Maud Nachtboek van Maud 25 nov 2019, 19:00

Leestijd: 5 minuten

#122 Ik heb Rochella’s babyshower compleet verpest

Maud is erachter waarom haar ouders willen scheiden: haar vader zou vreemd zijn gegaan. Dat is in ieder geval wat Maud’s moeder beweert en het is een boodschap waarvan Maud volkomen in paniek raakt. Haar vader? Die altijd eerlijk en loyaal is? Ze kan het bijna niet geloven! Het gaat haar niet in de koude kleren zitten: direct is ze stukken jaloerser op Tommy en kamt ze zijn hele Instagram uit. Daar stuit ze op het account van Sharon, die alle foto’s van Tommy heeft geliket, behalve het exemplaar waar Maud op staat. Het zit Maud niet lekker, net nu ze een baby shower voor Rochella organiseert in Bar Botanique. Maar als ze ziet wie Rochella heeft meegenomen heeft Maud wel iets anders om zich druk om te maken…

„Hoezo heb je hém meegenomen?!” bries ik als ik zie dat Levi binnen komt wandelen met een oudere vrouw. Rochella heeft het schaamrood op haar kaken staan. Ik ben ook rood, maar niet van schaamte: ik ben woedend.

Oude bekende

„Maud, ik ben de moeder van Levi. We hadden gehoord over je babyshower en we dachten dat het wel zo fair zou zijn om Levi hier ook bij te betrekken”, begint de moeder tegen mij te praten. Ik voel mijn hart in mijn borstkas bijna eruit kloppen van woede. ,,Sorry, ik ken u niet”, bitch ik naar de moeder toe. „Maar ik weet niet of je enig idee hebt wat uw zoon Rochella heeft aangedaan?! Als we het over fair hebben… Vindt u het fair dat hij de moeder van uw aanstaande kleinzoon meerdere keren heeft mishandeld?!”

Ik zie dat de moeder van Levi ook rood wordt en naar beneden kijkt. Levi durft mij niet aan te kijken. Ik weet niet of hij boos is, of zich ook schaamt. Maar dit kan me ook niks schelen. Woest draai ik me om en begin het ingepakte speelgoed en de kleertjes die ik voor Rochella’s aanstaande kindje heb verzameld bij elkaar te rapen. Ik duw ze ruw in de plastic boodschappentas die ik gebruikt had.

Zoë komt naar me toegelopen. Ze heeft tot dan toe nog niks gezegd: „Maud, wat ga je doen?” zegt ze. „Ik ga?!” roep ik boos. „Wat denken jullie? Dat ik hier een beetje gezellig ga lopen doen met deze gozer? Hij heeft zijn kansen bij mij al meer dan verkeken. Ik ben het zat. We doen alles voor Rochella, maar het enige wat zij moet doen – die loser gewoon links laten liggen – doet ze niet! Bekijk het even! Ga lekker met zijn allen spelletjes spelen en bel mij wanneer deze ellende voorbij is. Ik pik dit niet.”

Ik storm Bar Botanique uit, pleur de tas in de mand op mijn fiets en fiets hard naar huis. De tranen stromen over mijn wangen. Ik doe snel mijn oortjes in en bel Tommy. Happend naar adem door de tranen, het fietsen en de woede leg ik hem zo goed en zo kwaad uit hoe het zit. Al na een paar zinnen onderbreekt hij me. „Maud, ik kom eraan. Ik ben zo bij je goed?”

Superman

Tommy staat al voor mijn deur als ik arriveer. Wauw, die jongen lijkt af en toe wel Superman. Zo snel staat hij paraat. Huilend val ik hem in de armen. Ik heb geen eens meer zin om alles aan hem uit te leggen. Ik wil gewoon chillen en eindelijk een keer rust aan mijn kop.

Gelukkig heb ik een vriendje getroffen die mij volledig lijkt te begrijpen, want dat is precies wat hij me geeft: rust. We knuffelen op de bank, kijken een film en pas na een vierde kop met thee vraagt hij voorzichtig aan me of ik mijn verhaal wil doen. Ik barst los.

Nadat Tommy mij mijn tirade heeft laten doen glimlacht hij. „Maud, mag ik het eens weerleggen? Je weet hoe mensen zijn als ze verliefd zijn. Denk je niet dat het ook echt heel moeilijk is voor Rochella, deze situatie? Wellicht heeft ze Levi’s moeder er wel bij betrokken omdat Levi echt iets wil veranderen. En Rochella wil natuurlijk zo goed en zo kwaad als het kan gewoon dat haar kindje straks wel zijn of haar vader ziet toch? Want was Levi’s moeder ooit eerder betrokken in dit verhaal?”

Te snel geoordeeld?

Ik zucht. Shit. Misschien heb ik wel de kans dat alles goed kwam weer verpest met mijn grote mond… Misschien was de moeder van Levi inderdaad wel de ideale bemiddelaar. Ik krijg tranen in mijn ogen. Ik heb Rochella’s babyshower compleet verpest met mijn woedeaanval. Shit, shit, shit.

„Ik denk dat ze je wel begrijpt Maud. Bel haar gewoon op. En misschien moet je je ook wat meer distantiëren van de hele situatie. Het is niet niks wat je je allemaal op de hals hebt gehaald de afgelopen tijd. Rochella en Levi, een nieuw vriendje en nu ook nog ouders die in scheiding liggen…”

Hij heeft gelijk. Bah. Als ik de woorden scheiding en ouders hoor krijg ik direct weer buikpijn. Met een zucht pak ik mijn telefoon om Rochella te bellen. Maar net als ik haar nummer intik, word ik zelf gebeld. Mijn hart slaat een slag over. Het is mijn vader…