Maud Nachtboek van Maud 27 jun 2022, 20:03

Leestijd: 5 minuten

#257 ‘Doe gewoon een zwangerschapstest morgen!’

Maud voelt zich niet helemaal lekker bij de vriendschap die Gio met Stacey heeft, al ebt het gevoel weg na een goed gesprek over vertrouwen. Ondertussen heeft Tommy haar aan een opdracht geholpen, waarvan Jessie vindt dat ze hem niet moet aannemen. „Tommy blijft op elke mogelijke manier contact met je houden”, is haar argument. Onzin, vindt Maud. Bovendien heeft ze veel grotere, andere zorgen: bij haar moeder beseft ze dat ze al een hele tijd niet meer ongesteld is geworden. ‘Help, hoe kan dit nou weer?!’

Ik ben al tien dagen niet ongesteld geweest! Dat heb ik nog nooit gehad. Mijn moeder vraagt of alles goed gaat, maar ik heb besloten om dit maar even voor mezelf te houden. Ik hoef mijn moeder niet nog meer zorgen te bezorgen. De rest van de nacht heb ik vooral liggen Googlen. Het kan met van alles te maken hebben, cyclus, stress, maar de meest logische reden is een zwangerschap. En daar zit ik dus zó nog niet op te wachten…

Je vraagt je natuurlijk af hoe dit heeft kunnen gebeuren? Ja, dat vraag ik mezelf ook af. Ik gebruik al jaren anticonceptie en hoewel mijn seksleven best wild is, is er gelukkig nooit iets fout gegaan. Maar ik heb net mijn pilstrip erbij gepakt en ik zie dat ik twee keer de pil vergeten ben, door mijn nomadenbestaan. Hoewel ik zelf mijn hart de hele dag tekeer voel gaan, wil ik geen paniek zaaien en heb ik besloten Gio ook nog maar even niks te vertellen.

De volgende ochtend stond mijn moeder al vroeg klaar voor onze shopping sessie. Ze had een hele tour gemaakt met een woonboulevard en tweedehands winkels die we konden bezoeken. „Dan gaan we tussendoor lekker ergens lunchen en vanavond brengt Willem je gewoon naar huis hoor, dan hoef je niet met de trein!” Het was een heerlijk moeder/dochterdagje, maar ik was er met mijn hoofd niet helemaal bij. Tijdens de lunch wilde mijn moeder een broodje zalm bestellen voor me (‘daar ben je altijd zó gek op Maud?!’), maar alleen al bij de gedachte aan rauwe vis ging ik bijna over mijn nek. Ik hield het bij een ouderwets broodje kaas. Zou het dan toch? Of ben ik gewoon heel erg gestresst?

Ik heb gelukkig wel heel veel mooie spullen voor mijn huisje kunnen vinden. Ineens realiseer ik me dat ik eigenlijk gewoon super gelukkig moet zijn. Het gaat goed met mijn ouders, ik heb superleuk werk, straks heb ik eindelijk een eigen huisje, ik heb leuke vrienden en een relatie. Toch voel ik me de afgelopen dagen verre van happy. 

Als ik eenmaal terug ben in Amsterdam is het te laat om nog een zwangerschapstest te kopen. Ik slaap bij Rochella. Zal ik het tegen haar zeggen? Als er iemand is die mij begrijpt… Ik besluit haar in vertrouwen te nemen en biecht op waar ik al het hele weekend mee rondloop. Rochella bekijkt het allemaal een stuk luchtiger. „Het komt vast door alle stress, ik heb weleens gelezen dat een meisje drie maanden niet ongesteld werd door stress. Maar Maud… Er is maar een manier om erachter te komen. Doe gewoon een zwangerschapstest morgen!”

Waar ik de volgende ochtend eigenlijk direct voor de deur van de winkel zou moeten staan om een zwangerschapstest (of meerdere) te kopen, heb ik in de avond nog steeds geen uitsluitsel. Ik had het gewoon zó druk… En eerlijk gezegd schuif ik het ook steeds voor me uit, in de hoop dat ik uitsluitsel krijg zonder dat ik die test hoef te doen. Stiekem hoop ik gewoon dat ik binnenkort ongesteld word en alle zorgen voor niks zijn geweest. Maar als de laatste dagen voor de vakantie voorbij zijn gevlogen en ik voor ik het doorheb met Gio op Schiphol sta, is er nog steeds geen rode vlag gehesen.

Ik kan niet wachten om heerlijk op het strand te liggen met een cocktail! Al bedenk ik me dat wanneer ik zwanger ben, ik natuurlijk helemaal geen alcohol mag. Hoe ga ik dit volhouden?! Wat ga ik doen deze vakantie? Ik heb Gio nog steeds niets verteld. Als ik binnen twee dagen niet ongesteld ben, dan moet ik wel…

De rij op Schiphol is megalang, het is bloedheet en het schiet allemaal niet op. Ik heb natuurlijk weer veel te veel meegenomen en als ik zie dat we binnen 1,5 uur in het vliegtuig moeten zitten, maar nog steeds buiten staan, bezwijk ik bijna van de stress. Op het moment dat er een vrouw met vier grote dure merkkoffers langs komt lopen en vraagt of ze voor mag dringen, knapt er iets in mij „Nee! Sorry hoor, maar wij staan hier toch ook niet voor de lol!? Gewoon achteraan aansluiten”, schreeuw ik zo hard dat zelfs de beveiligers verbaasd opkijken.

„Wat is er met jou Maud, laat haar gewoon joh?!”, sist Gio. „Nee, ik laat haar niet Gio! We willen allemaal op vakantie. Ze mag gewoon netjes wachten op haar beurt. Ken je haar ofzo?!” Ik zie dat Gio verbaasd is door mijn felle reactie en toon. Ik ben eerlijk gezegd ook verbaasd over mezelf. Normaal reageer ik helemaal niet zo explosief! Op het moment dat Gio een arm om mijn schouders slaat, barst ik in huilen uit. Grote tranen biggelen over mijn wangen. „Ik ben gewoon zo bang…” stamel ik.

„Waarvoor lieverd? We halen ons vlucht echt wel Maudje, het komt allemaal goed!”, zegt Gio bezorgd.

„Daar gaat het niet om!”, piep ik zachtjes. Dan flap ik het eruit, voor ik er erg in heb. „Ik ben overtijd en ik ben bang dat ik zwanger ben!”

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt sinds kort op de redactie van een tijdschrift. Haar relatie met haar vriend Tommy is uit en ze heeft een nieuwe vriend: Gio. Maud is hard op zoek naar een nieuw huis in Amsterdam, maar lijkt nu toch een woning gevonden te hebben in Amstelveen. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.