#120 Ik zit op een roze wolk van hier tot Tokio
Maud heeft te horen gekregen dat haar ouders gaan scheiden en dat doet haar geen goed. Ze heeft haar tentamens verknald (wat meer door Rochella en Levi komt), ze slaapt amper en studeren lukt niet. Ze is boos op haar ouders en eerlijk gezegd ook op Rochella. Het enige wat goed gaat is sporten, shoppen en chillen met Tommy. Met hem heeft ze eind van de week een date en die is heullll spectaculair. Hij neemt haar mee naar Antwerpen en tijdens een stomende nacht komen de woorden eruit. „Ik hou van je”, zegt Tommy tegen haar.
Ik heb de woorden vaker gehoord, maar deze keer klinken ze anders. Deze ‘Ik hou van je’ is volwassen. Echt héél volwassen. Ik voel de vlinders door mijn buik fladderen en kijk Tommy met grote ogen aan. „Ik hou ook van jou", zeg ik en ik merk dat ik tranen in mijn ogen krijg. Het voelt zó fijn dat in een tijd dat alles fout gaat, ik toch iemand heb die ik helemaal vertrouw en waar ik oprecht gevoelens voor heb. Het lijkt erop dat op het gebied van liefde eindelijk alles goed gaat. Dit is hem!
De volgende ochtend word ik eerder wakker dan Tommy. Verliefd kijk ik naar hem. Wat zit zijn haar toch leuk als hij zo in bed ligt te woelen… Ik grinnik om mezelf. ‘Je lijkt wel stapelgek’ zeg ik tegen mezelf. Ik zit op een roze wolk van hier tot Tokio! Ook de seks wordt steeds beter. Gelukkig lijken de wijze woorden van mijn vriendinnen uit te komen: niet iedereen is meteen de eerste keer een ster in bed. Zijn ‘sneller dan het licht’ wipjes heeft hij ergens ver weg begraven. Vannacht hebben we het wel drie keer gedaan en alle drie de keren waren wonderbaarlijk goed en duurden precies lang genoeg. Tommy is veranderd in een seksbomb!
De laatste dag in Antwerpen brengen we door zoals je een weekendje weg moet doorbrengen: met veel lekker eten en gezelligheid. We gaan naar de bioscoop, lunchen uitgebreid en na een nóg uitgebreider diner rol ik bijna de auto in, terug naar huis. De hele rit kletsen Tommy en ik aan één stuk door. Ik wil eigenlijk niet dat het stopt. Als je in de auto zo lekker aan het praten bent met iemand, dan mag een rit van mij soms wel vijf uur duren. Maar helaas is Antwerpen niet bepaald een wereldreis om te maken, dus voor ik het weet rijden we alweer Amsterdam in.
„Slaap je bij me?" vraag ik Tommy bijna verlegen als we voor de deur staan. „Ik zou heel graag willen, maar ik kan helaas echt niet", zegt hij met een sip hoofd. „Ik moet deze patserbak nog terugbrengen naar de autoverhuur en daarna heb ik afgesproken om nog even bij mijn moeder langs te gaan voor een bakkie. Trouwens… misschien moeten wij dat binnenkort maar eens samen doen? Bij mijn moeder langs."
Ik kijk een tikkeltje verschrikt. Jeetje… Een paar weken geleden twijfelde ik nog of dit de liefde van mijn leven was en nu moet ik al ouders gaan ontmoeten. Maar Tommy lijkt mijn stress direct van mijn gezicht af te lezen en grijnst. „We kunnen er ook gewoon nog even mee wachten hoor Maudje", zegt hij speels. „Ik ga er even over nadenken", bloos ik. Tommy kust me op mijn voorhoofd en laat me uit. Met een ram op zijn toeter rijdt hij uiteindelijk weg.
Bij mama langs… Het is nu een week geleden dat ik mijn eigen moeder gezien heb en ik moet zeggen dat ik me voor het eerst een beetje gemeen voel over het feit dat ik haar zolang genegeerd heb. Straks zit er een kant aan het verhaal die ik moet horen waardoor ik het wellicht allemaal wel beter begrijp en dan geef ik haar niet de kans om het uit te leggen… Ik loop naar binnen, richting mijn kamer en nadat ik een oude joggingsbroek heb aangetrokken en mijn haar in een knot heb gepropt, pak ik de telefoon en bel ik haar op.
Na een keer overgaan neemt ze al op. „Maud… eindelijk! Alsjeblieft laat het me uitleggen", begint ze meteen. Ik hoor dat ze moet huilen en voel me even intens rot over mezelf. „Sorry…" mompel ik. „Ik moest het allemaal even laten bezinken."
„Ik begrijp het lieverd. Het is ook niet niks. Maar ik wil je wel uitleggen wat er gebeurd is…" Ik voel dat mijn verliefde gevoel alweer heeft plaatsgemaakt voor die bekende baksteen en ga op bed liggen terwijl ik me klaarmaak voor het verhaal van mijn moeder. Die begint eerst te vertellen over het feit dat papa en zij elkaar wel heel graag mogen, maar dat de romantiek een beetje ver te zoeken was de laatste tijd.
„Met andere woorden: jullie hadden geen seks meer?" zeg ik met een stem waaraan je kunt horen dat ik het antwoord wellicht niet eens wil weten. Seks en ouders… blijft toch een gevoelig onderwerp. Iewl.
„Ja dat klopt… En naja. Ik dacht altijd dat je vader er wel oké mee was, maar dat bleek toch gevoeliger te liggen. We hebben nooit gepraat en naja… Maud…"
Ik weet dat wat ik ga horen iets is wat je niet wilt horen. Je wil dat je vader een superheld is. Dat hij nooit iets verkeerd doet en nooit iets zou doen waarvan je weet dat hij de vriendjes die het zijn dochter zouden flikken zou vermoorden. Maar ik zet me schrap voor de woorden die ik weet dat gaan komen en inderdaad: met een snik spreekt mijn moeder ze uit:
„Je vader is vreemdgegaan met een collega van zijn werk."
Iedere week op maandag staat er weer een nieuw Nachtboek van Maud online om 20.00 uur.