Maud Nachtboek van Maud 5 okt 2020, 20:00

Leestijd: 4 minuten

#167: ‘Ik laat me niet chanteren, laffe trut!’

Maud en Tommy hebben een break ingelast omdat hun relatie al een tijdje niet zo lekker loopt. Op een huisfeestje van de zus van Jessie staat Maud ineens oog in oog met Joris. De jongen waarmee ze in Thailand bijna een trio heeft gehad met Tommy. Er hangt nog steeds een spanning tussen die twee en dat eindigt in een stomende badkamer sessie waarbij ze eindelijk afmaken waar ze in Thailand al aan begonnen waren. Als Jessie lucht krijgt van hun sekspartij, is ze in alle staten. Ze is boos op Maud en laat het er niet bij zitten. „Je hebt een dag de tijd om aan Tommy te vertellen wat er is gebeurd, ander doe ik het morgen.”

Wie de f*ck denkt Jessie wel niet wie ze is!? Ik bel haar direct om uit te leggen hoe het zit. Ik laat me verdorie niet chanteren door mijn beste vriendin. Ik krijg meteen haar voicemail.

Chanteren

,,Wat ben jij een laffe trut!” app ik haar. Gevolgd door een spraakmemo. ,,Jessie wat is er aan de hand? Ben je niet goed geworden ofzo? Ik laat me niet door jou chanteren. Het is mijn leven en wat ik uit spook in mijn vrije tijd gaat Tommy niks aan. Ik laat me niet door jou chanteren. Wat ben jij voor een vriendin? Zoek het lekker uit!” schreeuw ik door mijn telefoon.

Om daarna terug te lopen naar het feestje. Dat had ik beter niet kunnen doen, want als ik terugkom op het huisfeestje is de sfeer ver te zoeken. Bijna iedereen is al weg en ook Joris is in geen velden te bekennen. „Ik dacht dat hij met jou mee was,” zegt Dave, de schoonbroer van Jessie. Ik weet snel een lulverhaal te verzinnen dat ik iets vergeten was en maak me dan zo snel als ik kan uit de voeten.

Als ik naar huis fiets begint het keihard te regenen en ik voel me met de minuut ellendiger worden. Mijn beste vriendin chanteert mij, ik ben kotsmisselijk van de alcohol en ik voel me ineens heel schuldig tegenover Tommy.

Eenmaal thuis duik ik gelijk mijn bed in. Ik heb geen berichtje van Jessie, sterker nog: mijn appjes zijn niet eens aangekomen. Wel heb ik een appje van Joris. „Je was ineens weg, maar ik hoop dat je goed thuis bent gekomen. Ik vond het heel fijn met je. Gaat alles goed met je? Slaap lekker lieve mooie Maud.”

Ik weet niet goed wat ik moet antwoorden en besluit het hierbij te laten.

Gemiste oproep

De volgende ochtend schrik om 11.00 uur wakker van mijn telefoon. Ik ben net te laat om op te nemen, maar zie dat ik een gemiste oproep heb van Tommy. Mijn hoofd knalt uit elkaar van ellende en ik voel dat ik moet overgeven. Het eerste wat ik doe is dan ook naar de wc rennen en daarna drink ik flink wat glazen water.

Als ik mijn telefoon pak herinner ik me weer wat voor een bizarre avond ik heb gehad. Jessie heeft mijn appjes ontvangen maar niks terug gestuurd. Wel heb ik een berichtje van Dave of ik veilig ben thuis gekomen. Verder heb ik nog 12 nieuwe likes van Joris op Instagram en als ik door zijn Instagram scroll krijg ik het weer helemaal warm. Deze jongen maakt iets in me los wat ik niet eerder heb gehad.

Zijn lichaam, zijn ogen, de manier hoe hij praat en de vragen die hij stelt. Ik bekijk zijn stories en ik zie ik dat hij alweer ergens bij een hippe tent aan het ontbijten is. Maar als ik zijn story nog een keer bekijk zie ik dat er tegenover hem iemand zit met roze nagellak. Is Joris nu alweer aan het ontbijten met een vrouw? En wie is dat dat? Hij zou toch geen relatie hebben. Ik voel een lichte paniek en jaloezie opkomen.

Bang

Net op dat moment word ik weer gebeld door Tommy. Ik heb geen zin om op te nemen en eerlijk gezegd ben ik ook een beetje bang. Jessie leek gisteravond wel bezeten en het zou me niets verbazen als ze in haar woede bui Tommy heeft ingelicht. Ik snap niet waar dit rare gedrag vandaan komt.

Ik besluit een warme douche en ik merk dat mijn misselijkheid begint te verdwijnen. Tijd om een ontbijt voor mezelf te maken, want als ik heb gegeten kan ik beter nadenken. Na mijn scrambled eggs met avocado bel ik Rochella om uitgebreid verslag te doen van gisteravond. Net als ik midden in mijn verhaal zit gaat de bel. Mijn huisgenoten zijn niet thuis, maar ik verwacht niemand dus ik besluit het lekker te laten gaan. Maar de bel blijft maar gaan. Als ik uit het raam hang om te kijken wie er zo ongeduldig is, schrik ik me rot. „Tommy!? Wat doe jij hier?”

Lees hier de vorige Maud: #166 Ik had gezworen nooit meer bij iemand anders thuis te fiezelefozelen