#69 Mijn hele broek zit onder het bloed
Rochella vertelt Maud tussen neus en lippen door dat ze drugs dealt en stelt Maud zelfs voor om hetzelfde te doen. Maud weet niet wat ze met het nieuws aan moet: ze voelt zich er niet prettig bij, maar durft nog altijd niet echt tegen Rochella in te gaan. Ondertussen voelt ze steeds meer vlinders voor Jelle, maar is ze ook nog niet helemaal klaar met Sam. En dan geeft Rochella haar een megaduur cadeau met een inhoud waar Maud iets minder blij van wordt: een Furla-tasje met daarin een zak XTC-pillen.
Ik weet écht niet wat ik met dit hele pillenverhaal aan moet. Ik besluit Rochella te bellen en haar naar mijn huis te lokken, met de smoes dat ik haar nodig heb voor kledingadvies voor mijn date later op de avond met Jelle. Maar zodra Rochella binnenkomt lopen, begin ik met mijn vragenvuur.
Ik vroeg haar wat zij met zoveel pillen doet en hoe ze in godsnaam in deze scène gerold is. “Het is niets speciaals hoor”, vertelt ze me. “Levi doet dit al tijden om wat bij te verdienen. Hij zit natuurlijk in de uitgaansscène en verkoopt het door aan mensen met wie we samen feesten en dergelijke. Vrienden van vrienden, dat soort werk. Ik help hem een beetje op feesten en soms lever ik wat af bij mensen. Zo’n onschuldig meisje als ik, wordt natuurlijk nooit goed gefouilleerd op een feestje. En als we er daar op een avond een stuk of twintig kunnen slijten bij het publiek, hebben we toch weer 100 euro verdiend.”
Als Rochella het zo verkoopt lijkt het bijna logisch, maar het hele aspect van zoveel drugs bij je hebben als je uit gaat is iets wat mij echt te ver gaat. Ik besluit het tasje en de pillen terug te geven aan haar. Met een opgetrokken wenkbrauw neemt ze het aan. “Maar Maud… kom op. Je bent zelf ook niet vies van een beetje drugs. Je vindt het toch niet echt heel erg?” zegt ze een tikkeltje lacherig. “Nee, je mag het verkopen als je dat wil, maar ik voel me er niet prettig bij”, antwoord ik. Ik merk dat Rochella mij eigenlijk wil overhalen, maar dat ze zich inhoudt. Gelukkig, want dit is écht niet mijn ding.
Snel breng ik het gesprek op wat ik vanavond aan moet als Jelle komt. Rochella houdt gelukkig wel van een beetje liefde- en kledingsadvies geven en duikt mijn kast in. We besluiten uiteindelijk dat ik een strakke jeans aan doe met een mooie top met kant en enkellaarsjes. Het is een nette outfit, maar niet té netjes door de jeans en met het kant ook nog eens best sexy. Even later zit ik op de fiets. En ik merk dat ik best gespannen ben…
Inderdaad: Jelle woont in de Pijp. En hoe: deze gozer heeft echt mazzel. Via via heeft hij een huis weten te huren bij iemand die er niet zoveel om geeft dat de huizen in zo’n buurt inmiddels bijna 2000 euro per maand waard zijn. Hij verhuurt een huisje met douche, wc en keukentje voor 500 euro per maand. Moet wel gezegd worden dat als ik binnenkom, ik duidelijk kan zien dat de huisbaas al in geen eeuwen iets aan het huis gedaan heeft. Maar ach, dat krakkemikkige maakt het ook wel weer heel schattig. En Jelle zelf heeft netjes opgeruimd, merk ik in de gang.
Als ik het hoekje om ga krijg ik een kleine schok. Het vierkante tafeltje dat Jelle gebruikt om aan te eten is gedekt voor twee, inclusief kaarsjes en mooie servetten. Hij heeft prosecco gehaald bij de supermarkt, die bubbelend in twee wijnglazen op tafel staat te bruisen. Jelle ziet dat ik kijk. “Ja sorry, ik heb geen champagneglazen dus ik dacht dit komt het meest in de buurt”, zegt hij verontschuldigend. Ik moet er alleen maar om lachen. Ik kan toch nooit boos worden op iemand die zoveel moeite doet voor een etentje?!
“En waar is het eten?” vraag ik Jelle. Ik ruik nog helemaal geen voedsel en het is al over zevenen, dus mijn maag knort oncharmant in dat kanten topje, als een brommend beertje achter een mysterieus gordijn. Er verschijnt een brede grijns op Jelle’s gezicht. “Dat komt eraan. Zoals je misschien nog weet ben ik niet bepaald een ster in de keuken. Ik heb een maaltijd besteld!”
Ik giechel en neem plaats op de bank. Het voelt een beetje gek om al aan tafel te gaan zitten als een soort stijve hark als er nog geen eten is, dus lijkt de bank me voor nu beter. Jelle komt naast me zitten en waar ik ergens hoop dat hij me wellicht bespringt in de resterende tijd tot de maaltijd er is (in 30 minuten kun je echt heel veel doen!) blijft hij praten over koetjes en kalfjes en raakt hij mij met geen vinger aan. Is hij echt zo netjes geworden, of is het een spelletje? Ik kan er nog steeds geen pijl op trekken.
“Ik ga nog heel even naar de wc”, meld ik Jelle als het eten is gearriveerd en hij de deur opentrekt om naar beneden te gaan en het eten in ontvangst te nemen. “Prima Maudje”, zegt hij terwijl hij langs mij loopt. Ik duik de wc in en probeer te bedenken hoe ik Jelle straks zo ver krijg om deze keer wel iets meer gas achter onze date te zetten. Ik heb nu al een tijdje geen seks meer gehad en heb stiekem wel weer eens zin. En ik ben ook benieuwd of Jelle in al die jaren zijn kunstjes verleerd is.
Maar als ik mijn broek naar beneden trek zie ik dat mijn snode plannen voor de avond meteen in duigen opgaan: ik ben hartstikke ongesteld geworden en het is zelfs zo erg dat mijn hele broek onder het bloed zit. SHIT. Wat moet ik nu doen?!