Maud Nachtboek van Maud 24 mei 2021, 20:00

Leestijd: 4 minuten

#200 ‘Ze speelt een vies spelletje met je, let maar op’

Het samenwonen tussen Maud en Tommy verloopt nog niet helemaal soepel. Maud heeft vooral moeite met Tommy’s dochtertje Noa. Helemaal nadat het meisje per ongeluk al Mauds make-up heeft kapotgemaakt. Op werk loopt het ook niet helemaal soepel. Cherry, een van Maud’s collega’s, probeert haar onderuit te halen. Volgens haar staat er een artikel van Maud vol met spelfouten online, terwijl Maud zeker weet dat ze het zonder spelfouten heeft ingeleverd.

Volgens Kimberley moet ik het akkefietje met Cherry lekker laten gaan. Maar ik kan het niet. Ik weet gewoon zeker dat ik die fouten niet heb gemaakt. Ik scroll wat door mijn mail en zie dat ik de juiste versie naar de eindredactie heb verstuurd. Een versie zonder spelfouten.

„Hi Cherry, zie de bijlage in mijn mail. Ik weet niet hoe die fouten er in zijn gekomen,” mail ik terug.

Daarna besluit ik mijn moeder te bellen. Ik heb haar al veel te lang niet gesproken en ze gaat dit weekend verhuizen. Ik kan wel wat afleiding gebruiken en ik heb besloten om haar te gaan helpen. Ook al vind ik het nog steeds een slecht plan dat ze naar Breda gaat verhuizen.

Als ik een dag later weer op de redactie ben, heb ik nog steeds geen mail terug gehad van Cherry. En tijdens onze Zoom-meeting heeft ze me volledig genegeerd. Kimberley blijft erbij dat ik die mail niet had moeten sturen. „Cherry werkt hier al jaren, lieve Maud. Ik weet dat je niet tegen onrecht kan, maar je werkt hier net een maand, je gaat het niet van haar winnen. Ze speelt een vies spelletje met je. Let maar op.”

De rest van de werkdag verloopt gelukkig een stuk beter. Eén van mijn artikelen is overgenomen door een andere website, waardoor onze site nog meer views heeft gekregen. Niet veel later krijg ik een mail van de hoofdredactrice. Of ik straks even tijd heb voor een korte meeting met haar. Ik voel aan alles dat dit iets te maken heeft met gebeuren rondom Cherry.

„Maud, je proefmaand zit er bijna op. Ik zie dat je talent hebt en je artikelen gaan goed. Wat mij betreft mag je blijven. Maar ik hoorde van Cherry dat jullie een akkefietje hadden. En ik was benieuwd naar jouw kant van het verhaal.”

Mijn hart maakt een sprongetje. Ik ben mijn proeftijd (weliswaar met wat kleerscheuren) doorstaan en ik mag blijven. Het voorval met Cherry ga ik niet mijn kansen op de werkvloer laten verpesten. Ik neem de schuld op me, ook al weet ik dat Cherry hartstikke fout zit. Ik heb geen zin in ruzie met een collega.

Als ik de kamer van de hoofdredactrice uit loop, roept ze mij nog even terug. „Maud, je werkt hier nog maar net, maar ik wil je laten weten dat als er iets is je altijd langs kunt komen hè? De sfeer op de werkvloer is erg belangrijk. Juist in deze gekke corona-periode.”

Ergens krijg ik het idee dat de hoofdredactrice Cherry ook niet helemaal ziet zitten. Maar ik heb geen zin in gedoe en confrontatie, dus ik besluit het voor nu maar even te laten.

De rest van de week verloopt gelukkig een stuk rustiger. Noa is weer bij haar moeder en het is voor het eerst dat Tommy en ik het huis een paar dagen voor ons alleen hebben. Langzamerhand begin ik er steeds meer van te genieten. En ik vind het eigenlijk ook jammer dat ik dit weekend naar Breda ga om mijn moeder te helpen verhuizen.

De verhuizing van mijn moeder en Willem liep een stuk gezelliger dan verwacht. Mijn broertje was er en de twee zoons van Willem, Davy en Robin, waren ook mee. En dat blijken twee super aardige boys te zijn. Ze zijn 19 en 21 jaar en hebben precies dezelfde soort humor als mijn broertje en ik. Na de verhuizing besluiten we met zijn vieren nog even een terrasje te pakken. Mijn moeder en Willem blijven thuis, maar ik denk dat het wel goed is om even te bonden met mijn ‘stiefbroertjes’.

Eenmaal op het terras ben ik verzonken in mijn eigen gedachtes. Ik besef me ineens hoe snel de tijd is gegaan. Ik woon ineens samen op de Zuidas, mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder woont nu ineens in Breda en na maanden binnen te hebben gezeten, zit ik ineens weer op het terras met mijn broertje en mijn twee bonus-broertjes.

Ik zit nog steeds helemaal in mijn eigen wereld als ik ineens een mannenstem hoor roepen:. „Maud! Wat doe jij nou hier?”

#199 ‘Iemand zit hier de boel te saboteren!’