Maud Nachtboek van Maud 29 jan 2019, 19:00

Leestijd: 5 minuten

#79 De appjes die ze laat lezen zijn misselijkmakend

Rochella is er achter gekomen dat er een seksvideo van Maud en Levi bestaat. Ze noemt Maud een ‘slet’. Maud wordt op haar beurt zo boos dat ze Rochella sommeert het huis te verlaten voordat Maud de volgende dag terugkeert. Maud gaat eerst even stoom afblazen bij Jelle thuis. Als Maud haar jas pakt om naar buiten te stormen gaat net de deurbel. Levi staat voor de deur, maar die kan ze gelukkig snel afwimpelen. Als Maud de volgende dag thuis komt van een ‘steamy nacht’ bij Jelle schrikt ze zich een hoedje..

Mijn kamer is een grote ravage. Ik ben wel wat troep gewend, maar zelfs ik sta nu versteld. Als ik haast heb en de juiste kledingstukken niet kan vinden, dan kan ik er ook wel een troepje van maken, maar dit is tien keer zo erg. Dit is geen gevalletje: ik-ben-mijn-lievelings-bh-kwijt-en-die-lag-achterin-de-kast, nee hier is veel meer aan de hand. Er ligt meer kleding op de grond dan in mijn kast. Twee van mijn fotolijstjes zijn aan diggelen geslagen en alle make-up spullen van Rochella liggen als confetti snippers gedecoreerd op de vloer. Ik zou bijna denken dat er iemand heeft geprobeerd in te breken. Zou het Rochella zijn geweest? Zou ze echt zo boos zijn geweest? En is dit de reden dat ze mijn appjes niet heeft kunnen beantwoorden?

Als ik naar de badkamer loop hoor ik de douche lopen en ik hoor iemand zachtjes snikken. Mijn huisgenoten zijn allemaal al aan het werk en dit kan maar een iemand zijn. ,,Roch?", roep ik voorzichtig. Geen reactie. Ik sta een beetje zenuwachtig heen en weer te wiebelen, want ik durf niet zomaar de badkamer binnen te stappen. ,,Rochella, ben je er?” roep ik dit keer iets harder. Een paar seconde later hoor ik de douche uitgaan. ,,Maud?! Ben jij het?” Het is Rochella, maar ze klinkt angstig. Als ze net iets later voor me staat begrijp ik het gelijk. ,,Verdomme Roch, wtf is er aan de hand?”

Rochella heeft een blauw oog en haar lippen zijn flink gezwollen. ,,Laat het niet waar zijn, die klote Levi, dit kan niet waar zijn. Hij is hier binnen geweest,” bries ik. Rochella barst in huilen uit, ze draait haar hoofd weg en loopt naar de slaapkamer om zich aan te kleden. Ik stop de woede even weg, dit is het moment om er voor Rochella te zijn. Eerst haar troosten en dan zien we wel verder. Ik loop naar Rochella toe en geef haar een dikke knuffel. ,,Kom we gaan weg uit deze kamer, ga lekker op de bank zitten. Ik maak thee voor je en ik heb nog brownies.” Ik kan me voorstellen dat Rochella nou niet echt de behoefte heeft aan een brownie, maar ik wist ook even niet zo snel wat ik moest zeggen. Terwijl Rochella op de bank gaat zitten, zet ik een muziekje op en steek wat geurkaarsjes aan. Ik probeer het maar een beetje gezellig te maken, zodat Rochella zich op haar gemak voelt.

Ik sta in de keuken thee te maken, maar Rochella heeft nog geen woord gezegd. Ik probeer het ijs te breken en vertel haar over een sukkelige actie die ik de avond ervoor heb meegemaakt. Rochella lacht flauwtjes maar zegt geen woord. Zelf heb ik er niet zo’n moeite mee om mijn gevoelens te delen, maar Rochella is soms net zo gesloten als een oester. Ze is absoluut geen prater maar ik moet weten wat er is gebeurd. Niet alleen voor mijn eigen veiligheid maar ook die van mijn vriendin.

,,Ik snap dat het vervelend is om erover te praten. Ik snap ook dat je je schaamt. Ik was gister gewoon heel erg overstuur en boos. En dat reageerde ik op jou af. Mijn woede is gezakt en alhoewel ik je de afgelopen tijd soms wel achter het behang kon plakken, geef ik wel om je Rochella. Je hoeft je niet te schamen, echt niet.”

,,Dat is lief,” snikt ze. Vervolgens pakt ze haar telefoon en opent ze een app gesprek met Levi. In welke dramaserie ben ik nu weer beland. De appjes zijn misselijkmakend. Als ik het goed begrijp kreeg Levi nog geld van Rochella. Veel geld, zo’n 500 euro. Meerdere keren heeft hij geprobeerd met haar af te spreken, maar Rochella is elke keer niet op komen dagen. ,,Ik weet heel goed waar Maud woont en ik weet ook dat jij daar zit. Als ik het geld en die zak pillen niet voor zaterdag heb, dan kom ik het zelf halen,” staat in een van zijn laatste appjes. De tranen staan mij in de ogen en ik laat een diepe zucht gevolgd door een scheldtirade waar ik zelf nog versteld van sta. Ik kan wel raden wat er is gebeurd. Nadat ik ben weg gegaan heeft Rochella alsnog de deur open gedaan voor Levi. Die is als een gek op zoek gegaan naar het geld en heeft ondertussen mijn halve kamer verbouwd en het allerergste vind ik nog dat hij daarna Rochella heeft geslagen. ,,Dit kan niet langer zo doorgaan!! Levi is ziek in zijn hoofd.”

,,Maud, je snapt het niet. Dit is echt niet de eerste keer hoor. Zo ging het wel vaker met Levi. Over een paar dagen is die blauwe plek weg. Ik had ook gewoon het geld moeten geven. Maar ik heb het niet. Ik weet niet waar ik het vandaan moet toveren.” Ik geef haar een knuffel en leg haar uit dat het wel goed komt. ,,We doen aangifte bij de politie, Levi hoort vast te zitten.

Rochella raakt in paniek en het lijkt bijna alsof ze moet hyperventileren. Van het zelfverzekerde meisje van een paar maanden terug is niets meer over. Ik probeer haar te kalmeren met een ademhalingsoefening. ,,Maud, je snapt het niet. Ik wil geen aangifte doen. Het kan niet. Ik moet je iets vertellen…”