Maud Nachtboek van Maud 21 mrt 2022, 20:02

Leestijd: 5 minuten

#243 ‘Ik kan zijn piellemuis uittekenen, nu durf ik hem niet eens drie zoenen te geven’

Maud’s nieuwe lover Gio blijkt een vriendin gehad te hebben. Maar waar Maud eerst dacht dat hij stiekem vreemd ging, bleek zijn ex – Lea – te zijn overleden. Ze hebben er diepe gesprekken over en het raakt Maud diep. Ondertussen moet ze dringend op zoek naar een nieuwe woning en naar nieuwe opdrachtgevers. Tommy heeft gehoord dat Maud tijdelijk bij haar ouders woont. Omdat hij twee weken op vakantie gaat met Noa, stelt hij voor dat Maud dan wel in het huis op de Zuidas mag slapen. Zullen we anders vanavond even bellen, dan bespreken we het?” Pff, wat moet ik hier nou weer mee?

Die avond stond ik bij Tommy voor de deur. Naja, het voelde altijd nog een beetje alsof het ook mijn voordeur was: tot een maandje geleden sliep ik hier nog gewoon. Wat er allemaal kan veranderen in zo’n korte tijd… Als hij de deur open doet ben ik blij om hem te zien, maar voel ik eigenlijk niets meer dan vreugde op een vriendschappelijke manier, niet meer die liefdesvonk die ik eerst bij hem voelde. Ik heb dus echt de goede beslissing gemaakt. „Hey there!” groet ik hem. Even staan we onhandig tegenover elkaar. Hoe groet je je ex? Ik kan zijn piellemuis zo’n beetje uittekenen, maar nu durf ik hem niet eens drie zoenen te geven. We houden het bij een knuffel.

„Hoe gaat het met je?” vraagt Tommy even later als we aan de keukentafel zitten. „Ja, eigenlijk wel goed…” zeg ik. Ik kan hem moeilijk in geuren en kleuren gaan vertellen hoe het zit met Gio toch? Het is pas zo kort uit. „Hoe is het met jou?” vraag ik dan ook. Tommy is gelukkig wat minder verlegen om met me te delen hoe zijn leven op dit moment verloopt. Hij kletst honderduit over een paar nieuwe gigs die hij aangeboden heeft gekregen. Hij mag zelfs binnenkort naar New York! Ik voel stiekem een kleine steek van binnen. Als ik nog met hem was gegaan, had ik ook naar New York gekund… Verdorie! Maar ik besef twee seconden later hoe egoïstisch deze gedachten eigenlijk is. Ik voel ook blijdschap dat het zo goed met hem gaat. Enthousiast vraag ik waar hij gaat draaien en wat hij verder op de planning heeft.

Voordat ik het weet zijn we een half uur verder! Ondanks dat het uit is tussen ons, kunnen we schijnbaar nog steeds honderduit kletsen. „Dus, je woont nu bij je moeder?” vraagt Tommy dan; het onderwerp verschuivend naar waar ik eigenlijk voor kom. „Klopt. En ik word er helemaal gek. Het is natuurlijk helemaal gezellig dat er nu een baby in huis is, maar ik ben ongeveer elke nacht wakker. Niet bepaald wat ik voor ogen had toen ik een paar jaar geleden uit huis ging, ahum”, mopper ik. Tommy moet lachen. „Nou, komende twee weken mag je als je wil even hier logeren hoor. Je weet waar alles staat en ik ben dus met Noa naar Curaçao!”, zegt Tommy. „Ik heb wel een aantal dingen veranderd in huis, dus ik dacht: die wijs ik je even.”

Tommy staat op om me door het huis te leiden. Hij wijst zijn nieuwe plek voor de handdoeken en heeft schijnbaar ook de keukenkastjes compleet anders ingedeeld. Waar ik altijd dacht dat T0mmy best rommelig was, zie ik dat ik – nu ik weg ben – eigenlijk supernetjes is. Ik merk dat ik me bijna schaam als ik die keurig opgeruimde handdoeken zie. Ik was blijkbaar degene die er zo’n rotzooi van maakte. Ik grinnik en Tommy kijkt me vragend aan. Even twijfel ik, maar dan zeg ik hardop tegen hem wat ik net dacht. Ook hij moet lachen. „Ach, zo heeft elk nadeel dus zijn voordeel inderdaad”, grinnikt hij. We staan onhandig in de gang en ik zie Tommy zijn blik veranderen van lachend naar ernstig. Dan zie ik dat er tranen in zijn ogen schieten. Hij legt zijn hand op mijn schouder. O nee, het zal toch niet…

Tommy’s hoofd komt dichterbij, maar voor hij mijn mond kan bereiken plant ik mijn hand ertussen. „Nee, dit gaan we niet doen!” roep ik. Tommy schrikt en trekt zijn hoofd terug. „Sorry Maud. Eh. Sorry…” hij keert zich van me af en loopt voor me uit de gang in. Hij pakt de reservesleutels uit het sleutelkastje en geeft me er eentje. „Ik ben weg vanaf de 23e. Je kunt er dan gewoon in. Hou het een beetje netjes en eh… Naja. Veel plezier?” Ik mompel een bedankje, pak snel mijn jas, wens hem een fijne vakantie en stap de deur uit. Als ik even later buiten sta, moet ik even bijkomen van wat er net gebeurd is. Pfoe, dat ging maar net goed…

De volgende dag vertel ik aan Kimberley wat er gebeurd is. Ze vindt dat ik er niks over tegen Gio moet zeggen. „Er is immers niks gebeurd en Tommy… tsja, die zit gewoon nog met jou in zijn hoofd Maud. Je kunt het hem bijna niet kwalijk nemen toch?! Maar hey, ik hoor dus dat we volgend weekend een feestje bij jou in je ‘nieuwe’ verblijfplaats hebben?!” grinnikt ze. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. „Nou, dat is eigenlijk helemáál niet zo’n slecht idee. Let’s go for it! Help je met de voorbereidingen?”

Dan gaat mijn telefoon. Een onbekend nummer belt me. „Met Maud?” roep ik vragend als ik opneem. „Ja hoi Maud, leuk dat ik je spreek! Ik heb je naam doorgekregen van je hoofdredactrice en ik heb misschien een leuke opdracht voor je. Heb je morgen even tijd voor een bak koffie?!”

Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt sinds kort op de redactie van een tijdschrift. Haar relatie met haar vriend Tommy is net uit en Maud is hard op zoek naar een nieuw huis in Amsterdam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.

#242 ‘Ze hadden trouwplannen’