#117 ‘Hij kwam straalbezopen thuis en toen ging het mis…’
Maud was druk aan het studeren voor haar tentamens. Ondertussen moesten er ook nog plannen worden gemaakt voor ADE. Ze zou naar een feestje gaan met Jessie, haar studiegenoten en de laatste dag stond er een een feestje met Tommy en zijn vrienden op het programma. Stiekem hoopt ze op een sexy afterparty in bed, want een goede vrijpartij is er nog steeds niet van gekomen. Net als ze aan het wegdromen is bij haar plannen, gaat de deurbel. Rochella staat voor haar deur en haar gezicht zit onder het bloed.
„Jezus! Rochella!! Wat is er in godsnaam gebeurd?!” Ze vliegt mij in de armen en begint keihard te snikken.
„Het is uit de hand gelopen Maud. We kregen ruzie en toen werd het zwart voor mijn ogen. Ik snap het niet…"
Het kan niet anders dan dat dit over Levi gaat. Ik voel de woede door mijn lichaam gieren. Die gore vuile klootzak! „Ik wist het! Ik wist het Rochella, je moet bij hem weg! Het is klaar. Afgelopen, dit kan zo niet langer doorgaan. Desnoods zoeken we samen een huis, maar het is over. Klaar!” Ik kan niet stoppen met tieren en gooi al mijn woede er uit.
„Sorry sorry, het gaat niet over mij, maar dit gaat gewoon te ver”, mompel ik als ik zie hoe sip Rochella kijkt. Als we op de bank zitten begint ze te vertellen hoe ze aan het bloed op haar gezicht komt. En in het licht blijkt het gelukkig minder erg te zijn dan toen ik haar voor het eerst zag. Ze heeft een flinke schram bij haar wenkbrauw.
Levi was straalbezopen thuisgekomen en had waarschijnlijk ook drugs gebruikt. Hij nam het Rochella kwalijk dat ze al een paar dagen niet heeft gewerkt. Ze heeft onwijs last van haar bekken en de verloskundige had haar geadviseerd om een paar dagen rust te nemen. Vervolgens kregen ze ruzie over geld. Rochella heeft hem uitgescholden en toen ontplofte er iets: ze heeft hem getrapt en wilde hem slaan met een vaas. In zijn verweer schijnt Levi Rochelle van zich af te hebben geduwd, waarbij hij haar met zijn zegelring raakte. „Vandaar die schram", sluit ze haar verhaal af.
Om eerlijk te zijn geloof ik maar de helft van dit verhaal. Grote kans dat Levi dronken was, dat er ruzie ontstond over geld en ik wil ook nog wel geloven dat Rochella flink tekeer is gegaan, maar ik twijfel of Levi Rochella niet gewoon in eerste instantie heeft geslagen. Ik probeer mijn gedachtes nog maar even voor me te houden. Aangezien Rochella totaal overstuur is, moet ik haar eerst rustig krijgen. „Het komt goed lieve Roch. We gaan je helpen. Ik, Zoë, je ouders. Jij hoeft niets te doen, het enige wat jij moet doen is ons beloven dat je voorlopig geen contact meer zoekt met Levi.” Rochella begint opnieuw te huilen. „Maar ik houd ook van hem”, mekkert ze.
„Ja maar ik hou ook van gin-tonics, van chocolade, van pizza’s en van af en toe een pilletje… Niet alles waar je liefde voor hebt, is ook écht goed voor je", grap ik. „Misschien niet de meeste logische vergelijking, maar ik zie dat het Rochella wat doet."
Ik kan Rochella helaas niet zo ver krijgen om aangifte te doen. Ze is bang dat Levi dan straks nooit meer hun nu nog ongeboren kindje mag zien. Met veel pijn en moeite probeer ik me erbij neer te leggen. Over minder dan drie maanden gaat Rochella bevallen en het enige wat ze nu nodig heeft is rust en een veilige plek. Ik probeer Rochella af te leiden met een nieuwe Netflix-film en binnen een half uur ligt ze te slapen.
Daarna bel ik met Zoë voor een plan van aanpak. Haar zus lijkt bereid te zijn om de komende maanden in Amsterdam te komen wonen. „Ik kan mijn appartement in Den Haag wel verhuren en dan zoek ik voor de komende tijd een huis in Amsterdam, waar ik met samen met Rochella kan wonen, zegt ze sussend.” Het plan klinkt ineens zo logisch, dat ik bijna wantrouwig word.
De rest van de week heb ik keihard moeten blokken voor mijn laatste tentamens en daarna ben ik even helemaal losgegaan op ADE. Vrijdag ben ik met Jessie naar DGTL gegaan, waar we alle stress eruit hebben gedanst. Verder herinner ik mij weinig van de avond, want we waren allebei veel te lam. Zaterdag ben ik met een groepje van studie naar Mystic Garden geweest. En zondag begon ik bij Elrow, waar Tommy moest werken en daarna zijn we met zijn hele vriendengroep naar Awakenings gegaan. Ik moet zeggen dat ik al voor dat we bij Awakenings waren aardig ingestort was, maar Tommy zijn vrienden hadden genoeg snoepgoed bij zich om mijn energievoorraad aan te vullen.
Tommy heeft de hele avond niks gedronken, maar hield het bij een paar snuifjes. En dat zorgde niet alleen voor een feest op de dansvloer, maar ook voor een feest in bed! Wauw, hij heeft het dus toch in zich. Ik had een soort Duracell XXL versie verwacht, maar Tommy was juist het tegenovergestelde.
Hij nam ineens alle tijd en waar het vorige keer meer om zijn eigen genot ging draaide de avond nu volledig om mij. Hij begon met rustig zoenen en masseren en is daarna uitgebreid bezig geweest om mij naar een hoogtepunt te brengen. En wat voor hoogtepunt? Ik zag op een gegeven moment zelfs sterretjes, maar dat kan misschien ook iets te maken hebben met de drugs die nog in mijn lichaam zat. Ik weet niet waar de volledige focus van Tommy vandaan kwam, maar ik ben allang blij dat we eindelijk goede seks hebben gehad. Dit smaakt naar meer en meer! De volgende ochtend moest hij helaas al vroeg op, want ik had onze vrijpartij graag nog een keer over gedaan.
De rest van de dag lig ik in bed. Dan krijg ik opeens een appje van mijn moeder. Of ik zin had om bij mijn ouders te eten. Ze wilde mij graag iets vertellen en dat kan alleen persoonlijk…