Maud Nachtboek van Maud 6 jan 2020, 18:59

Leestijd: 4 minuten

#128 Wat een kutbegin van 2020!

Mauds moeder stond vlak voor kerst opeens op de stoep met een weekendtas. Na dikke ruzie met de vader van Maud wilde ze niet meer bij hem slapen. Maud beleefde voor het eerst in haar leven een hele andere kerst dan ze gewend was. Het onderwerp ‘scheiding’ wordt angstvallig vermeden. Ook met Tommy bracht ze wat tijd door, maar dat was het enige wat haar wel lekker zat. Levi trok bij Rochella in de eerste week en die vrouw in de auto zit Maud toch niet helemaal lekker. Tegen de tijd dat het oud en nieuw was, vertrok Maud’s moeder naar haar oma. Wat Maud ging doen die avond was echter totaal nog niet duidelijk. Iedereen had plannen, maar waarbij zou ze aanhaken….

Omg, ik had veel gedachten bij oud en nieuw, maar dat het zo zou verlopen had ik nooit verwacht. Met betraande wangen kijk ik naar mijn telefoon waar ik vandaag ongeveer elke minuut van de dag naar gekeken heb. Geen appje, geen belletje, geen mailtje, geen Instagramberichtje. Nergens zie ik de naam Tommy opduiken en het snijdt diep in mijn hart, maar het is mijn eigen stomme fout. Al weet ik niet of ik ook zó boos was geweest als ik in zijn schoenen had gestaan.

Wat er gebeurd is? 31 december brak aan en ik had nog steeds niet besloten wat ik zou gaan doen. Eén ding had ik wel besloten: ik wilde niet naar Antwerpen en omdat Tommy ‘er geen klap aan zou vinden om zonder mij te gaan’ besloot ook hij niet te gaan. Ook Jessie bleef daarom in Nederland met oudejaarsavond, maar probeerde er wel op aan te dringen samen te zijn die avond. Net als Rochella, mijn moeder en oma en Tommy; al heeft laatstgenoemde vooral gezegd dat hij zou aansluiten waar ik uiteindelijk voor zou kiezen.

En waar ik voor koos: niks! Ik schaam me zo ontzettend… de 31e wist ik om 15.30 uur in de middag nog altijd niet wat ik nou wilde en was ik zó ontzettend moe van al het getob dat ik besloot een dutje te doen. Om vervolgens om f*cking 03:30 in de nacht wakker te worden! Mijn telefoon was uitgevallen in de tussentijd, ik had ongeveer 23 gemiste oproepen van Tommy, 8 van Rochella en 12 van Jessie en 4 van mijn moeder. Die laatste dacht waarschijnlijk dat ik gewoon even geen zin had in gezeik, dus had de moed snel opgegeven, maar 23 van Tommy… holy fuck. Daar bleken vervolgens ook nog tientallen appjes bij te komen. Eerst lief, daarna vragend, toen bezorgd en na twaalven vooral woest.

Tommy was speciaal voor mij in Nederland gebleven en wilde echt iets samen doen, maar ik had hem gewoon aan zijn lot overgelaten waardoor hij rond de jaarwisseling dus moederziel alleen was. Hij scheen langs te zijn gekomen bij mij thuis, maar ik was overal doorheen geslapen en omdat er verder niemand thuis was, was alles donker. Hij had zich enorm veel zorgen gemaakt en was boos. Boos dat ik ‘zo makkelijk’ oud en nieuw voorbij had kunnen laten gaan zonder aan iemand anders te denken.

„Je zet toch een wekker? Je vindt het toch wel belangrijk om überhaupt iets met je vriend te doen op zo’n dag, Maud? Ik kan me in veel vinden, maar dit vind ik echt belachelijk!” had hij geschreven. Ik was een beetje verbaasd. Ik snap dat het heel kut is, maar ik val toch niet expres zo erg in slaap… Maar wat ik ook zei, ik leek niet tot Tommy door te kunnen dringen. Hij was kwaad en nu, zes dagen later, was hij dat nog steeds.

Dus… geen berichtje van Tommy, geen leuke oud en nieuw gehad en geen idee hoe ik dit goed kon maken. Ondertussen bleek ik er nog een probleem bij te hebben: toen mijn broertje thuis kwam van zijn reisje naar Parijs, lag mijn vader blijkbaar straalbezopen op de bank. Ook dat nog: ik hoop dat het gewoon een kerstvakantie/ik ga scheiden/het was oud en nieuw-combinatie was, maar ik had er écht een kutgevoel bij. En mijn moeder die leefde als een soort tiener: ze was het afgelopen weekend UIT geweest met een vriendin uit haar jeugd. UIT. Mijn moeder. In een discotheek?!

Pff… Ik laat mezelf op bed storten als de telefoon gaat. Als ik de T. zie staan weet ik niet hoe snel ik op moet nemen. „Lieverd! Omg. Eindelijk bel je me. Ik wilde zeggen…”

„Ho, Maud. Stop!” onderbreekt Tommy mij. ,,Voordat je verder gaat moet ik eerst iets aan je vragen…”

Ik voel een knoop in mijn buik. Aan zijn stem hoor ik namelijk dat hij heel emotioneel is en ik heb Tommy niet vaak zo gehoord. Shit, shit, shit… dit is echt niet oké. Straks maakt hij het uit!

„Maud… Ik denk er de hele tijd over na en…”. Nog voor hij verder kan praten hoor ik dat hij in tranen uitbarst. Ik voel dat de kleur uit mijn gezicht wegtrekt. Als Tommy het nu ook nog eens uit gaat maken, wil ik echt van deze planeet verdwijnen. Ik trek dit niet. Ik wil dit niet. Wat een kútbegin van 2020!