Maud Nachtboek van Maud 27 jul 2018, 13:00

Leestijd: 3 minuten

#53 ‘Je bent ziek, zoek hulp!’

Maud werd vorige week enorm door Sam verrast. Niet alleen versierde hij haar hele kamer romantisch en kreeg ze een etentje, daarnaast boekte hij ook een vakantie naar Mallorca voor hun tweetjes. Tijdens het diner blijft haar telefoon maar overgaan met een onbekend nummer. Maud weigert op te nemen: als het echt belangrijk is dan hoort ze het later wel. Als ze starten aan een fikse vrijpartij om hun liefde te vieren, wordt er buiten luid geschreeuwd: ,,Maud, hallo! Ben je thuis?!”

Godverdomme. Die stem herken ik uit duizenden en heb ik de laatste tijd totaal niet gemist. Ik sta op, trek mijn bh en het shirt van Sam aan, open het raam en ja hoor: ik zie Jelle staan. En hij is duidelijk niet helemaal zichzelf op dit moment.

,,Wie is dat?” zegt Sam, zichtbaar geïrriteerd als hij ziet dat ik ook snel een joggingbroek aan trek en naar de deur loop. ,,Jelle. Maar blijf hier, ik ben er he-le-maal klaar mee”, zeg ik boos, terwijl ik naar beneden stommel en de deur met een ruk opentrek.

,,Maudje!” zegt Jelle, met een vage glimlach op zijn gezicht en hij buigt naar voren om mij een soort knuffel te geven. Hij stinkt naar drank, hij ziet er gekkig uit. Slecht, met vet haar en magerder dan ik hem gewend ben. Hij heeft grote ogen en heeft naast drank duidelijk ook nog andere middelen tot zich genomen. Met een fikse duw werp ik hem en zijn halfbakken knuffel van me af.

,,Jelle, hoe vaak moet ik het nog zeggen? Laat me met rust!” gil ik. ,,Ik wil niks meer met je. Je bemoeit je constant met mijn leven, komt opdagen op de rottigste momenten en je verhindert mijn kans op een gezonde relatie. Je bent zelfs bij mijn ouders langs geweest en hebt gezegd dat we weer een relatie hebben?! Je bent ziek Jelle. Zoek hulp!”

Jelle kijkt op dezelfde manier als Fredje toen Sam hem een beuk had gegeven. Alleen deze keer heeft niet Sam, noch ikzelf daadwerkelijk uitgehaald. Hoe hij kijkt maakt duidelijk dat woorden nog veel meer pijn kunnen doen dan een knal. Zonder iets te zeggen draait hij zich om. ,,Het spijt me zo Maud”, snikt hij alleen nog, om vervolgens met ferme pas weer de wijk te verlaten.

,,Wat moest hij van je?” vraagt Sam als ik even later weer veilig in mijn kamer terugkeer. ,,Ik heb werkelijk geen idee Sam… hij heeft eigenlijk niets meer gezegd”, zeg ik en ik realiseer me dat ik mij ergens in mijn achterhoofd tóch weer zorgen maak om Jelle. Maar als Sam een paar minuten later verder gaat waar hij tot de schreeuw gebleven was (ergens met zijn tong rond mijn dijbeen) zakt Jelle alweer naar de achtergrond.

Een week later rek ik mij als een blije godin uit op het Spaanse Mallorca. Ik heb die nieuwe bikini aan uit de sale die ik laatst op de kop heb getikt. Ik ben al een beetje bruin door het lekkere weer in Nederland, maar hier op Mallorca lijkt alles anders. In ieder geval voel ik me onwijs goed.

Bij binnenkomst hebben we de kamer al even ‘geïnspecteerd’ (lees: we zijn even flink van bil gegaan) en Sam en ik zijn klaar voor onze eerste duik in zee, wat op loopafstand van ons appartement zit. Niet veel later proef ik het zoute water op mijn lippen en ben ik voor het eerst in mijn leven écht met mijn vriendje op vakantie. Wat is dit leuk!

We ravotten in het water, maken elkaar nat. Ik lig in Sams armen en klim op zijn rug. Vervolgens pakt hij mij weer beet als een baby en zwemmen we weer een stukje. Ik voel me helemaal Baby uit Dirty Dancing als Sam mij optilt in het water en in een – voor mij – perfecte lift boven zich tilt.

En dan schreeuw ik het uit van de pijn. ,,Maud?! Wat is er! Gaat het?!”