#264 ‘Moet ik tot die tijd gewoon hopen dat het allemaal goed gaat daarbinnen?!’
Maud is aan het wikken en wegen of ze haar zwangerschap wil laten afbreken, of dat ze het kindje van haar en Gio gaat houden. Gio zou niets liever willen en schakelt zelfs Mauds moeder in, als het erop lijkt dat zijn vriendin abortus wil laten plegen. Maud praat met haar moeder en huilt de ogen uit haar hoofd. Als Gio terugkomt, heeft Maud een besluit genomen…
Ik heb de afspraak met de abortuskliniek afgezegd. Het voelt nog steeds onwennig, maar ik heb besloten dat ik het kindje met Gio wil houden. Gio huilde tranen met tuiten toen ik het hem zei. „Ik was zo bang dat je het weg zou laten halen… Ik denk dat we echt heel gelukkig gaan worden met zijn drietjes Maud”, jammerde hij, terwijl hij me knuffelde en ook bij mij de zoveelste tranenzee van de afgelopen weken over mijn wangen biggelden.
Zelf kan ik nog niet echt wennen aan het idee dat we samen een kind krijgen, laat staan dat ik nu het gevoel heb dat we ‘heel gelukkig gaan worden’, maar het weg laten halen kon ik ook niet meer. Nadat ik met mama had gesproken, kwam er een soort rust over me heen. De eerste paniek was bijna genoeg om een onomkeerbare beslissing te nemen. Ik voel me hartstikke schuldig. Moet ik dit dan later vertellen aan mijn kind?! Ik heb het erover met Rochella en die zegt van niet. „Wat denk je dat ik in mijn hoofd had toen ik zwanger was Maud?!”, zegt ze verontwaardigd. „En nu? Ik zou echt niet meer zonder Luca kunnen of willen leven! Iedereen is in paniek joh wanneer je die twee rode streepjes ziet. Trek het je niet zo aan.”
Wat komt er allemaal op mijn pad?
Ik denk dat Rochella gelijk heeft. De rest van de week ben ik bezig met uitzoeken wat er nu eigenlijk allemaal op mijn pad gaat komen de komende weken. Ik verbaas mezelf avond na avond. Waar ik vroeger nu al naar kleding voor het winterseizoen zou speuren, zit ik nu avondenlang uit te pluizen wat de beste (en mooiste) draagzak zal zijn voor ons kind! Wie had dat gedacht?! Ik word ook zenuwachtig van alles wat ik lees wat ik moet regelen. Als ik kinderopvang wil, moet ik daar nú al over nadenken. Dat kind is nog maar zo groot als een bosbes?!
Ook moet ik een verloskundige inschakelen. Daarom zat ik afgelopen donderdag zenuwachtig aan de telefoon. Ik heb ook nog gedronken tijdens mijn zwangerschap. Wat nou als het kindje straks beschadigd is, omdat ik nog zo’n losbandig rotmens moest zijn?! De telefoon wordt opgenomen door een jonge meid met een lieve stem. Ik denk een meid van rond mijn eigen leeftijd. Ze vraagt lief waar ze me mee kan helpen. „Hey met Maud, nou ehm. Ik ben dus zwanger!”, begin ik. Voordat ik verder kan praten, breek ik alweer. „En het was niet echt gepland, maar ik heb toch besloten het te houden”, snotter ik vervolgens.
Echo pas over anderhalve week
„Aah, gaat het met je?”, zegt de kalmerende vrouw aan de andere kant van de lijn. Ik merk dat ik haar troostende klank nodig heb. Ik wil haar het liefst vragen of ze ook kinderen heeft, of die wel gepland waren en of dit rare gevoel binnenkort verdwijnt. Maar ik snap dat dat nogal ongepast is, dus geef ik vooral hortend en stotend antwoord op haar vragen over wanneer ik voor het laatst ongesteld ben geweest en of ik een vaste partner heb waarmee ik een kindje krijg. De vrouw plant een intakegesprek voor me in en een eerste echo: „Dan kunnen we zien of het hartje klopt en kan ik je allemaal informatie geven waar je iets aan hebt.”
De echo is pas over anderhalve week. Moet ik tot die tijd maar gewoon hopen dat het allemaal goed gaat daarbinnen?! Ik vertel het verontwaardigd tegen Gio. Die moet lachen. „Maud, vorige week wilde je het nog laten weghalen en nu moet je linea recta een echo?! Je bent me er eentje hoor. Het zit vast wel goed!” Zelf moet ik stiekem ook een beetje grinniken. Hij heeft gelijk: ik heb nogal moodswings. Maar dat schuif ik gewoon lekker af op de zwangerschap. Mijn zwangerschap… Ik ga gewoon moeder worden!
Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt sinds kort op de redactie van een tijdschrift en heeft een vriendje, Gio. Ze is op dit moment in verwachting van hem, maar of ze daar blij mee is, was dus maar de vraag… Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.
#263 ‘Je leven is niet ineens voorbij als je moeder bent geworden’