Maud Nachtboek van Maud 30 jan 2023, 20:03

Leestijd: 4 minuten

#288 ‘Zóveel e-mails: dit is toch onmenselijk?!’

Het lijkt erop dat alle stress en dingen die Maud moet regelen haar teveel wordt: als ze op het matje geroepen wordt door haar hoofdredactrice, valt ze flauw. Maud moet verplicht rust nemen van de doktoren en baalt als een stekker. Gio zorgt goed voor haar, maar haar moeder bezorgt haar eigenlijk alleen maar meer stress door venijnig te doen over het feit dat Mauds vader niet zoveel doet. Dat hij financiële zorgen heeft, durft Maud niet te zeggen. Ondertussen weet Levi ook nog steeds niet dat Rochella zwanger is van iemand anders…

De afgelopen week heb ik vooral thuis doorgebracht. Die week rust doet me absoluut goed, maar maakt me ook onrustig: het werk stapelt zich voor mijn gevoel alleen maar meer op. Zodra ik denk aan werken, voel ik een bol met stress in mijn buik ontstaan en begin ik huilerig te worden. Wat is er toch met me aan de hand?! Gio denkt dat ik misschien tegen een burn-out aan zit te hikken en probeert me zoveel mogelijk stress te besparen. Hij is al een week bij mij thuis en ik moet eerlijk zeggen dat ik het heel gezellig vind. Hij doet de afwas, kookt en zorgt ervoor dat het bed opgemaakt is en we elke dag even een uurtje naar buiten gaan. Ik geniet ervan, maar voel me ergens ook een soort patiënt. Ik ben begin 20, geen bejaarde!

Toch lijkt het erop dat Gio weleens gelijk kan hebben. Mijn hoofdredactrice heeft voor eind deze week een gesprek met de bedrijfsarts ingepland. Ze is heel voorzichtig geweest. „Absoluut niet omdat ik vind dat er iets mis met je is qua functioneren Maud. Maar ik wil wel gewoon dat er even een professional met je meekijkt hoe we dit gaan doen.” Bij het idee alleen al krijg ik nog meer buikpijn. Maar ergens zal het wellicht wel opluchten als een bedrijfsarts me vertelt wat ik wel en niet moet doen.

Het samen zijn met Gio bevalt me goed. Hij is zo lief geweest alvast enkele spullen die ik niet gebruik in te pakken. Dan is de verhuizing straks ook niet meer zo zwaar. Ondertussen heb ik alle afleveringen van Echte Meisjes in de Jungle achter elkaar gekeken. De rest van de tijd die ik over had afgelopen week, heb ik voor het eerst in – voor mijn gevoel – duizend jaar een keer een boek gelezen. Mijn moeder is nog een paar keer langs geweest, maar van haar word ik eerlijk gezegd alleen maar nerveuzer. Vrijdag bel ik mijn vader om te vragen hoe het met hem gaat.

Dat gesprek maakt me ook niet per se blijer. Mijn vader heeft zich aangemeld op twee van die platformen waar je extra geld kunt verdienen door bijvoorbeeld ad hoc in de horeca te werken. Mijn lieve papa, die altijd voor ons klaar stond, moet bijbeunen in de spoelkeuken om rond te komen. Verder vertelt hij er vrij weinig over; waarschijnlijk om mij niet te belasten, maar in mijn achterhoofd maak ik me hartstikke zorgen om hem.

Als ik zaterdag mijn mail open en zie dat ik 233 ongelezen e-mails heb, barst de bom. Voor ik het doorheb stromen de tranen over mijn wangen. Gio komt halsoverkop de woonkamer ingestormd als hij mij hoort snikken. „KIJK NOU?!”, roep ik boos en ik sla met mijn hand tegen de laptop. „Zóveel e-mails. Dit is toch onmenselijk?! Wat moet ik nou doen? Zie je nou dat ik niet zo lang weg kan zijn?!” Gio knuffelt me en kijkt me een schuin oog naar de inbox. „Lieve Maud. Ik snap het, maar ik zie een heleboel spam en dingen die niet zo relevant zijn. Zal ik er anders even doorheen gaan?!”

Ergens voelt het niet goed om Gio – die niets met mijn werk te maken heeft – mijn werk te laten opknappen. Maar ik heb de puf niet om ertegenin te gaan en knik daarom maar met een pruillipje. „Ik noem dingen op en jij mag zeggen of het weg mag ja of nee, als ik niet zelf zeker weet dat het onzin is, goed Maudje?” Ik knik nogmaals. Als we een kwartiertje bezig zijn, gaat opeens de bel. Ik sta op en loop naar de deur. Het zal toch niet wéér een onaangekondigd bezoek van mijn moeder zijn? Een tikkeltje geïrriteerd doe ik open, omdat ik niemand verwacht.

Daar staat Rochella. Haar ogen zijn duidelijk betraand, in haar linkerhand heeft ze een grote boodschappentas en in haar rechthand het handje van haar zoontje Luca…

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt op de redactie van een tijdschrift. Ze is zwanger van haar nieuwe vriend Gio en woont weer op zichzelf in een eigen huisje vlakbij Amsterdam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.

#287 ‘Mijn hoofdredactrice belt direct 112’