Maud
Maud Nachtboek van Maud 18 jul 2022
Leestijd: 4 minuten

#260 ‘Dit is het risico van vrijen met elkaar!’

Maud is op vakantie met Gio in Bulgarije als ze erachter komt dat ze zwanger is. Hoewel Gio dolgelukkig is met het nieuws en niets liever lijkt te willen dan een kind met Maud, heeft Maud haar twijfels. Ze denkt er zelfs over na om misschien abortus te laten plegen. Vertwijfeld en vol emotie is het begin van de vakantie nou niet echt het teken van romantiek en gezelligheid. En dan belt Mauds moeder ook nog eens. „Hee lieverd, hoe is het nou? Hebben jullie alle Schiphol-chaos overleefd? Ik hoorde maar niets van je en was benieuwd hoe ging! Hebben jullie het lekker? Jullie zitten zeker al aan de cocktails?…”

Ik voel de emoties direct naar mijn keel schieten en wil voor de zoveelste keer vandaag in janken uitbarsten zodra ik mama hoor, maar ik krijg het voor elkaar om mijn stem in toom te houden. „Hey Mam. Ja het is super hier hoor! Lekker weer, heerlijke cocktails. Spotgoedkoop ook allemaal”, ratel ik tegen haar. „Maar ehm, we waren eigenlijk net op weg om te vertrekken! We gaan een tour doen naar een of andere grot, dus ik bel je later, is dat goed?!” Voor ze goed en wel kan antwoorden, heb ik opgehangen. Ik kan het echt niet aan om dit nu met mama te delen. Dat is iets voor latere zorg.

Gio is inmiddels weggelopen. Als ik buiten rondkijk, zie ik hem op een picknickbankje voor het hotel zitten. Zijn hoofd staat verdrietig, hij kijkt moedeloos voor zich uit. Ik voel mijn maag verkrampen en kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik die ene keer de pil niet beter in de gaten heb gehouden. Dit verpest letterlijk de hele vakantie!

Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten op het picknickbankje. Zijn verdriet zorgt ervoor dat ik hem wil knuffelen. Uit onhandigheid leg ik maar een hand op zijn schouder en kus ik hem op zijn wang. „Gio… Het is niet dat ik geen kinderen wil hè? Maar dit is niet de tijd. We zijn net samen. We wonen niet eens samen! En ik ben er gewoon echt nog niet aan toe denk ik…”

Het gezicht van Gio verstart. Dan kijkt hij me aan en zegt: „Maud, je bent zó negatief! Je kijkt alleen maar naar dat wat we niet hebben. Kijk naar wat we wél hebben. We hebben beiden een vaste baan. Dat wonen, daar komen we op den duur wel uit, maar we kunnen dit kind gewoon al een goede basis geven! We hebben het geld en de liefde om hem of haar alles te geven wat nodig is. Maar jij ziet het alleen maar negatief. Dit is het risico van vrijen met elkaar. Dit is wat er kan gebeuren!”

Ik merk dat mijn rotgevoel plaatsmaakt voor woede. Dit is wat er kan gebeuren?! „Hallo, jij hebt makkelijk praten!”, schreeuw ik dan. „Jij hangt ‘m erin en je hebt me bezwangerd. Jij hoeft niet negen maanden lang een kind te dragen straks. Maanden waarin je niet kunt drinken en feesten! Of daarna nog tot hoe lang het kan borstvoeding te geven, waardoor je nog steeds op alles moet letten wat je inneemt. Jij bent ouder, hebt meer gereisd en hebt misschien niet de behoefte om dat nog heel veel te doen! Je slaapt letterlijk nog door als er naast je bed Chinees Nieuwjaar gevierd wordt, dus zal ik straks nachtenlang moeten verzorgen. Je denkt er heel makkelijk over, Gio!”

Het is duidelijk dat niet alleen ik, maar ook Gio op dit moment witheet van woede is, maar hij bijt op zijn lip. Ik merk dat ik niet meer kan stoppen. „Nou, wat heb je daar op te zeggen dan?!”, schreeuw ik daarom. Maar hij kijkt me niet aan, staat op en mompelt dan: „Ik denk dat het beter is als we even gaan afkoelen Maud.” Dan loopt hij weg, Hij stapt in de huurauto en scheurt weg. Boos bel ik ‘m vijf keer achter elkaar, maar hij drukt me steeds weg. Uit frustratie geef ik een gil. Dan stampvoet ik naar binnen, terwijl de tranen over mijn wangen stromen.

Ik weet niet goed wat ik moet doen. In de kamer zie ik mijn spullen grotendeels onuitgepakt staan. Dan krijg ik een ingeving. Het gaat niet gezellig worden, ik kan niet drinken en niet feesten en ik wil eigenlijk zo snel mogelijk naar een dokter in Nederland. Alles leuk en aardig, maar ik zit hier nu in Bulgarije, terwijl ik me druk maak om een zwangerschap. Wat doe ik hier eigenlijk nog?! Dus pak ik mijn mobiel en ga ik naar een website voor vliegtickets. Ik scroll tot ik een ticket vind dat redelijk te betalen is. De vlucht gaat morgenavond. Ik twijfel heel even, maar voel aan alles in mijn lichaam dat ik één ding zeker weet: ik wil naar huis…

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt sinds kort op de redactie van een tijdschrift. Haar relatie met haar vriend Tommy is uit en ze heeft een nieuwe vriend: Gio. Maud is hard op zoek naar een nieuw huis in Amsterdam, maar lijkt nu toch een woning gevonden te hebben in Amstelveen. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.