ongemakkelijk, maar ik spreek mezelf toe dat ik er maar het beste van moet maken. De rest van de les vliegt voorbij en eerlijk gezegd duizelt het me een beetje van alle informatie. Ik denk dat ik vanavond maar het een en ander ga opzoeken via YouTube. Na de les geeft de cursusleidster nog wat informatie over waar we online dingen kunnen opzoeken. Ook geeft ze voedingstips, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik nu niet bepaald aan eten moet denken.

Charlie en ik zijn de laatsten die het lokaal verlaten en als we achter elkaar door de deur lopen, tikt Charlie me aan. „Nou ik vind dit toch wel heel toevallig hoor, ik had het laatst nog met Tommy over je. Heb je anders zin om even een theetje te drinken?”

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt op de redactie van een tijdschrift. Ze is zwanger van haar nieuwe vriend Gio en woont weer op zichzelf in een eigen huisje vlakbij Amsterdam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.

#292 ‘Hoort een moeder nog wel te denken aan uitgaan?’