#284 ‘Ik vind oud en nieuw met een baby in mijn buik echt geen klap aan’
Rochella is zwanger van een fling met een gozer tijdens het uitgaan. Maud is geïrriteerd dat haar vriendin dit niet aan haar verteld heeft, maar probeert haar ook te helpen. Ondertussen werkt Mauds schoonmoeder op haar zenuwen. Tijdens het kerstdiner stelt ze allerlei ongepaste vragen en zit ze aan Mauds buik. De volgende dag biedt haar schoonmoeder wel haar excuses aan, maar Maud kon niet zeggen dat ze kerst bij Gio daardoor écht gezellig vond. En als ze op Tweede Kerstdag bij haar vader en Patricia thuis komt, valt haar direct iets op…
Mijn vader heeft geen kerstboom staan! En als ik om mij heen kijk, ben ik helemaal met stomheid geslagen. Mijn vader, altijd verzot op de feestdagen, heeft helemaal niks in huis versierd. „Waar is alle kerstversiering pap?!”, roep ik verbluft. Ik weet dat het weinig tactisch is, maar ik ben zo verbaasd dat ik me niet kan inhouden. Ik zie dat mijn vader rood wordt. Dan mompelt hij zachtjes: „Dat heeft je moeder allemaal meegenomen na de scheiding lieverd… En ik eh. Ik heb niet echt geld om nieuwe versiering te kopen. Ik kwam er ook een beetje laat achter; toen ik de dozen van zolder wilde halen, besefte ik pas dat ik die spullen niet meer heb. En toen ging alles drie keer over de kop qua prijs omdat de feestdagen eraan kwamen. Ik ga volgende week wel even shoppen. Volgend jaar is het weer versierd, beloofd.”
Ik voel dat ik rood word. Mijn sterke, stoere vader staat zichzelf hier te verantwoorden omdat hij geen geld heeft voor kerstversiering. „Had dat dan gezegd paps?! Dan had ik zelf wat dingen voor je bij elkaar gesprokkeld! Het geeft niet. We maken er wel iets van! Heb je kaarsen?!” Ik loop naar de bijkeuken om daar de kaarsen van de aangewezen plek te halen. Ik merk dat Patricia achter me aan komt lopen. Ze doet zachtjes de deur dicht. „Sorry Maud”, begint ze dan. „Ik wist dit ook niet! Ik dacht dat hij gewoon een hele grote hekel aan kerst had en daarom geen versiering had. Hij is zo trots! Ik wist absoluut niet dat hij geldzorgen heeft. Ik weet wel dat zijn energierekening met honderden euro’s gestegen is… Maar naja. Ik voel me ook zo’n bemoeial als ik me met zijn financiën ga bemoeien…”
„Het geeft niet Patries”, antwoord ik, maar ik merk dat ik een paar tranen moet wegslikken. Op de een of andere manier grijpt het me ontzettend naar de keel dat ik merk dat mijn vader geldzorgen heeft. Terwijl ik het weg probeer te slikken, pak ik borden en bestek uit de lades, wat kaarsen en een kandelaar, placemats en wijnglazen. Hoewel ik zelf natuurlijk niet drink, weet ik dat een tafel er altijd aangekleed uit ziet als je er kaarsen en wijnglazen op zet. Als ik richting de huiskamer loop, voel ik de hand van Patricia heel even troostend op mijn schouder, waarna we samen de tafel dekken. Gio praat ondertussen met mijn vader over voetbal, hoewel ik kan zien dat mijn vader zich ongemakkelijk voelt.
Het werd uiteindelijk ontzettend gezellig die Tweede Kerstdag. Na het avondeten speelden we met zijn allen Cluedo. De volgende dag moet ik gewoon weer werken. Maya de stagiair is één van de weinige mensen op kantoor. Ik besef dat ik het gesprek over Tommy met haar helemaal niet meer heb afgemaakt, omdat Rochella toen aan de telefoon hing. Maar ik weet ook niet zo goed hoe ik het kan openen, zonder dat het gek lijkt dat ik nog met mijn ex bezig ben. Net als ik haar op de een of andere manier wil begeleiden naar het gesprek van vorige week, begint ze over oud en nieuw en wat mijn plannen zijn. Zij gaat naar een of ander huisfeest van vrienden van haar, met een dakterras. Ik merk dat ik een klein beetje jaloers ben.
„Ugh, ik weet het nog niet zo goed”, mopper ik dan eerlijk. „Ik ben blij dat ik me redelijk goed voel hoor als zwangere vrouw, maar ik vind avonden als oud en nieuw met een baby in mijn buik echt geen klap aan. Gio stelde voor om naar een feestje te gaan, maar ik ben bang dat ik om half 1 ‘s nachts al instort. Zonde van het geld! En ik weet ook niet of harde muziek nou nog zo goed is voor de baby…” „Waarom komen jullie ook niet gezellig naar dat huisfeestje?!”, vraagt Maya dan.
Ik weet even niet zo goed of het een slim idee is om in te gaan op een uitnodiging van iemand die ik nét ken, die ook nog eens een stuk jonger is dan ik, maar toch staan Gio en ik op oudejaarsavond voor de deur van het huis waar volgens Maya het huisfeestje zou plaatsvinden. Het is 23.38 uur in de avond: ik heb hiervoor nog even geslapen zodat ik het een tijdje vol kan houden en heb mijn leukste feestjurk die ik nog pas aangetrokken, maar ik kan niet zeggen dat ik er écht zin in heb.
Als we aanbellen en de deur open gaat, hoor ik de geluiden van de muziek door de gang schallen. Maya staat voor onze neus in een glitterjurk, duidelijk al redelijk beschonken. Ze duwt direct twee glazen champagne in ons hand, duidelijk vergeten dat ik een kind in mijn buik heb en dit niet kan drinken. Ik lach als een boer met kiespijn, terwijl ik mezelf afvraag waarom we hierheen gegaan zijn en ik niet gewoon lekker op de bank naar The Masked Singer aan het kijken ben ofzo.
„Even naar de wc”, mompel ik en ik duik direct het toilet in de hal in. Terwijl ik bezig ben hoor ik dat er meerdere mensen op de gang staan. Plots hoor ik geschreeuw en gebons, gevolgd door de stem van Gio die „Hey, doe normaal!” schreeuwt. In twee seconden trek ik zonder af te vegen mijn broek omhoog en duw ik verschrikt de deur open. „Wat gebeurt er?!”
Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt op de redactie van een tijdschrift. Ze is zwanger van haar nieuwe vriend Gio en woont weer op zichzelf in een eigen huisje vlakbij Amsterdam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.