Maud Nachtboek van Maud 28 okt 2019, 19:00

Leestijd: 4 minuten

#118 ‘Jullie hebben mij voorgelogen!’

Terwijl Maud plannen bedacht voor ADE (en hopelijk eindelijk een keer een fijne vrijpartij met Tommy), stond Rochella opeens aan de deur. Haar gezicht zat onder het bloed, wat volgens Rochella kwam door een aanvaring met Levi waar niet Levi, maar zij zou zijn begonnen met vechten. Maud gelooft het niet helemaal, maar besluit Rochella rustig te houden. Per slot van rekening is ze onwijs kwetsbaar op het moment: ze gaat in minder dan drie maanden bevallen! Maud belt met Zoë voor een oplossing. Daarna gaat ze de hele week los tijdens het Amsterdam Dance Event, waar ze genoeg snoept en als grootste toetje inderdaad die goede seksbeurt met Tommy krijgt! Die ochtend krijgt Maud een appje van haar moeder met de vraag of ze kwam eten. Ze wilden haar graag iets persoonlijks vertellen… 

Een knoop vormt zich in mijn buik. Geen idee wat er aan de hand is, maar dit kan niet goed zijn. Ik app mijn moeder terug dat ik inderdaad zal komen eten en begin me direct aan te kleden. Ik had al geen honger vanwege al het ‘snoepgoed’ dat ik de afgelopen dagen in mijn mond had gestopt, maar mijn eetlust is nu al helemaal volkomen bedorven.

Eenmaal aangekomen bij mijn ouders doet mijn moeder direct als ze mij aan ziet komen lopen de deur open. Aan haar blik kan ik zien dat ze weinig geslapen heeft de laatste tijd. „Mam, wat is er aan de hand, ik maak me zorgen!" zeg ik, terwijl ik mijn armen om haar heen sla en haar een knuffel geef. Ze begint zachtjes te huilen. „Kom nou maar naar de huiskamer", zegt ze bedroefd terwijl ze me bijna meesleurt naar de bank. Daar zit mijn vader, al net zo’n hoopje ellende.

Binnen 10 seconden gaat er van alles door mijn hoofd. Zou één van de twee ziek zijn? Maar dat kan helemaal niet. Mijn ouders zijn van die mensen die het echt al lang hadden gezegd als ze een controle zouden hebben of iets dergelijk. Mijn vader is een hypochonder: die denkt om de haverklap dat er iets met hem aan de hand is. Als hij meer dan één onderzoek zou hebben gehad naar iets ernstigs had ik al lang geweten… En mijn moeder zou het me toch ook wel vertellen?!

„Wát is er?!" roep ik bijna boos van frustratie tegen ze. Mijn moeder begint direct weer te huilen en kan geen woord uitbrengen. „Ik weet niet zo goed hoe ik het moet zeggen Maud", mompelt haar vader. „Eh… Naja ik zal er niet omheen draaien. Wij gaan scheiden."

Bam… Ik ben heel vaak geschrokken, maar deze keer voelt het heel anders. Gaan mijn ouders scheiden? Maar dat kan ik me haast niet voorstellen… mijn ouders zijn megagelukkig samen. Ze gaan nog ieder jaar twee keer op reis en knuffelen nog op de bank ‘s avonds. Toen ik nog thuis woonde heb ik ze vlak voor ik uit huis ging zelfs een keer betrapt toen ze seks hadden (ieuw!).

Ik kijk ze stomverbaasd aan. „Zijn jullie serieus?!" zeg ik vol afschuw. En dan word ik boos. Als ze daadwerkelijk niet meer gelukkig waren samen, hebben ze dat wel héél goed weten te verbergen. En waarom zouden ze het verbergen als ik g*dver gewoon regelmatig met hun aan tafel zit? Met mijn moeder bel? Mijn vader grappige appjes verstuur!

Woedend sta ik op. „Jullie hebben me gewoon voorgelogen!" schreeuw ik woest terwijl ik met mijn vuist op tafel sla. „Nee Maud, niet waar…" stamelt mijn moeder. „Dit is niet een beslissing die over één nacht ijs gaat. We hebben hier heel lang over nagedacht en…"

„Ja, daarom juist!" roep ik ziedend. „Heel lang over nagedacht: maar het bespreekbaar maken met je eigen dochter, ho maar! Dit slaat nergens op. Ik gá!"

Ik sta op, grijp mijn jas en tas bij elkaar en storm naar buiten. Verbluft zit ik even later in de trein voor mij uit te staren. Wat is er dit weekend nou allemaal gebeurd? Dit is een weekend waar je u tegen zegt! Rochella waar ik me druk om maak, alle feestjes, Tommy en die goede seks en het feit dat ik verliefd ben… Maar het maakt allemaal niets uit. Het wordt allemaal overstemd door het klotegevoel dat ik nu in mijn buik heb. Mijn ouders gaan scheiden en ik heb niets gemerkt. Ik heb me in tijden niet zo eenzaam gevoeld…