Maud Nachtboek van Maud 28 nov 2022, 20:03

Leestijd: 5 minuten

#279 ‘Dat ik een vriend heb, betekent niet dat ik braaf ben’

Als Gio als verrassing een gender reveal party voor Maud organiseert, doet Maud voor de leuk mee, maar ze is eigenlijk woest op haar vriend. Ze had namelijk nog zo gezegd dat ze hier geen zin in had! Het feit dat niemand naar haar behoeftes lijkt te luisteren, frustreert haar enorm. „Ik heb me emotioneel gezien in tijden niet zo ellendig gevoeld…”

De dagen daarna word ik overspoeld met appjes van Gio dat het hem spijt, maar ik heb even totaal geen zin in hem. Ik heb voor mijn gevoel duidelijk genoeg aangegeven wat ik wel en niet wil. Misschien is dit het enige dat helpt. Waar ik wel van baal is dat ik deze week mijn eerste zwangerschapsbijeenkomst heb en dat Gio daar eigenlijk bij zou zijn. Maar dan doe ik het wel alleen. Ik heb nog weken de tijd om hem een keer mee te nemen.

Als ik die dinsdagavond het gebouw binnen kom lopen, voel ik me een tikkeltje ongemakkelijk. Logisch natuurlijk, maar alle vrouwen die er rondlopen hebben een dikke buik en eigenlijk heeft iedereen haar partner mee. Ik zie een Nederlandse meid die me direct aan mezelf doet denken, al is ze een tikkeltje ordinairder. Ook zij heeft geen partner bij zich. Ik glimlach naar haar, ze glimlacht verlegen terug. We zijn met zijn tienen in totaal. De andere dames zijn bijna allemaal expats: we doen de les dan ook in het Engels. Geen probleem, zou je denken, maar als de lerares begint met praten, schiet ik bijna in de lach. Wát een steenboerenkolen Engels zeg.

We bespreken de zithouding waarin je moet zitten die goed is voor je lijf. Ik grinnik, want zo’n beetje elke houding die ik ‘relaxt’ vind, is blijkbaar hartstikke slecht voor me. Ik mag niet met mijn benen over elkaar zitten, niet onderuit gezakt zitten… „Kortom, ik moet als een stokstaartje rechtop zitten de rest van mijn zwangerschap als ik ongeschonden uit de strijd wil komen”, mompel ik. Het ordinaire meisje, dat eigenlijk Melissa blijkt te heten, en nog één andere vrouw gieren het uit. Ook de lerares grinnikt en vertaalt mijn grap aan de rest van de groep. „Ik snap dat het moeilijk is, maar dit is wel het beste”, vervolgt ze.

De rest van de les gaat het over eventueel borstvoeding geven en hoe een partner je kan ondersteunen in je zwangerschap. Gelukkig hebben de partners deze les niet veel meer moeten doen dan luisteren, dus ik heb Gio niet heel erg gemist. Als we klaar zijn voor die avond en ik mijn spullen pak, merk ik dat Melissa ook blijft staan. „Maud was het toch? Ook alleenstaand?”, vraagt ze aan me dan als de rest weg is. Ik bloos. Oeps, deze indruk kon ik natuurlijk ook wekken. „Nee, ik heb een beetje gedoe met mijn vriend, maar ik heb wel gewoon een relatie”, antwoord ik, terwijl ik voel dat ik rood word.

Als ik me niet vergis, zie ik een beetje teleurstelling op het gezicht van Melissa. „Jij dus wel? Heftig lijkt me dat”, antwoord ik dan. „Ach, het is mijn eigen schuld. Had ik maar niet met Jan en alleman het bed in moeten duiken de afgelopen twee jaar”, antwoordt ze dan vrolijk. „Maarja, nadat ik gedumpt ben door mijn ex die zo’n beetje elke troela uit Amsterdam heeft afgewerkt, had ik ook wel zin in een verzetje op zijn tijd. Ik had eigenlijk gehoopt dat er nog zo’n ongeremd typje in onze groep zou zitten, maar helaas. Iedereen braaf aan de man, haha!”, roept ze dan. Ze heeft een Amsterdams accent.

„Dat ik een vriend heb betekent niet dat ik braaf ben”, grinnik ik dan. Ik mag haar direct. Ook al is het niet een modelmoeder die je zou omschrijven, ze is direct super open naar mij toe. Hoe leuk is dat? En blijkbaar is Melissa ook nogal een wildebras geweest. Of misschien wel nog steeds… „Ik heb het vermoeden dat wij weleens goed met elkaar door één deur zouden kunnen”, vervolg ik daarom.

Terwijl we naar buiten toe lopen, kletsen we honderduit over het zwanger zijn. Ik vind het een verademing om het hier met Melissa over te hebben. Ook zij lijkt totaal niet op een roze wolk te zweven. „Ik vind het niks hoor, dat zwanger zijn”, klaagt ze. „Ik word dikker, mag niet eens een goed glas wijn drinken en ik mis mijn peuk met uitgaan. Of wat zeg ik nou: met uitgaan? Alsof ik nu nog écht uitga. Tot een uur of 01.00 houd ik het maximaal vol, om vervolgens een winterslaap te houden waar een gemiddelde grizzlybeer jaloers op zou zijn. Pff.”

Ik gier het uit om deze vrouw! Ook ik deel mijn ervaring met het zwanger zijn en dat ik het idee heb dat iedereen iets van mij wil of dingen normaal vind waar ik helemaal geen behoefte aan heb. Ik vertel haar over de gender reveal. „Meid, gewoon goed aangeven hoor”, adviseert Melissa me dan. „Het is jouw lijf, jouw baby. Niemand anders heeft daar iets mee te maken toch? Zelfs je vriend niet. Sorry hoor, hij had gewoon naar je moeten luisteren. Maar goed, dat komt wel weer goed toch tussen jullie? Hij bedoelt het allemaal goed. Besef hè: ik heb helemaal geen gozer die iets voor me doet op dit moment.”

True… Ik bedenk me dat ik misschien wel lang genoeg boos ben geweest op Gio. Het wordt tijd voor een goed gesprek. Om het uit te spreken, maar ook een gesprek waarin ik mijn grenzen aangeef. Ik pak mijn telefoon en open Whatsapp om hem een appje te sturen. ‘Excuses aanvaard, maar ik wil wel met je praten. Zie ik je straks…?’

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt sinds kort op de redactie van een tijdschrift. Ze is zwanger van haar nieuwe vriend Gio en woont weer op zichzelf in een eigen huisje vlakbij Amsterdam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.

#278 ‘Ik snap niets van die vrouwen op hun roze wolk tijdens hun zwangerschap’