Maud Nachtboek van Maud 22 jul 2019, 17:59

Leestijd: 5 minuten

#104: Ik heb in tijden niet zo lekker getongd!

Maud krijgt een berichtje van Rosa, de vrouw waar Jelle mee vreemd is gegaan. Rosa vertelt haar dat ze niet wist dat Jelle nog een vriendin had toen zij met hem ging. Maud weet niet goed wat ze moet geloven en de woorden van Rochella helpen niet echt mee. Die zegt meteen dat Maud geen snars moet geloven van wat Rosa zegt. Even later belandt Maud in een borrel van haar collega’s op het Marie Heinekenplein. In een dronken bui appt ze Tommy om te vragen of hij ook komt. Hoewel ze bang is dat het als een booty call zou voelen, hapt Tommy meteen. En even later voelt ze een hand op haar heup…

Ik draai me vliegensvlug om en sta oog in oog met Tommy. Meteen voel ik dat ik begin te stralen. I don’t know, maar Tommy heeft iets speciaals. Zijn ogen sprankelen en hij is letterlijk altijd positief. „Hey lieve Maud, alles goed met je?", zegt hij terwijl hij me omhelst. Vervolgens begint hij zichzelf voor te stellen aan mijn collega’s. Deze jongen is letterlijk nergens awkward over. Met een glimlach plof ik neer op een stoel en Tommy ploft naast me. „Zo, nu maar eens proeven of je de waarheid zei over die sangria!"

Nog twee uur later lijkt het alsof er 3 minuten voorbij zijn, zo snel gaat de tijd. We hebben er met zijn allen vijf kannen sangria doorheen gejast en ik voel dat ik met een dubbele tong praat. De helft van de groep is afgetaaid, maar ik ben nog lang niet klaar om naar huis te gaan. Tommy en ik zijn de hele avond al aan het kletsen met elkaar. We raken maar niet uitgepraat en als je me zou vragen waar het allemaal over ging, kan ik niet eens heel goed antwoord geven. Sporten, de liefde, de aankomende reis naar Ibiza, maar ook pannenkoeken (lekker!), voordringen (stom!) en snot (IEUW) komen voorbij als onderwerpen. Als de barman ons van het terras af wil jagen, voel ik dat ik lichtelijk teleurgesteld ben. Ik wil nog niet dat deze avond voorbij is!

„Heb je ook zo’n honger?" vraagt Tommy me als we onze fietssleutels in het contact steken en opstappen. „Eh, nou ik lust wel wat hoor", zeg ik. Het boeit me eigenlijk niet dat ik helemaal geen honger heb: elke seconde dat ik langer met Tommy kan blijven is goud waard. „Hier verderop zit een pizzatent die nog open is, let’s go!", zegt hij met een big smile.

Even later zitten we beiden aan een pizza. Ieder een ander, want natuurlijk delen we de andere helft met elkaar. Heel even is het stil omdat we allebei zitten te smikkelen. Ik grinnik. „Wat is er?", zegt Tommy met een lach. „Nou, ik heb het eigenlijk in tijden niet zo leuk gehad. En wat doen we nou eenmaal? Zuipen en pizza eten!", zeg ik vrolijk terwijl ik nog een hap pizza naar binnen douw.

Dan kijkt Tommy me aan en begint te schateren. „Weet je dat jij heel schattig eet Maud?", zegt hij vervolgens. „Ik kan echt aan je zien dat je geniet. Zelfs zo erg, dat er een hele kwak tomatensaus onder je kin hangt!" Ik slik mijn hap door en begin te lachen terwijl ik mijn hand voor mijn mond hou. „Nouhouu! Waar?!", zeg ik terwijl ik als een gek over mijn kin begin te vegen. „Je maakt het alleen maar erger drol!" zegt Tommy terwijl hij mijn kin vastpakt. „Ik haal het wel weg."

Oké. Daar is HET moment. Hij heeft mijn kin vast en kijkt me lachend aan. En dan, in plaats van dat hij met zijn hand de etensresten wegveegt, komt zijn mond dichterbij. Ik glimlach en ontvang deze onorthodoxe manier van eten weghalen vol enthousiasme. Onze lippen raken elkaar.

Eerlijk is eerlijk: ik heb in tijden niet zo lekker getongd. Dat smaakte naar meer. En naar pizza-tonijn, dat ook. Als ik even later weer op mijn fiets stap komt Tommy naast me staan. „Ik moet de andere kant uit Maudje. Zie ik je snel weer?" zegt hij met een blos op zijn wang. Ik knik, stap op, en fiets rustig weg terwijl ik nog één keer omkijk en naar hem lach. Dat ik vervolgens bijna een stilstaande fietser ram kan natuurlijk alleen mij gebeuren. Gelukkig heeft Tommy het niet gezien, die heeft nét rechtsomkeer gemaakt.

Eenmaal thuis is Rochella bij mij op de kamer. Ze is nog wakker en kan niet wachten om alles wat ik haar geappt heb in real life nog eens dunnetjes over te horen. „En, en, en?!" lacht ze. Ik kijk haar aan, slaak een diepe zucht en stort mezelf op mijn bed neer. „Roch… ik snap mezelf niet. Ik weet het niet meer."

„Wat dan?!" zegt Rochella geschrokken. „Is het misgegaan?! Was het zo’n bakvis om mee te zoenen? Stonk hij uit zijn muil?! What’s going on?!"

„Nee dat zeker niet”, zeg ik lachend terwijl ik mijn hart een slag over voel slaan. „Het is meer dat ik mezelf niet begrijp omdat alles zo snel gaat. Roch… Ik ben weer verliefd!"