Maud Nachtboek van Maud 3 okt 2022, 20:03

Leestijd: 4 minuten

#271 ‘Straks is onze relatie uit, voordat de baby komt’

Jessie reageerde allesbehalve leuk op het babynieuws van Maud. En dan blijkt ook nog eens dat Maud haar ex Tommy misschien zwanger is met zijn nieuwe vriendin. Als Mauds eindredactrice haar vraagt of ze op persreis wil voor een champagnereis, besluit Maud eerlijk te vertellen dat ze zwanger is. Maar ook de reactie van haar hoofdredactrice valt tegen: „Oh jeej… lekker dan”, floepte zij eruit. Maud is bang dat ze straks zonder werk zit. Dan belt haar hoofdredactrice haar op…

„Sorry Maud. Ik weet dat het vrijdagavond is, maar ik wil mijn excuses aanbieden voor mijn reactie”, hoor ik mijn hoofdredactrice aan de andere kant van de lijn uitleggen. „Ik had anders moeten reageren op het nieuws van je zwangerschap en het spijt me.” Ik zie dat Gio geïrriteerd op kijkt omdat ik onze romantische date night moet verstoren met een werkgesprek, dus ik loop even naar een andere kamer.

Ze vervolgt: „Ik heb nog eens goed nagedacht en ik ben heel blij met je werk. Lijkt het je wat om alsnog naar de Champagnestreek te gaan? Ik ga kijken of Kimberley ook mee kan, zodat zij alle champagne kan proeven en mooie foto’s kan maken. Jij kunt meeschrijven aan het reisverhaal en ik ga gewoon zorgen dat er leuke trips aankomen zonder alcohol Maud!”

„Dan kom ik op mijn volgende punt; ik moest het met je delen…” Ze valt even stil. „Zou je het leuk vinden om een column te schrijven over je zwangerschap? De details wil ik graag na het weekend bespreken.”

Ik begin van oor tot oor te glunderen. Een eigen column! „Dat lijkt me fantastisch!”, roep ik. We bespreken volgende week de details, ik wens haar een fijn weekend en ren dolenthousiast terug om het nieuws aan Gio te vertellen. Maar hij lijkt iets minder enthousiast over mijn mogelijke nieuwe klus.

„Dus dan ga je je hele leven openlijk delen met honderdduizend lezers? De baby is nog niet eens geboren! En hoe ga je het dan doen als je hoogzwanger bent? Je gaat dan echt niet werken hoor. Dat is hartstikke slecht voor de baby! Jij wilt altijd maar meer werk en ik weet hoe je bent met deadlines!” Er volgt een pittige discussie. Gio vindt de zwangerschap zo speciaal. Hij vindt het een raar idee als ik dat zomaar deel met iedereen. Ook is hij bang dat ik straks te veel werkstress zal hebben, wat natuurlijk slecht voor de baby is. Toch vind ik hem onredelijk en irritant. „Ik ben zwanger, niet gehandicapt! Ik ga niet maandenlang mezelf thuis opsluiten”, schreeuw ik.

Ik probeer hem uit te leggen dat schrijven voor mij een soort van therapie is. Dat ik andere jonge vrouwen hoop te helpen en dat ik uiteraard alle columns eerst met hem ga delen. Deze schrijversdroom van een column laat ik me niet zomaar afpakken.

Gio mompelt dat ik het dan maar een kans moet geven, maar blijft daarna met een chagrijnig hoofd op de bank zitten en zegt vervolgens helemaal niks meer tegen me. Ik voel tranen opkomen en probeer ze weg te spoelen met een slok alcoholvrije rode wijn. Die trouwens gewoon smaakt naar veel te dure druivensap…

Na een halfuur ben ik klaar met het spelletje ‘wie het langst zijn mond kan houden’. „Wat is er nou allemaal aan de hand liefje?”, fluister ik in een poging om als volwassen mensen deze discussie op te lossen.

„Gewoon, gezeik. Mijn ouders.” Met veel moeite komt er een verhaal uit bij Gio. Hij is kennelijk naar zijn ouders gegaan om het babynieuws te vertellen, maar zijn ouders hadden knallende ruzie. „Ik heb ze nog nooit zo zien schreeuwen. Mijn vader is boos weggereden. Hij heeft al twee nachten niet thuis geslapen en ik wil het babynieuws zo graag aan mijn ouders vertellen… Maar dan wel op een leuke manier!”

Gio zit op zijn praatstoel en ratelt maar door. Hij is ineens bang voor het ouderschap, bang of onze relatie het wel gaat overleven en ongerust of alles wel goed gaat met de baby. „Straks is onze relatie uit voordat de baby komt!?”, zegt hij met zoveel paniek in zijn ogen dat ik er bijna zelf van moet huilen. Maar ergens moet ik ook wel lachen. „Voorlopig ben je nog niet van me af hoor, ik vind je echt heel leuk!”, grinnik ik, terwijl ik hem troostend een kus geef.

Gio kruipt weer dicht tegen me aan. „Sorry, ik reageerde net wat fel”, fluistert hij dan. „Ik wil je natuurlijk steunen, maar ik ben gewoon bang dat het mis gaat tussen ons. Ik wil je helemaal niet pushen ofzo, maar ik… Nou ja.” Even is het stil. Dan kijkt hij me met zijn puppy-ogen aan. „Ik wil gewoon het liefst elke dag bij je zijn. Ik wil voor je zorgen en weten hoe het met je gaat. Ik wil eigenlijk gewoon met je samenwonen…”

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt sinds kort op de redactie van een tijdschrift. Ze is zwanger van haar nieuwe vriend Gio en woont sinds kort weer op zichzelf in een eigen huisje vlakbij Amsterdam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.

#270 ‘Nu moet ik vertellen dat mijn hoofdredactrice me straks maanden moet missen’