Maud
Maud Nachtboek van Maud 28 dec 2020
Leestijd: 3 minuten

#179 ‘Ga ik met Oud en Nieuw naar een feestje?’

Hoewel er grootse plannen waren om te verhuizen en te gaan samenwonen met Rochella, gooide Levi met zijn gedoe roet in het eten. De plannen gaan niet door. Ook met de liefde heeft Maud eigenlijk geen idee welke kant ze uit wil. De feestdagen staan tot overmaat van ramp voor de deur en dan appt Joris haar ook nog of ze plannen heeft met Oud & Nieuw.

Kerst is inmiddels achter de rug en hoewel het dit jaar ‘anders is dan anders’ heb ik stiekem een paar hele fijne dagen achter de rug. Het was helemaal niet zo erg om voor het eerst Kerst te vieren met zowel mijn vader en zijn nieuwe vlam als mijn verliefde moeder en haar vriend. Vooral met mijn vader en ‘de buurvrouw’ hebben we ontzettend veel lol gehad. We hadden een spelletje gekocht waarbij je een soort bitje in je mond moet doen en dan dingen moet voorlezen en spelletjes moet spelen. Gieren van het lachen was het! Terwijl we het uitkrijsten van plezier, stuurde ik een filmpje van het hele gebeuren naar Joris. ‘Leuke pa heb je! ;-)’ schreef hij terug, met daarachter. ‘Misschien kan ik de volgende keer met jullie meedoen?’

Die opmerking is de laatste dagen blijven hangen. Het bezorgde me naast vlinder – hij wil mijn ouders ontmoeten! – ook buikpijn. Tommy en ik zijn immers nog steeds niet officieel uit elkaar. Het begint nu allemaal best een beetje ingewikkeld te worden. De avond van Tweede Kerstdag heb ik dan ook alleen doorgebracht. Geen Joris, geen Tommy: gewoon Maud op bed in pyjama met een hele slechte kerstfilm. Ik lepelde een hele bak ijs leeg in mijn eentje en had pizza besteld. Zó, dat is nog eens een fijne manier om je feestdagen door te brengen zeg! Maar het gevoel blijft knagen.

Joris kwam een paar dagen geleden dus met een voorstel om Oud & Nieuw door te brengen samen. Hij kende iemand die een feestje gaf in een huis ergens in een buitenwijk van de stad. Wel met te veel mensen; er komt een stuk of 15 man, een heleboel drank, spelletjes en lekker eten. Toch twijfelde ik. De laatste dagen krijg ik steeds appjes van Tommy dat hij me mist en dat hij hoopt dat het goed met me gaat. Hoewel ik niet geantwoord heb, bedenk ik me steeds dat als ik ervoor kies om Oud & Nieuw met Joris door te brengen, dit voor allebei wel een soort van teken is dat ik een keuze heb gemaakt. En ik ben er nog helemaal niet aan toe om te kiezen…

Toch betrap ik mezelf erop dat ik de laatste dagen constant kijk naar leuke jurkjes online om mijn Oud & Nieuw in te vieren. Een hoop pailletten moesten erop zitten: ik wil vol glamour het nieuwe jaar in. Ik ben door Joris ‘voor de zekerheid’ alvast toegevoegd in de groepschat, waar het de hele week al over niets anders gaat. En ik mocht iemand meenemen, wat ik gezegd heb tegen Rochella. Zij heeft met Oud & Nieuw ‘moedervrij’ (Luca blijft bij Levi) en sinds ze weet dat er kans is op een feestje praat ze over niets anders meer. Dit neigt dus naar met Joris zijn met Oud & Nieuw.

Als ik thuis kom vandaag zie ik dat een van de enveloppen bij de post voor mij is. Vast gewoon een kerstkaart, denk ik nog terwijl ik de envelop open. Als ik hem openscheur schrik ik: dit is geen kerstkaart, maar een superdikke brief van zeker tien kantjes. Vluchtig laat ik mijn ogen over de zinnen heen gaan. Ik zie tig keer ‘lieve’ en ‘lieverd’ staan en ik merk dat de brief op sommige plekken vochtig is geweest. Ik hoef niet heel lang na te denken van wie deze brief zou kunnen zijn en als ik snel naar de achterkant kijk, zie ik dat hij inderdaad van Tommy is. De vochtige plekken lijken verdacht veel op vallende tranen… zucht. Wat moet ik hier nou mee?!

Lees ook: #178: Ik vind er niks aan, ik vind het verschrikkelijk

Lees ook: #177: Een lockdown? Maar ik ga verhuizen!

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.