Maud Nachtboek van Maud 25 mrt 2019, 20:30

Leestijd: 6 minuten

#87 Dit lijkt wel het werk van een inbreker

Maud heeft een raar gevoel bij Rosa; een meisje dat haar vriendje Jelle middenin de nacht opbelde en daarna ook nog eens een hartje onder zijn foto op Instagram plaatste. Ze heeft het tot haar dagtaak gemaakt om via social media uit te vinden wie die Rosa is en wat ze van haar vriendje moet. Ondertussen is ze het luie gedrag van Rochella spuugzat en heeft ze haar gesommeerd haar spullen te pakken. Na een romantisch avond met Jelle vraagt hij of hij zal blijven slapen. Eenmaal bij Maud thuis loopt Jelle gelijk naar haar slaapkamer, maar wat hij daar aantreft is een flinke ravage…

Alsof er een orkaan door mijn kamer is gegaan! Er ligt meer kleding op de grond, dan er aan mijn kledingrek hangt. Make-upspullen liggen overal, het lichtsnoer dat boven mijn bed hing ligt vertrapt in de deuropening en mijn zorgvuldige, quasi-nonchalante stapel met tijdschriften is onderuit gehaald. Mijn dure geurkaars ligt in stukjes op de grond en al mijn cactussen liggen verspreid in mijn vensterbank. Het is mij nooit gelukt om zo’n gigantische puinzooi van mijn kamer te maken en dat zegt heel wat! Ik kan me bijna niet voorstellen dat Rochella dit heeft gedaan. Het lijkt wel het werk van een inbreker die op zoek was naar een pak geld.

„Die chick is niet goed hoor! Stank voor dank. Wie the f*ck doet dit?” schreeuwt Jelle. Ik voel boosheid, maar ook verdriet. Ik snap dat Rochelle boos was en de hormonen gieren vast door haar lichaam, maar waarom zou je er opzettelijk zo’n zooitje van maken?! Nu heeft ze er natuurlijk wel een handje van om overal een ravage achter te laten, maar dit?! Los van de bende vraag ik me ook af waar Rochella is gebleven. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ze ineens zo snel haar biezen zou pakken.

„Laat het gaan, ze komt vanzelf met hangende pootjes terug,” zegt Jelle, die zichtbaar geïrriteerd is dat ons romantische avond verpest is. Ergens ben ik toch bang dat Levi hier weer is geweest en dat hij net zoals vorige keer zo’n rotzooi heeft gemaakt. Met dat idee in mijn achterhoofd kan ik de rust niet vinden om ongestoord te gaan vrijen met Jelle. Ik moet weten waar Rochella is.

Mijn appjes komen niet aan en als ik haar probeer te bellen krijg ik direct haar voicemail. Nu ik er bij stil sta besef ik me dat ik eigenlijk maar weinig van Rochella weet. Met uitgaan kende ze altijd iedereen, maar dat waren vaak oppervlakkige contacten. Echte vrienden heeft ze helemaal niet. In al die weken dat ze bij me was heeft ze nooit met iemand afgesproken. Ze is een paar keer naar haar ouders gegaan, maar ik heb niet het idee dat ze daar goed contact mee heeft.

Ik weet dat ze een oudere zus heeft die in Den Haag woont. Via Facebook heb ik haar snel gevonden en in pure nood besluit ik haar zus Zoë een berichtje te sturen. „Hey, ik ben een goede vriendin van Rochella, ik maak me zorgen om haar. Kan ik je misschien even bellen?” Nog geen vijf minuten later heb ik een berichtje terug. Er staat een 06-nummer bij en verder niets. Jelle noemt me volkomen gestoord. „Maak je niet zo druk, je bent net een privédetective. Je wilde haar toch je huis uit? Nu is ze weg en dan is het nog niet goed.” Hij moest eens weten hoeveel research ik heb verricht naar Rosa, maar dat is een verhaal voor later.

Als ik het 06-nummer draai wordt er vrijwel direct opgenomen. Ik had een botte tante verwacht, maar het meisje aan de andere kant van de lijn klinkt heel vriendelijk. In een paar zinnen leg ik uit dat Rochella al een aantal weken bij mij woont en dat ze zwanger is. Dat de situatie uit de hand is gelopen, dat we ruzie hebben gehad en dat ik niet weet waar ze nu is. Aan de andere kant van de lijn valt het stil. „Zwanger? Rochelle is zwanger?! Van die eikel?!”

Ai, mijn maag krimpt samen. Jelle had gelijk, ik maak het alleen maar erger. „Luister Maud. Rochella en ik hebben al een half jaar geen contact meer. We hebben altijd een goede band gehad, maar Rochella hing altijd met van die vage gasten rond en op gegeven moment kreeg ze een relatie met Levi. Ik heb haar meerdere malen gewaarschuwd, want ik ken dat soort gasten, maar ze bleef maar achter hem aan lopen. Ik probeer haar nog wel eens te bellen, maar ze neemt nooit op.”

Zoë en ik praten nog wat na. Ik merk dat ze bezorgd is om haar zus en ik wil haar niet te veel extra zorgen geven. Zoë lijkt me een stuk redelijker dan Rochella. Als ik ophang bedankt ze mij voor de tijd dat ik voor Rochella heb gezorgd. Ze vraagt of ik haar op de hoogte kan houden van de situatie.

„Heb je nou je zin?” Zegt Jelle als ik de telefoon ophang. Ik heb de situatie niet echt veel beter gemaakt: een bezorgde zus rijker en ondertussen heb ik geen idee waar Rochella is. Ik bel Jessie om advies te vragen. Niet echt gezellig voor Jelle, maar ik moet weten waar ze is. „Ja, maar Maud. Wat had je verwacht? Je zet haar uit huis en nu vind je het gek dat ze er niet meer is? Dat is best logisch.” Ik kan Jessie geen ongelijk geven, maar toch zit het me niet lekker dat ze mijn huis heeft achtergelaten in zo’n puinzooi. „Ze is vast bij haar ouders. Ga jij nou maar chillen. Ik probeer haar anders zo wel te bellen.”

Als ik ophang plof ik neer op mijn bed. Jelle zit op de wc, maar heeft zijn telefoon op mijn bed laten slingeren. Als Jelle op de wc zit kan het altijd wel even duren. „2121” toets ik in op zijn telefoon. En ja; zijn toegangsscherm gaat gelijk van zijn ontgrendeling af. Als een leeuw die op haar prooi afrent, scroll ik naar zijn WhatsApp lijst. Het laatste gesprek met Rosa stamt uit januari en ik kan eigenlijk niets bijzonders vinden. Direct schakel ik naar Instagram. Bingo! Rosa staat bovenaan en het laatste bericht is nog geen uur geleden verstuurd. Tijdens onze datenight! „Wtf”, stamel ik. En net op dat moment komt Jelle mijn slaapkamer binnenlopen. „Wat is er aan de hand?”