Maud Nachtboek van Maud 17 dec 2018, 18:53

Leestijd: 4 minuten

#73 Met een deken over zijn pielemuis op zoek

Als Maud haar galaoutfit aan het uitzoeken is voor haar date met Jelle, staat Rochella opeens met een bloedlip en een betraand gezicht voor haar neus. Het blijkt dat één van de klanten waar zij geld ging ophalen voor drugs, haar heeft geslagen omdat hij het geld niet wilde geven. ,,Levi zal wel woest zijn”, verklaart Rochella in tranen aan Maud. Als ze de volgende dag haar galakapsel laat aanmeten ziet ze op Instagram Stories dat Sam met ‘het nieuwe meisje’ is gaan schaatsen op het Museumplein. En als ze thuis komt om zich om te kleden voor het gala, merkt ze dat Rochella haar ‘studietijd’ bij Maud thuis niet gebruikt heeft om te studeren. Ze ligt met Levi in háár bed. En ze hebben seks!

,,What the fuck jongens. Sorry maar dit kunnen jullie niet maken”, schreeuw ik terwijl ik in de geschrokken ogen van een naakte Rochella kijk. ,,Sorry, sorry, sorry Maud”, kermt ze, terwijl ze zich uit bed worstelt en het eerste de beste shirt aantrekt dat ze tegenkomt. Het is het shirt van Levi, waardoor Levi een soort van halfnaakt blijft zitten en minstens net zo geschrokken probeert met de deken over zijn pielemuis zijn boxershort ergens vandaan te toveren.

Ik had er wellicht om kunnen lachen als ik niet nog maar zo kort de tijd had om mezelf mooi te maken voor het gala. Op de één of andere manier maakt het me nu juist woest. Ik heb al zo kort en ik geef Rochella g*dver de plek om even tot rust te komen, ligt ze even later te wipwappen met Levi, die gisteren een van de veroorzaker was van haar leed. Wat mankeert dat mens?!

,,Kunnen jullie alsjeblieft voor nu verkassen naar de woonkamer? Ik heb nog maar heel even om mij mooi te maken voor een gala”, zeg ik bedrukt met een verbeten gezicht. Rochella geeft meteen gehoor aan mijn ‘bevel’ en stamelt nog een paar keer sorry terwijl ze naar de woonkamer verkast. Levi, inmiddels in boxershorts, zoekt echter nog op zijn gemakje zijn broek, werpt me een dikke grijs toe en wandelt dan rustig ook naar de woonkamer. Hij geniet hier gewoon van dit soort acties, de rat.

Als een cheetah op jacht naar een lekker hapje zo snel maak ik me op en trek ik mijn jurk aan. De schoenen had ik gelukkig al op kunnen pikken, dus daar hoef ik mij geen zorgen meer om te maken. Ik check mezelf nog snel in de spiegel, trek een jas aan en doe voor het gemak even uggs aan onder mijn galajurk. Het is koud buiten en ik heb haast, dus een beetje lopen strompelen op die naaldhakken gaat natuurlijk helemaal niet werken.

Zonder doei te zeggen stap ik het huis uit en zit ik even later in de tram. Het gala is in een pakhuis, omgetoverd tot een prachtige locatie met honderden mensen in galakledij. Het is de bedoeling dat we eerst gaan eten met zijn allen en daarna is een borrel of een feestje of iets dergelijks. Ik weet eigenlijk ook niet hoe Jelle hierbij gekomen is. Stiekem vind ik het woest aantrekkelijk dat dit soort chique dingen blijkbaar ook bij hem naar boven komen. Normaal is hij meer een soort van hippie, in plaats van een luxe mannetje.

Jelle appt me dat hij iets later is. Mooi, dan kan ik nog even naar de wc om mij op te frissen bedenk ik me. Ik kijk om mij heen en vind in de hoek een damestoilet. Met mijn tas en jas in mijn hand worstel ik mij in een wc-hokje. Ik open de tas om mijn hakken eruit te pakken. Maar als ik de rugzak open zie ik slechts een shirtje, haarborstel, make-up, een schrift en pennen. En dat shirtje is niet eens van mij. En die borstel trouwens ook niet. Kutzooi… Rochella heeft dezelfde tas als ik. Ik heb die van haar per ongeluk meegenomen!

Daar zit ik dan: in mijn mooiste galajurk en het enige wat ik qua schoeisel bij me heb zijn Uggs. UGGS! Ik bedoel, als het nou All Stars waren dan had ik er nog een soort van funky look van kunnen maken, maar met Uggs kan ik dus precies niets onder mijn galajurk. Ik voel het schaamrood naar mijn kaken stijgen. Wát moet ik doehoen?!

Ik grijp naar mijn telefoon en probeer Jessie te bellen. Dit is een absoluut noodgeval, misschien kan zij nog schoenen naar mij toebrengen? Maar Jessie neemt niet op en ook Rochella krijg ik niet te pakken. Die heeft me overigens wel tientallen berichtjes gestuurd dat het haar zo spijt, maar nu opnemen hó maar.

Van frustratie geef ik een gil. Tegelijk zie ik mijn telefoon oplichten. Ik duim naar alle goden die ik me kan bedenken dat het Jessie is (en dat ze tijd heeft), maar ik zie dat het die andere persoon is met een J. Jelle. En hij vraagt me waar ik blijf. ,,Ze gaan zo het eten serveren Maudje!” staat er met een hartje.