Maud Nachtboek van Maud 21 dec 2020, 20:00

Leestijd: 4 minuten

#178 ‘Ik vind er niks aan, ik vind het verschrikkelijk’

Mauds leven staat weer eens flink op zijn kop. De romantische hotelovernachting met Tommy liep uit op een fiasco. Sindsdien twijfelt ze of ze verder moet met Tommy of toch gewoon voor Joris moet kiezen. Het maakt het niet echt makkelijk dat Joris halve plannen heeft om naar Parijs te verhuizen voor werk. Ondertussen dreigt Rochella haar huis uitgezet te worden, haar vriend Levi had binnen no-time een prachtig huis gevonden waar Rochella samen met Maud kon wonen. Maud is heel enthousiast, maar toen gooien de nieuwe maatregelen roet in het eten.

Dit jaar kan ik het beste omschrijven als 20-f*ck-my-life. Pffff.. zoals gewoonlijk gaat alles weer mis. De donkere dagen voor kerst zijn het volgens al die reclames en films toch de mooiste dagen van het jaar? Ik vind er niks aan, sterker nog ik vind het verschrikkelijk. Alles is onzeker in mijn leven en die rot-lockdown heeft het alleen maar erger gemaakt. Ik zou met Rochella gaan samenwonen in een gigantisch mooi huis. Maar Levi zou Levi niet zijn als hij de boel weer heeft lopen verkloten. Er bleken allerlei vreemde voorwaarden aan het huis te zitten en we zouden allebei een borg moeten betalen van 3000 euro. En daar kwam ook nog eens bij dat Levi toch had bedacht dat hij wel weer met Rochella en Luca wilde samenwonen. 

Lees ook: #177 Een lockdown? Maar ik ga verhuizen!

Ik had gelukkig nog niet mijn huur opgezegd, maar ik zag mezelf al helemaal zitten in die mega villa met Rochella. Door die nieuwe maatregelen zit ik elke dag thuis en de muren komen ondertussen op me af. Volgens Jessie moet ik blij zijn dat ik niet ga samenwonen. „Dan was je iedere nacht wakker geworden van het gehuil van Luca en kreeg je die onbetrouwbare Levi er gratis bij als huisgenoot.” Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar nog niet over nagedacht had. Maar dat huis zag er zo geweldig uit en ik had gewoon even zin in iets nieuws. 

Ondertussen ben ik nog geen stap verder met Tommy en ook Joris krijg ik niet uit zijn hoofd. Tommy bleef maar bellen en we hebben nog een keer een wandeling gemaakt om het een en ander te bespreken. Ik weet niet wat er met die jongen aan de hand is. Je zou verwachten dat hij woedend is en niets meer met mij te maken wil hebben. Maar op een of andere manier doet hij poeslief. Hij wil er alles aan doen om het met me goed te maken. Ik dacht dat de harde realiteit hem wel zijn ogen zou doen openen, maar zelfs toen ik hem vertelde dat ik gevoelens heb voor Joris bleef hij er op aandringen dat ik hem nog een kans moet geven… Het is nu drie dagen gelegen dat ik hem heb gezien en sindsdien stuurt hij elke dag video’s en foto’s van onze vakanties samen. 

En het erge is nog, het doet me stiekem wel wat. Tommy heeft mij met zoveel dingen geholpen en als ik al die foto’s zie, dan besef ik pas hoe leuk we het hebben gehad samen. Ik kan hem nog niet helemaal loslaten. Uit pure lamlendigheid begin ik te Googelen: relatie met twee personen. Ik ben geen type voor een open relatie, maar het zou voor nu wel even zo makkelijk zijn 

Joris zijn plannen voor Parijs zijn trouwens ook allemaal onzeker en pas na 19 januari wordt er definitief een besluit genomen. Tot overmaat van ramp staan de kerstdagen ook nog eens voor de deur. Dit is voor het eerst dat ik kerst vier met gescheiden ouders. Mijn vader is nog steeds tot over zijn oren op de buurvrouw en ook mijn moeder gedraagt zich als een verliefde puber. Op kerstavond ga ik samen met mijn broertje bij mijn vader langs en eerste kerstdag gaan we eten bij mijn moeder en haar slijmballen-vriend. Tweede kerstdag ga ik ‘s ochtends ontbijten met Rochella en Luca en ‘s avonds heb ik eigenlijk vrij gehouden voor Joris. Of toch Tommy…

Als ik druk bezig ben om de mini-kerstboom in ons studentenhuis op te tuigen, krijg ik ineens een appje van Joris. „Hey lieve Maud, heb je eigenlijk al plannen voor oud & nieuw? Ik heb iets leuks bedacht, kan ik je even bellen?” 

Lees ook: #176 ‘Ik wist dat hij niet te vertrouwen was…’
Lees ook: #175 ‘Sinds ik het weet zit ik constant in twijfel’
Lees ook: #174 ‘Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, waar ben ik mee bezig?’