Redactie Metro Nachtboek van Maud 21 sep 2020, 20:00

Leestijd: 6 minuten

#165 Hij pakt me stevig vast en ik wil niets liever dan hem zoenen…

Mauds liefdesleven staat op zijn kop. Het gaat al een tijdje niet goed tussen haar en Tommy en na lang wikken en wegen heeft ze een break ingelast. Nadat ze een tijdje bij haar vader heeft geslapen is ze weer terug in Amsterdam. Samen met Jessie gaat ze naar een feestje van Jessie’s zus en schoonbroer. Jessie is veels te laat waardoor Maud alleen naar binnen moet gaan. Als ze de keuken in komt, loopt ze een oude bekende tegen het lijf.

„Maud!! Wat doe jij hier kan ik beter vragen?” Joris ziet er nog beter uit dan in Thailand. Hij lijkt nog gespierder en pas nu valt het mij op wat voor een leuke kledingstijl hij heeft. In Thailand heb ik hem vooral in backpackers kleding gezien en dat waren overduidelijk niet zijn beste outfits. Jessie’s schoonbroer is ook nieuwsgierig en laat dit over duidelijk blijken. „De wereld is klein, maar zo klein!? Waar hebben jullie elkaar nou weer ontmoet?”

Trio op het strand

Ik voel dat ik een kleur krijg en ik word zelfs een beetje zenuwachtig. De laatste keer dat ik Joris heb gezien was op het vliegveld en toen hebben Tommy en ik eigenlijk heel lullig tegen hem gedaan. Die keer daarvoor waren we bezig met een trio op het strand. Moet ik nou echt gaan uitleggen hoe en waar ik Joris heb ontmoet.

Joris lijkt mijn gedachten te kunnen lezen. „Ik heb je toch wel verteld over dat gezellige stelletje op reis in Thailand?! Nou dit is haar dus..” Ik kan wel door de grond zakken. Zou Dave weten wat we hebben uitgespookt op het strand? Oh nee, straks heeft Joris in geuren en kleuren verteld over ons spannende avontuurtje!? Joris heeft ondertussen zijn telefoon gepakt en is druk op zoek naar foto’s in Thailand.

Binnen no-time heeft hij een video tevoorschijn gehaald. „Kijk, dit is Tommy, de vriend van Maud. Hij moest draaien op dat feest in Thailand. Focking goede muziek. Luister dan!” Ik heb het idee dat Dave geen idee heeft waar het over gaat en ik ga er maar vanuit dat hij niets weet van ons. „Kom, Maud ik ga je even knuffelen. Ik heb al corona gehad dus knuffelen kan wel toch?” Joris geeft me een stevige knuffel en knijpt daarna nog even in mijn schouders. „Ik ben echt blij om je weer te zien Maud, maar waar is Tommy? Komt hij straks soms gezellig draaien? Dat zou pas echt een feest zijn.”

Soms wou ik dat je het echt leven gewoon even op pauze kon zetten. Zodat ik gewoon heel even rustig na kon denken over een antwoord. Ik wil eerlijk zijn tegen Joris, maar ik heb ook geen zin om het hele verhaal van Tommy uit te leggen. Joris blijft me vragend aanstaren met zijn mooie ogen. „Tommy is heel druk de laatste tijd, dus hij komt niet.” Ik had verwacht dat Joris wel een wedervraag zou stellen of iets zou zeggen, maar hij zegt niets. Ik haat dit soort momenten. Ik weet niet hoe ik om moet gaan met stiltes en uit ongemak begin ik maar verder te praten. „Tommy focust zich nu even op zijn eigen leven en ik doe eigenlijk hetzelfde. Het gaat niet zo goed tussen ons.”

Medelijden

Ik zie aan Joris dat hij het oprecht medelijden met me heeft. „Wat kut Maud. Ik ga eerst een drankje voor je maken, want volgens mij kan je wel een borrel gebruiken.” Ik weet niet hoe hij het doet, maar Joris weet me altijd heel goed op mijn gemak te stellen.

Net op het moment dat Joris mij een Moscow mule overhandigd komt Jessie de keuken inlopen. „Zo, ik zocht je al! Sorry dat ik zo laat ben. Maar zo te zien vermaak jij je wel toch?” Er hangt een soort rare spanning tussen mij en Jessie en ik kan niet peilen waar het vandaan komt. Ik stel haar voor aan Joris en vertel dat we elkaar in Thailand hebben leren kennen.

Als Jessie en ik niet veel later samen op het dakterras staan te roken komt ze met een heel vragenvuur. „Ik had ook heus wel door dat dat Joris was! Ik herken hem van je Insta. Voel je nog iets voor hem!?” Ik leg haar uit dat we gewoon even hebben staan kletsen en dat er verder niet veel iets. Ik zou het wel graag willen, maar dat laat ik maar even niet aan Jessie weten aangezien zij nog altijd “team Tommy” is.

Zodra we weer beneden komen heeft de zus van Jessie zich ontpopt als dj. Er staat een grote speaker in de kamer en de meeste mensen zijn aan het dansen. Dave blijft ons ondertussen maar cocktails voorschotelen en heel even heb ik weer het gevoel alsof ik weer in Thailand ben. Ik ben sinds tijden niet zo snel dronken geworden. Jessie lijkt (misschien mede door de alcohol) ook een stuk minder

Roses

De rest van de avond hebben Joris en ik voornamelijk heel veel oogcontact. Hij is de hele tijd met allemaal mensen aan het praten, gek genoeg durf ik me telkens niet in het gesprek te mengen. De zus van Jessie blijft maar cocktails voor ons maken en de muziek gaat steeds harder en harder. Jessie lijkt (waarschijnlijk door de alcohol) ook een stuk minder gestrest en begint wild tafels en stoelen aan de kant te schuiven om mensen aan het dansen te krijgen. Het lijkt te werken want binnen drie nummers staat iedereen te dansen. Al vrij snel komt ‘Roses’ voorbij, dit nummer draaiden ze de hele tijd in Thailand. Nog voor ik er erg in heb staat Joris achter me. „Weet je nog?”, fluistert hij in mijn oor. We doen samen een gek dansje dat we in Thailand hadden bedacht en lach me rot. De rest van de avond dansen Joris en ik de hele tijd samen. Hij weet me telkens aan het lachen te maken en ik lijk de tijd te vergeten. Op een gegeven moment pakt Joris mijn hand vast en vraagt of ik mee naar buiten een sigaretje ga doen.

Zodra het nummer is afgelopen pakt Joris mijn hand. „Ik ga even een sigaretje doen buiten, ga je mee?” Samen lopen we de woonkamer uit, maar als ik richting het dakterras wil lopen pakt Joris opnieuw mijn hand. „Kom,” zegt hij daadkrachtig. Hij loopt twee deuren verder en sneakt dan de badkamer in. Als hij de badkamerdeur op slot draait, weet ik direct hoe laat het is.. Joris pakt mij stevig vast en ik wil niets liever dan hem zoenen..

Hier lees je de vorige aflevering van Maud: #164 Ik kan er niet mee stoppen, zijn aandacht werkt verslavend