Maud Nachtboek van Maud 22 aug 2022, 20:03

Leestijd: 5 minuten

#265 ‘Het bestellen van een wijntje voelt al als een misdaad’

Maud heeft besloten het kindje dat ze verwacht met Gio, te houden. Ze is in de war en kan nog niet echt blij zijn of wennen aan het idee dat ze moeder gaat worden. Gio is door het dolle heen. Maud probeert er het beste van te maken en maakt de afspraken die nodig zijn. Maar met de echo moet ze anderhalve week wachten. Zo lang!

Pff, de week is voorbij gekropen en ik moet nog twee nachten wachten tot ik voor het eerst überhaupt iets weet over het kleine levende wezentje in mijn buik. Klopt het hartje? Gaat alles goed? Wat staat er allemaal te gebeuren? Ik trek het bijna niet meer. Gio heeft het ook te verduren gehad met me afgelopen week. Ik ben om de haverklap strontchagrijnig en dood- en doodmoe. Ik slaap soms wel 12 uur op een dag; alsof ik dit weekend serieus keihard heb staan feesten op Lowlands, zo voel ik me. In werkelijkheid zat ik gewoon op de bank Disney-films te kijken…

Maar eigenlijk mag ik niet klagen. Ik ben niet misselijk, dat lijkt me het allervervelendste van alle zwangerschapssymptomen. En verder merk ik ook vrij weinig van het feit dat er iets in mijn lichaam aan het groeien is. Ik ben weer aan het werk gegaan op de redactie. Daar heb ik uiteraard nog niks verteld; het is nog maar zo klein! Stomtoevallig ben ik op een artikel gezet over bekende jonge moeders. Alsof het universum me iets wil zeggen. Heel de week ben ik bezig met uitzoeken hoe de zwangerschap van onder anderen Kylie Jenner is verlopen en spreek ik met een psycholoog over de voor- en nadelen van jong moeder worden. Aan het einde van de week duizelde het me van al die verhalen over moederschap.

Waar ik even geen rekening mee had gehouden, is dat ik natuurlijk ook nog te maken kreeg met de vrijdagmiddagborrel in een hippe bar vlakbij onze redactie. Shitzooi! Als ik zeg dat ik even niet drink, gaat iedereen daar sowieso al een vermoeden hebben. Drankorgel Maud die niet drinkt? Daar moet een addertje onder het gras zitten. Ik bestel voor de vorm dus ook maar een wit wijntje als we met de hele redactie aan het keuvelen zijn in de zon. Ik voel dat ik rood word zodra ik het glas krijg, al heb ik nog niks gedaan dat de baby kan schaden. Het bestellen van een wijntje voelt al als een misdaad. Zouden ze het aan me zien? Waarom is alcohol eigenlijk zo’n gewoonte in onze maatschappij? Nu pas realiseer ik hoe moeilijk het is om ‘gewoon’ niet te drinken. Je moet altijd een excuus hebben!

Ik speel een master toneelspel. Ik klets vrolijk met mijn collega’s terwijl ik het wijntje in mijn hand houd. Af en toe zet ik het glas aan mijn lippen, maar de slok spuug ik zachtjes weer uit in mijn glas. Als ik even naar de wc ga neem ik mijn glas wijn mee en gooi de inhoud ergens – als niemand kijkt – in een plantenbak. Dan loop ik naar de bar en vraag ik hem om een alcoholvrij wijntje. Ik knipoog naar de barman, die mijn hint gelukkig in één keer lijkt te begrijpen. Zonder iets te vragen schenkt hij een alcoholvrije wijn in mijn glas. „Van het huis meis”, knipoogt hij terug.

Zo kom ik mijn avond door. Mijn collega’s hebben niet eens door dat ik wel erg vaak naar het toilet ga. Met elk wijntje wordt de sfeer roziger, dus niemand let sowieso op mij. De hapjes die besteld worden zijn gelukkig allemaal vegetarisch en ik kom de avond eigenlijk best makkelijk door. Ik begin zelfs lol te hebben in dit stiekeme geheim! ‘s Avonds zit ik met een grote glimlach op de fiets. Ik voel me zelf een beetje high, maar deze keer is het van het feit dat ik iets weet wat verder nog bijna niemand weet en dat ik zo goed heb kunnen spelen. Het lijkt wel alsof ik mee doe aan het nieuwe seizoen van Wie Is De Mol!

Bij thuiskomst heb ik in geuren en kleuren verteld over mijn toneelspel bij Gio. Hij lachte zich helemaal suf. „Leuk om te merken dat je het nu toch wel een beetje leuk gaat vinden Maud”, knipoogt hij, terwijl hij me een knuffel geeft en me dicht tegen zich aan drukt. Het moment dat hij dat doet, voel ik me zenuwachtig. Ik voel de tranen alweer opkomen. „Gaat het allemaal goedkomen?!” piep ik, terwijl ik Gio stevig knuffel. „Ja tuurlijk Maud!” roept hij en hij knuffelt me nóg harder.

Het hele weekend hebben we het lekker rustig aan gedaan en vandaag was het weer tijd voor de redactie. De deadline van het artikel over die zwangerschappen is vandaag en ik moet nog een paar kleine aanpassingen doen. Terwijl ik achter mijn bureau zit, voel ik mijn buik rommelen. Het voelt vreemd; ik loop direct naar het toilet toe. Als ik daar ben aangekomen en mijn broek naar beneden trek, schiet alle kleur uit mijn gezicht en slaat mijn hartslag een seconde over. In mijn slip zit een behoorlijke hoeveelheid bloed. Onee, het zal toch niet…

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt sinds kort op de redactie van een tijdschrift en heeft een vriendje, Gio. Ze is op dit moment in verwachting van hem en heeft besloten het kindje te houden. Maar dat is nog best een heftige beslissing, die haar leven volledig op stelten zet… Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.