Maud Nachtboek van Maud 6 feb 2023, 20:01

Leestijd: 4 minuten

#289 ‘Het was verschrikkelijk, je had zijn gezicht moeten zien’

Maud is opgenomen in het ziekenhuis nadat ze was flauwgevallen op de redactie. Ze moet verplicht rust nemen. Na een goede week rust heeft ze nog steeds veel stress en haar hoofdredactrice is bang dat Maud tegen een burn-out aanloopt. Naast de hoeveelheid werk maakt ze zich ook zorgen om haar vader en Rochella. Haar beste vriendin staat ineens huilend voor haar deur met een grote boodschappentas en Luca…

Uit automatisme wil ik direct Luca oppakken om hem te knuffelen. Maar ik weet niet wat me bezielde want ik kan helemaal niet meer zo goed tillen. „Auw!”, schreeuw ik per ongeluk zo hard dat Luca direct begin te huilen. Ik wilde het arme schaapje juist even laten lachen. Mislukt. „Dat kan er ook nog wel bij,” zegt Rochella boos. „Kom binnen!”, zeg ik tegen mijn beste vriendin als ik haar een knuffel geef.

Ik zie Gio geschrokken opkijken. „Ga lekker zitten, ik maak thee voor jullie. En Luca, wil jij mij komen helpen om koekjes te kiezen”, zegt Gio. Hij weet feilloos aan te voelen dat het voor Luca niet fijn is om zijn moeder te zien huilen. Zodra Gio en Luca de keuken binnenstappen, begint Rochella te huilen. Ze huilt aan een stuk door en ik zie dat heel veel wil zeggen, maar niet weet waar ze moet beginnen. Het zullen vast de hormonen zijn, maar ik moet er zelf ook van huilen. Ik geef haar wat water en dan lijkt het iets beter te gaan. En binnen no-time komt het hoge woord eruit: „Ik heb er zo’n puinhoop van gemaakt. Ik heb alles eerlijk verteld aan Levi, hij is woest en heeft mij eruit gezet!” Ik begrijp niet hoe Levi zoiets kan doen. Rochella’s actie verdient alles behalve de schoonheidsprijs, maar je kan een zwangere vrouw met kind niet uit huis zetten.

„Mijn zus belde en ik vertelde haar hoe lang ik zwanger was en net op dat moment kwam Levi ineens binnenvallen. Het was verschrikkelijk Maud, je had zijn gezicht moeten zien. Hij sprong een gat in de lucht en vond het fantastisch om te horen dat ik zwanger was.” Rochella heeft eerst nog proberen te doen alsof ze het nieuws pas net had ontdekt, maar toen ze Levi’s blije gezicht zag kon ze niet blijven liegen. „Ik heb eerlijk gezegd dat ik vreemd ben gegaan en dat ik niet zeker weet of de baby van hem is.” Ergens heb ik ontzettend veel te doen met Levi, ik snap dat hij woest is.

Ondertussen is Gio met Luca naar de speeltuin gegaan. De tijd vliegt en twee uur later staan ze weer op de stoep met twee grote bossen bloemen: „Blommen mama en Mau”, brabbelt Luca. Het kleine ventje straalt van oor tot oor, maar ik zie dat Gio zijn gezicht iets minder vrolijk staat. „Roch, ik vind het echt heel vervelend, maar Maud heeft rust nodig. Ze is hoogzwanger en loopt tegen een burn-out aan.” Rochella schraapt haar keel en ik zie dat ze naar woorden zoekt. „Zou ik hier een paar nachtjes mogen blijven?” Gio is zijn geduld verloren en hij verheft zijn stem om uit te leggen dat dat echt geen optie is. „Nogmaals, Maud is hoogzwanger, ze heeft in het ziekenhuis gelegen! Weet je dat eigenlijk wel? Ik zou je graag helpen, maar we hebben niet eens een extra slaapkamer. Is er echt niemand anders bij wie je terecht kan?” Na een half uur discussiëren, besluit Rochella om naar haar zus te gaan. Gio is zo lief om haar een lift te geven.

Ik ben daarna kennelijk als een blok in slaap gevallen en heb bijna 13 uur geslapen! Echt tijd om rustig wakker te worden was er niet, want ik moest langs bij de bedrijfsarts en de verloskundige. Het antwoord van de bedrijfsarts is simpel: „Als je door blijft werken heeft het negatieve gevolgen voor je zwangerschap. Aangezien je toch al bijna met verlof zou gaan, heb ik besloten dat je verlof per direct ingaat.” Pff, ik vind het maar moeilijk om mijn werk los te laten en voel me opnieuw ontzettend schuldig.

Als ik terugloop naar mijn bureau zie ik dat de redactie is versierd met blauwe ballonnen en er staat een prachtige taart en allerlei lekkere dingen te pronken op onze picknicktafel. „Surprise!”, roepen mijn collega’s. Ze hebben een mini-babyshower georganiseerd! Ik had dit totaal niet verwacht en ik merk dat ik me ergens een stukje opgelucht voel. Het geeft me vertrouwen en stiekem kan ik niet wachten om mijn oude normale leven op te pakken.

Eenmaal thuis plof ik op de bank neer en bestel ik een pizza. Ik probeer de laatste tijd zo gezond mogelijk te eten, maar mijn lichaam schreeuwt op dit moment om koolhydraten en kaas, heel veel kaas! Net op het moment dat ik een nieuwe serie wil starten, gaat mijn telefoon..

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt op de redactie van een tijdschrift. Ze is zwanger van haar nieuwe vriend Gio en woont weer op zichzelf in een eigen huisje vlakbij Amsterdam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.

#288 ‘Zóveel e-mails: dit is toch onmenselijk?!’