#226 ‘Dit is dus liefde!’
Maud heeft een geweldige persreis gehad in Duitsland, ze heeft een groep leuke mensen ontmoet. Een van de jongens is Gio en hij en Maud hadden direct een klik. Diep van binnen weet ze dat ze hem leuk vindt. Na de reis vraagt hij haar om nog een keer wat te drinken. Maud probeerde het nog te verbergen, maar ze denkt de hele dag aan Gio en twijfelt aan haar gevoel voor Tommy. Net op het moment dat ze Gio wil terug appen, krijgt ze een bericht van haar broertje: „Mama is aan het bevallen!”
Dit is dus liefde! Wauw, ik werd overspoeld door een golf van liefde toen ik mijn pasgeboren broertje Kai voor het eerst in mijn armen had. Die kleine vingertjes, zachte haartjes, zijn puntgave gezichtje, alles is lief en mooi!
Mijn moeder was pas half december uitgerekend, maar de baby had geen zin om te wachten tot die koude dagen. Ik had totaal niet verwacht dat de baby ook eerder zou kunnen komen en de taxirit naar het ziekenhuis was de spannendste rit uit mijn leven. Op een of andere manier had ik vanaf het begin af aan een slecht gevoel bij deze zwangerschap en ik was dan ook doodsbang dat er van alles mis zou gaan. Helemaal toen ik hoorde dat de bevalling veel te vroeg was begonnen. Het kon me niet snel genoeg zijn en ik moest mijn moeder zien!
Gelukkig bleek mijn voorgevoel totaal onjuist. Alles is goed gegaan en zowel Kai als mijn moeder zijn gezond! Volgens mijn moeder was dit de makkelijkste zwangerschap. De verpleegkundige in het ziekenhuis dacht er iets anders over en zei dat ze wel erg veel bloed is verloren en daarom nog een extra nachtje moet blijven.
De bevalling zelf heb ik (gelukkig) niet meegemaakt, maar een paar minuten na de geboorte mochten we al naar binnen. Ik had natuurlijk wel deels de bevalling van Rochella meegemaakt, maar dit is toch anders. Wauw! Ik blijf maar zweven op die roze wolk. Het is een gevoel dat ik nog nooit eerder heb gehad, alle clichés zijn waar. De liefde voor een pasgeboren baby is echt uniek. Helemaal als het dan ook nog eens je eigen familie is. Vooral Willem is apetrots en ineens zijn al mijn twijfels rond hem verdwenen. Hij bleef maar glunderen van oor tot oor en kan niet stoppen met vertellen hoe trots hij is op onze moeder. „Jullie moeder is een supermoeder, ze heeft het zo goed gedaan! Het is ongelofelijk”, zegt hij constant.
Als ik even naar de gang loop, zie ik dat mijn broertje aan het Facetimen is. Ik hoor een bekende stem en heb gelijk door dat het mijn vader is! Heh? „Ik had met papa afgesproken dat ik hem gelijk zou Facetimen”, roept mijn broertje opgewekt. „Ja jij zou waarschijnlijk veel te emotioneel zijn, of je zou het ongemakkelijk vinden. Maar papa is hartstikke blij voor mama en Willem, toch pap?” Ik weet niet goed wat ik van dit gesprek vind, maar ik besef me dat ik Tommy maar eens moet inlichten. Hij is tenslotte ook oom geworden, of nee, hij heeft er een zwager bij, haha.
‘s Avonds zit ik nog steeds op een roze wolk alle foto’s en video’s van vandaag te bekijken. Mijn moeder moet nog goed rusten en bij nader inzien vonden de verpleegkundigen het ook beter om Kai toch nog twee nachtjes langer in het ziekenhuis te laten. Wanneer ik voor de zoveelste keer aan Tommy de foto’s van Kai laat zien, begint hij ineens te blozen.
„Lieve Maud, ehhh.. nu we het toch over kinderen hebben enzo…”, hij begint te stamelen en ik zie dat hij zenuwachtig is. Oh jee, waar gaat dit heen? „Nou eh… ik wil je graag iets vragen. Of ik wil het ergens met je over hebben…”
Maud is een 23-jarige studente die houdt van feesten en reizen. Ze werkt sinds kort op de redactie van een tijdschrift en heeft een vriend, Tommy, waar ze mee samenwoont op de Zuidas. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.