Maud Nachtboek van Maud 11 jul 2022, 19:59

Leestijd: 5 minuten

# 259 ‘Het staat er echt, ik ben zwanger!’

Op het vliegveld richting Bulgarije barst bij Maud de bom. Ze wordt uit het niets heel boos en kan niet langer voor zich houden dat ze al veel te lang niet ongesteld is geworden en bang is dat ze zwanger is. Gio zou het alleen maar fantastisch vinden als er een kindje op komst is en stelt voor om direct een zwangerschapstest te doen in Bulgarije. Al zou Maud liever in de ontkenningsfase blijven. De eerste stop in Bulgarije is dan ook niet het strand, maar de apotheek. Een uurtje later zit Maud op de wc met een zwangerschapstest…

What the f*ck… mijn hart staat stil, mijn oren beginnen te suizen, ik krijg een droge keel en ik voel me licht in mijn hoofd worden. Van schrik laat ik het staafje waar zojuist twee knalrode streepjes op zijn verschenen, vallen. De test is hartstikke positief, ik ben zwanger. Hoe heeft dit zo kunnen gebeuren? Ineens realiseer ik me dat ik één keer de pil ben vergeten, maar daarna heb ik netjes gewoon elke dag mijn pil geslikt en ik ben al jaren aan de pil. „Hoe kan dit nou, verdorie?”, schreeuw ik zo hard dat ik hoop dat onze vakantieburen geen Nederlanders zijn. 

Terwijl ik op de wc blijf zitten in de hoop dat er een wonder gebeurt, klopt Gio op de deur: „Maud, lief!? Gaat het?” Ik hijs mijn broek op, open de deur en geef hem de test zonder hem iets te zeggen. Ik zie direct een grote glimlach op Gio zijn gezicht verschijnen en ik heb hem nog nooit zo zien stralen! „Wauw”, stamelt hij. „Eh, sorry, ja poeh ik weet even niet wat ik moet zeggen…”

Op dat moment barst ik in huilen uit. Ik krijg een paniekaanval en weet niet waar ik het zoeken moet, dus vlucht ik maar naar het balkon van onze veel te mooie hotelkamer. Vanuit onze accommodatie hebben we uitzicht op zee en het lijkt wel alsof het uitzicht op het kalme water me weer enigszins tot rust brengt. Gio komt achter mij staan en vraagt waar ik behoefte aan heb. Ik sla mijn armen om hem heen en begin dan opnieuw te huilen. Ik heb deze middag zoveel gejankt dat ik uit pure wanhoop zelfs nog heb opgezocht of je tranen kunnen opraken. (Het antwoord is nee). Ik huil zelf al zoveel, kan je nagaan als ik straks een baby heb, ik wil me niet eens voorstellen hoeveel een baby wel niet huilt!

„Ik voel me zo schuldig”, stotter ik. „Ik had het moment dat ik ooit zwanger zou raken gewoon heel anders voorgesteld. Duizenden vrouwen dromen van deze uitslag en ik loop alleen maar te huilen. Ik weet het gewoon echt niet Gio. Ik wil heel graag moeder worden, maar niet nu! Ik ben nog zo jong, ik wil een carrière opbouwen, reizen, in het buitenland wonen en lekker veel uitgaan. Die poepluiers van mijn broertje Kai zijn meer dan genoeg! Ik ben nog niet in staat om moeder te zijn.”

Dan pakt Gio me stevig vast en vertelt dat ik hoe dan ook een fantastische moeder ga zijn en dat hij er alles aan zou willen doen om ervoor te zorgen dat ik ook nog een carrière kan opbouwen, veel kan reizen en nog naar feestjes kan gaan. „We zullen heel veel moeten aanpassen, maar ik weet dat jij dat kan. Ik wil voor jou gaan, voor de rest van mijn leven. Maud, je moet echt weten dat ik er voor jou en ons kindje zal zijn. Dat beloof ik je. Ook al is deze hele situatie natuurlijk wel heel bizar.” 

Toch kunnen Gio zijn lieve woorden me niet veel beter laten voelen, op een of andere manier benauwen ze me zelfs. „We zijn nog niet eens een half jaar samen gek, we moeten eerst kijken of we deze vakantie samen overleven. We gaan toch niet nu al aan kinderen beginnen!”, schreeuw ik naar Gio. Dan smijt ik de deur dicht en vlucht naar het strand. 

Ik heb direct spijt van mijn woede-uitbarsting naar Gio en ik app hem of hij ook naar beneden wil komen. Ik stel voor om nog een zwangerschapstest te doen. Ik heb ooit gelezen dat er ook vals positieve zwangerschapstesten zijn en misschien is mijn hormoonhuishouding gewoon in de war. Niet veel later zit ik opnieuw op de wc met een zwangerschapstest en ook deze is hartstikke positief. Ik ben echt zwanger. Ik leg mijn hand op mijn buik en voel naast alle woede, verwarring en verdriet ook ineens voor het eerst heel veel liefde.

Gio stelt voor om een strandwandeling te maken. Het liefst zou ik nu een dubbele wodka bestellen, maar dat mag natuurlijk niet! Tijdens het wandelen realiseer ik me ineens op wat voor een mooie plek we zitten en het lukt me eindelijk om rustig te worden en mijn gedachtes op een rijtje te zetten. Tijdens dat gesprek is het ook de eerste keer dat ik een woord het uitspreek wat ik eigenlijk niet had willen uitspreken. Maar ik moet Gio toch laten weten dat ik ondanks dat dat tegen mijn gevoel in gaat, toch ook aan een abortus denk. Gio kijkt me moeilijk aan en ik zie dat hij zijn best doet om de juiste woorden te zoeken. Maar meer dan „Tja, heh dat is ook een optie, ja ja eh nou”, komt er niet uit.

Net op dat moment dat ik hem uitleg wil geven gaat mijn telefoon: ‘Mama belt.’ Ik laat hem lekker rinkelen, maar als ze daarna nog twee keer belt, besluit ik haar toch maar terug te bellen. Straks is er iets aan de hand. „Hee lieverd, hoe is het nou? Hebben jullie alle Schiphol-chaos overleefd? Ik hoorde maar niets van je en was benieuwd hoe ging? Hebben jullie het lekker? Jullie zitten zeker al lekker aan de cocktails?…” 

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt sinds kort op de redactie van een tijdschrift. Haar relatie met haar vriend Tommy is uit en ze heeft een nieuwe vriend: Gio. Maud is hard op zoek naar een nieuw huis in Amsterdam, maar lijkt nu toch een woning gevonden te hebben in Amstelveen. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.