#74: Ik was vergeten hoe groot Jelle geschapen was
Maud was druk bezig met haar voorbereidingen voor haar gala, als ze thuis in haar bed stuit op de naakte, wippende lichamen van Rochella en Levi. En dat terwijl Levi er voor zorgt dat Rochella best wel in de problemen komt door de drugsdealtjes die ze maken. Rochella had zelfs een klap gehad van een klant die niet wilde betalen! Maud is woest, maar besluit er nu geen aandacht aan te besteden en kleedt zich snel om voor het gala dat ze heeft met Jelle. Voor het gemak trekt ze Uggs aan onder haar galajurk, maar als ze in de toiletten van de locatie waar het gala is haar schoenen aan wil trekken, merkt ze dat ze de tas van Rochella heeft meegenomen in plaats van haar eigen tas. En daar zitten dus niét die zilveren hakken in die ze aan zou doen…
Pff… we zijn nu een week verder en als ik terugdenk aan het gala voel ik weer dat ik rood word. Terwijl ik daar op die wc’s zat appte Jelle mij dus dat het diner ging beginnen. Ik had letterlijk nog zo’n twee minuten om iets te bedenken en heb dus die twee minuten op de pot rond zitten kijken of ik ergens een oplossing zag. Een oplossing? Op de wc?! Maud wat had je willen doen… Fimo-kleien met vochtig toiletpapier en daar een paar hakjes van willen fabriceren? Of verwachtte ik soms dat er ergens uit het plafond opeens een paar muizen als James Bond aan draadjes naar beneden zouden vallen die mij een paar hakken cadeau deden?
Het sloeg letterlijk helemaal nergens, dus ben ik uiteindelijk maar op mijn blote voeten de eetzaal binnengelopen. Blik strak vooruit, in de hoop dat niemand echt goed naar mij zou kijken en zou zien dat dit meisje niet eens een fatsoenlijk paar schoenen mee kon nemen naar een gala. De enige persoon die het natuurlijk direct opviel dat er iets niet klopte was Jelle, die overduidelijk wél goed naar mij keek. Ik heb het dus maar even uitgelegd en terwijl Jelle zich verslikte in zijn glas champagne van het lachen, maande ik hem naar de tafel om te eten zodat ik veilig met mijn voeten verborgen onder het tafelblad kon doen alsof er niets aan de hand was.
Het feest hebben we uiteindelijk overgeslagen. Het leek Jelle, die het gala via zijn ouders kon bezoeken, een beter idee om naar huis te gaan zodat ik mijn kleding kon verwisselen en normale schoenen aan kon trekken en daarna zouden we de kroeg in duiken. Maar eenmaal thuis is het toch net even anders gegaan dan de planning…
Toen we binnenkwamen kregen we direct de slappe lach toen ik Jelle liet zien hoe mijn outfit er éigenlijk uit had horen te zien en we het gingen vergelijken met de looks met mijn UGGS. De tranen stroomden over zijn wangen en toen hij overging van hysterisch lachen naar zachtjes grinniken, kreeg ik weer die enorme baal met vlinders in mijn buik die ik de laatste tijd al vaker bij hem gevoeld had. En ondertussen voelde ik daar beneden ook iets kriebelen, want ik besefte dat ik zó lang geen seks had gehad, dat het daar beneden waarschijnlijk net zo stoffig als de zolder van mijn oma was.
Ik besloot dus dat ik maar weer eens terug moest naar de ‘stoeipoes Maud’ in plaats van de overdenkerige, verdrietige Maud en ik trok mijn galajurk over mijn hoofd, zodat er niets meer overbleef dan Maud in lingerie. ,,Eh, wat doe je nu?" zei Jelle met een geschrokken hoofd. ,,Omkleden? Dat zouden we hier toch doen?" zei ik zwoel tegen hem. En waar hij mij de vorige keer nog achterliet zonder enige vorm van vervulling, zag ik in de ogen van Jelle dat hij het deze keer niet meer kon tegenhouden. Als een zombie met open mond liep hij op mij af en legde zijn handen op mijn zij. En toen zijn warme mond mijn lippen raakten hoorde ik het horny duiveltje dat ik ver had weggestopt in mijn hoofd gillen: ‘Je gaat vóór de kerst nog spetterende seks hebben!’
Pfoe en óf het spetterend was. Ik was even vergeten hoe groot Jelle geschapen was. En ik was ook vergeten hoe goed hij was met zijn mond en handen. En ik merkte ook weer voor het eerst sinds jaren dat Jelle een heel wat beter ritmegevoel had in bed dan op de dansvloer. Pfoe… wat was dit lekker.
De volgende ochtend zat ik dan ook glunderend aan de ontbijttafel toen ik werd gebeld door Rochella. Pff, daar had ik echt geen zin in hoor. Waarschijnlijk wilde ze het meteen weer goedmaken en deed ze volgende week wéér iets wat me overstuur of boos zou maken. Ik besloot dat ik er tot oud en nieuw over na wilde denken waarom ik überhaupt bevriend met zo iemand als Rochella wilde zijn. Wat had dit nou voor toegevoegde waarde? Ze bezorgde me alleen maar drama en ellende en af en toe kon ik leuk met haar lachen of feesten, maar er zit áltijd een addertje onder het gras. Maar aan de andere kant: ik kon iemand die zo in de penarie zat toch ook niet zomaar zo laten vallen?
,,Wat zit je te denken", vroeg een al net zo glunderende Jelle me toen hij de keuken in kwam. Hij kuste mij op mijn wang en begon in de keuken met kokkerellen. Ik besloot Rochella en alle drama even buiten beschouwing te laten en gooide het eerste de beste wat in me opkwam eruit. ,,Of je eigenlijk zin zou hebben om volgende week mee te gaan naar mijn ouders als het Kerstmis is", vroeg ik zonder er zelf erg in te hebben wat dat nou eigenlijk betekende.
En zo komt het dat ik hier vanavond Tweede Kerstdag dus met Jelle bij mijn ouders zit. En door de blik van mijn vader weet ik eigenlijk niet of dit wel zo’n goed idee was…