#66 Welke idioot deed er GHB in mijn drankje?
Maud heeft besloten Rochella het voordeel van de twijfel te geven. Ze kan haar nieuwe vriendin nog niet helemaal peilen, maar heeft er voor gekozen om haar mond te houden over het voorval tussen haar en Levi. Maud en Rochella hebben een leuke avond in De Marktkantine. Maar nadat Maud een drankje van Rochella heeft aangenomen gaat het helemaal mis. Ze is wakker geworden in een vreemd bed en kan zich nog maar weinig herinneren…
Als ik wakker word is er niets dat ik herken. Het lijkt bijna alsof ik in de IKEA lig. De kamer waar ik lig lijkt zo weggelopen uit Pinterest. Overal planten en gouden accessoires. Er hangen fotolijsten aan de muur en in de hoek staat een té mooie roze velvet stoel. Ik lig in een tweepersoonsbed onder een roze zijden deken. De kamer bevalt me wel, maar het feit dat ik niet weet waar ik ben en hoe ik hier ben gekomen maakt me angstig.
Mijn hoofd voelt zwaar en mijn lichaam slap. Ik heb een droge keel en ben een klein beetje misselijk. En ik heb het koud, ijskoud. Ik lig in mijn topje van gisteravond en mijn Calvin Klein-slipje. Mijn zwarte rokje en panty liggen verfomfaaid op de grond. Even ben ik bang dat ik met een jongen naar bed ben gegaan, maar de kamer waarin ik lig doet zo vrouwelijk aan, dat ik niet kan geloven dat dit de kamer is van een man.
Ik moet supernodig plassen en ga op zoek naar een wc. Als ik uit bed stap gaat de deur open. Rochella verschijnt in de deuropening. In haar handen heeft ze een dienblad vol met fruit, sapjes, koffie, thee, beschuitjes en croissantjes! ,,Maud, schat! Hé hé, je lag er even flink vanaf he? Ik dacht dat jij wel wat gewend was, maar je ging niet zo lekker hè? Was het je iets teveel?”
Wat was me teveel? En waar lag ik vanaf? Het laatste dat ik mij kan herinneren is dat we in De Marktkantine aan het dansen waren. Ik had wat drankjes op, hooguit een paar baco’s, maar daar kan ik me toch niet zo slecht van voelen? En hoe kan het dat ik een totale black-out heb en verdomme niet eens meer weet hoe ik in deze te perfecte Instagram-kamer terecht ben gekomen?
En waarom staat Rochella als Moeder Theresa voor me met een driegangen-ontbijt?! Ik snap er niks van.
Rochella is naast me gaan zitten en doet alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat ik halfnaakt in haar bed lig. Tenminste; ik neem aan dat dit haar kamer is.
,,Nou, kijk: ik heb allemaal lekkere dingen voor je om een beetje aan te sterken” vervolgt ze.
Ik klok het glas sinaasappelsap in een keer achterover, voordat ik begin te praten. ,,Rochella sorry, maaar ik heb echt geen idee wat er is gebeurd… Wat is er misgegaan?”
Het idee dat ik niet weet hoe ik hier terecht ben gekomen maakt me angstig en ik voel tranen opkomen. ,,Oh Maud! Je ging ook zo lekker gisteravond. Je was helemaal aan! Totdat je ineens even ging plassen. Je bleef zo lang weg dat ik je ben gaan zoeken. Volgens mij was de GHB niet helemaal goed gevallen he? Je was zo aan het overgeven… Ik heb maar een Uber besteld en toen zijn we naar mijn huis gegaan.”
,,GHB?! WTF?!" schreeuw ik, terwijl ik de koffie uit mijn handen laat vallen. ,,Ik snap het niet! Welke idioot heeft er GHB in mijn drankje gedaan!? Hoe weet je dat het GHB was?!”
Ik ben stomverbaasd en ik hoop stiekem dat ik nog droomde. ,,Maud, kom op schat. Ik seinde nog naar je toen ik wat te drinken ging halen", antwoordt Rochella. Op dat moment maakt ze weer die maffe knipoog en ineens begrijp ik wat ze bedoelde.
Rochella vervolgt ietsje schuldbewuster: ,,Oh sorry… Ik dacht dat je dit vaker deed. Je dronk je baco zo gulzig leeg! Maud, hoe kon je nou niet weten dat er een extraatje bij zat?”
Ik weet niet wat ik erger vind: mijn eigen naïviteit of het feit dat Rochella zo laconiek en koeltjes reageert. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is om GHB in iemands drankje te doen?
Rochella lijkt de paniek in mijn ogen te zien. ,,Ah joh stresskip, dit overkomt iedereen wel een keer. Geeft niets! Hou het de volgende keer gewoon bij een baco. Hier eet wat, drink wat, ga even lekker douchen… Of je mag ook in bad?! Ik heb een bad! In dat roze mandje liggen bruisballen. Doe maar net alsof je thuis bent. Ik heb een afspraak bij de kapper, maar ik zie je toch nog wel even als ik terug ben schat?”
Rochella is al vertrokken voordat ik er erg in heb. Het irriteert me dat ik niet boos op haar kan zijn. Ze heeft verdomme GHB in mijn drankje gedaan, maar ze komt er nog mee weg ook. Ik besluit van de gelegenheid gebruik te maken en ga lekker uitgebreid in bad. Ik heb het nog steeds ijskoud en normaal moet ik een uur reizen om bij mijn ouders in bad te kunnen.
Als ik uit bed stap zoek ik mijn telefoon. Ik heb vijf gemiste oproepen van Jessie, drie gemiste oproepen van Jelle en tig appjes een sms van Jessie. En ook een berichtje van Rochella: ,,Hi mop, gooi je kleding maar in de was en pak maar een schoon setje kleding uit mijn kast.“
Rochella’s kast puilt uit van de kleding. Er hangen zeker vijftien nieuwe kledingstukken, met de kaartjes er nog aan. Hoe komt ze aan al dat geld om deze kleding te kopen, vraag ik me af. Ik kies voor een simpele zwarte spijkerbroek en een zwarte trui. Als ik naar de keuken loop om een plastic zak te zoeken voor mijn vuile kleding, krijg ik de schrik van mijn leven. Ik sta oog in oog met Levi! ,,Maud! Zo, je bent weer terug op aarde. Goed om je te zien. Wat doe jij hier nog?”