#37: Het ergste scenario ging door mijn hoofd
Maud kreeg op één dag bezoek van haar ex Jelle en tien minuten later van haar vriendje Sam, waardoor ze Jelle in een kamer van haar huisgenoten moest verstoppen. Dat leek allemaal goed te gaan, maar echt gemakkelijk was het niet. Sam verleidde Maud namelijk tot een hete vrijpartij, terwijl Jelle nog in huis was. Sam is woest en laat niets meer van zich horen. Als Maud na een paar dagen weer op werk verschijnt krijgt ze een naar bericht. Jelle is niet op komen dagen in het restaurant en niemand weet waar hij is..
Ken je dat? Dat het voelt alsof je hart even stil staat, dat je wilt praten maar er geen woorden uit je mond komen? Dat gevoel had ik nu. Ik zou willen dat ik in een slechte film zat, die ik stop kon zetten. Dit was de realiteit en die valt helaas niet altijd te regisseren. ,,Maud, gaat het!?” hoorde ik Stephanie zeggen terwijl ze mij beetpakte en neerzette op een stoel.
In eerste instantie ging het ergste scenario door mijn hoofd: Jelle heeft een ongeluk gehad. Het is niets voor Jelle om niet op zijn werk te komen. Hij is vaak te laat en wat chaotisch, maar hij laat het altijd weten als hij niet komt. K*t Jelle ook, gister vervloekte ik hem omdat hij ineens uit het niets was teruggekomen in mijn leven.
Mijn leventje waarin alles op dat moment zo goed leek te gaan. Een nieuw begin in Amsterdam en ik was (met de nadruk op was) heel gelukkig met Sam, mijn (ex-?) vriendje en beste vriend. Vorige week kon ik Jelle wel iets aan doen, maar nu wilde ik niets liever dan hem vastpakken en heel hard knuffelen. Ik wilde dit gevoel wegdrukken, maar het was nu sterker dan ooit #oudeliefderoestblijkbaarechtniet. F*ck, waar is die jongen?
Stephanie had vanochtend al gebeld met Jelle zijn ouders, maar die gingen er vanuit dat hij gewoon in Amsterdam aan het werk was. Stephanie had Jelle’s moeder nog maar niets gezegd. Ze wilde niet teveel onrust zaaien en had gehoopt dat ik meer wist.
Malou kwam naast me zitten en gaf mij een cappuccino. Ze vroeg mij of ik misschien een idee had waar Jelle kon zijn. Inmiddels wist het hele restaurant dat Jelle en ik een verleden hadden. Ik kende Jelle het langst van iedereen en het was geen gekke vraag van Malou. ,,Niet zo negatief Maud. Denk even goed na. Jelle moet ergens zijn, maar waar!?,” zei ik tegen mezelf.
,,Noordwijk!!”, riep ik terwijl ik een slok van mijn cappuccino uitspuugde. Ik weet niet of het door de cafeïne kwam of dat mijn geheugen toch iets beter leek te werken dan ik dacht. ,,Noordwijk! Jelle is in Noordwijk, dat kan niet anders.”
Jelle’s opa en oma hadden een strandhuisje in Noordwijk. Ze waren te oud om er zelf nog vaak heen te gaan, dus het huisje was praktisch van Jelle. Het was zijn tweede huis. De laatste zomer dat we samen waren hebben wij er heel wat weekendjes doorgebracht aan het strand. Ik denk aan al die keren dat we seks hebben gehad op het strand. Als de zon onderging en de meeste mensen naar huis gingen, dan zochten wij vaak een rustig plekje op. Soms mis ik het huisje nog wel. Ik weet het zeker; Jelle moet daar zijn. Tijdens onze relatie had hij veel ruzie met zijn ouders en hij vluchtte dan naar het strandhuisje. Hij ging dan surfen of door de duinen wandelen.
Mijn gedachtes dwaalde weer eens te ver af. Malou en Stephanie keken mij vragend aan. Ik vertelde dat Jelle waarschijnlijk in Noordwijk was, in het strandhuisje van zijn opa en oma. Het is mij nog steeds een raadsel waarom hij niets heeft laten horen. Je laat je werkgever toch niet zomaar zitten? Ik begreep er niets van. Aan de andere kant ligt deze actie mooi in de lijn met zijn andere kinderachtige daad van een paar weken terug, toen hij mij ineens probeerde te zoenen.
Malou was al bijna klaar met haar dienst en vroeg of ik met haar mee wilde naar Noordwijk om te checken of Jelle daar zou zijn. Stephanie gaf goedkeuring, het was rustig in het restaurant en zij wilde ook zekerheid hebben dat Jelle in Noordwijk was.
Malou praat normaal vooral graag over zichzelf. Niet perse vervelend, want ze heeft altijd de gekste verhalen. Tijdens onze autorit was ze verdacht stil en stelde ze veel vragen. Eigenlijk alleen maar vragen over Jelle. Hoe we elkaar hebben leren kennen, hoe lang we samen zijn geweest, of we hebben samengewoond en of hij veel vriendinnetjes heeft gehad? Ik had het nog nooit zo bekeken, maar ik kreeg een beetje het gevoel alsof Malou Jelle wel zag zitten. ,,Hey Maud, hoe zit het nu met jou en Sam dan? Of voel je nog iets voor Jelle, eerlijk zijn hè? Niet alleen tegen mij, maar ook tegen jezelf.”
Een vraag die ik niet wilde beantwoorden, maar ook niet kon beantwoorden. Sam was mijn beste vriend geworden, hij is een van de liefste jongens die ik ken, heel knap en de seks is goed. Maar bij Jelle had ik een speciaal gevoel, ik wilde het graag onder woorden brengen, maar ik wist niet hoe. ,,Ik weet het niet Malou, ik weet het niet. Maakt het uit? Hoe is het eigenlijk met jou en de liefde?” gooide ik er uit.
Malou was midden in haar verhaal over een mislukte Tinderdate toen mijn telefoon piepte. Een sms van Sam. ,,Maud, sorry ik had tijd voor mezelf nodig en ik moest nadenken over alles. Ik ben vandaag de hele dag in Amsterdam voor stagegesprekken. Ik wil je zien en met je praten. Kun je afspreken? Ik ben over een uurtje klaar. xx ”