Maud Nachtboek van Maud 9 feb 2018, 15:38

Leestijd: 4 minuten

#29 We besluiten het op een zuipen te zetten

Nadat de laatste spullen zijn gepakt, verhuist Maud toch echt naar Amsterdam. Ze is af van Fredje, van de vereniging en helemaal klaar met Leiden. Het enige wat haar nog met die stad verbindt is haar liefje Sam. Dankzij Dylan, het vriendje van Jessie, is haar verblijf in Amsterdam verder geregeld. Maar nu Maud de komende periode niet naar school gaat, moet er toch echt een baantje gevonden worden. En dan komt ze tot haar verbazing ook nog haar eerste vriendje tegen: Jelle. En die paar maanden Australië hebben hem goed gedaan…

„Eh, wie dat was?”, herhaal ik de vraag van Sam. Even slik ik en overweeg ik een vage smoes te verzinnen. De dakdekker van het oude huis van mijn ouders? De yogaleraar van mijn moeder? Er spoken alleen maar belachelijke antwoorden door mijn hoofd en dan realiseer ik mij dat ik zo weinig mensen, plekken en situaties ken in deze omgeving dat ik echt niet kan liegen. Oh, en natuurlijk is het ook gewoon beter om de waarheid te zeggen tegen je ‘bijna vriendje’.

„Dat was Jelle, mijn eerste vriendje. Hij was op reis naar Australië, maar is nu weer terug en woont ook in Amsterdam. Hij vroeg me om binnenkort iets te gaan drinken.” Ik kijk met vragende ogen naar Sam, benieuwd naar zijn reactie. Even zie ik zijn mondhoeken omlaag trekken, maar hij herpakt zich vrijwel direct. „Ah, leuk. Zullen we iets eten?”

We besluiten een hapje te gaan eten in De Foodhallen, waar ik een Mexicaanse wrap, een sushi handroll en een of ander goddelijk toetje bestaande uit koek met heel veel chocola naar binnen prop. Het is er ontzettend druk, maar Sam en ik hebben de avond van ons leven. Spontaan besluiten we om het die avond op het zuipen te zetten en met het toetje nog in mijn hand en mijn mond vol ren ik naar de bar om het volgende drankje te bestellen.

„Swee sjavion blan”, mompel ik met mijn mond vol koek bij de bar terwijl Sam achter mij komt staan. „Twee chocomelk? Komt eraan!”, zegt de bartender bloedserieus zonder op een bevestigend knikje te wachten. Vliegensvlug haalt hij de dopjes van twee flesjes chocolademelk en zet ze vol trots voor ons neus. Sam en ik piesen bijna in ons broek van het lachen en als we even later onze échte, iets minder kinderachtige, bestelling voor ons hebben staan hangt de mascara ergens bij mijn neusvleugels.

Het weerhoudt Sam er niet van om opeens verliefd mijn handen te pakken en naar voren te leunen. „Maud”, mompelt hij met een klein glimlachje op zijn gezicht. „Voordat ik morgen weer terug ga naar Leiden wil ik je eigenlijk echt nog iets vragen.”

Ik kijk verliefd terug. Of scheel van de drank, dat zou ook kunnen. In ieder geval voelt het niet alsof Sam me iets heel vervelends gaat vragen. Sterker nog: ik heb het idee dat hij mij iets heel leuks wil vragen en als hij een seconde later de magische woorden: „Wil jij mijn vriendinnetje zijn” uitspreekt heb ik al „Ja!” geschreeuwd voor hij zijn zin heeft afgemaakt. We zijn official. YES!

Of mijn botsing met Jelle iets te maken heeft met deze serieuze vraag laat ik even terzijde, maar zo gelukkig als die avond heb ik me zelden gevoeld.

Het is maandag. Sam is gisterenavond naar huis gegaan en ik lig in een afgrijselijke pyjamabroek met koeienvlekken en een te groot shirt van Sam op mijn bed door vacatures heen te scrollen. Ik moet een baantje vinden, maar heb geen idee wat een leuke zaak is om te werken hier in Amsterdam. En wat voor werk is in vredesnaam geschikt voor mij? Ik heb geen zin om in een kledingwinkel te staan, maar ben ook best wel onhandig. Dus of horecawerk nou echt iets voor mij is? Mijn servies gaat meestal maar een half jaar mee voordat meer dan de helft van de borden zijn gesneuveld. En er gaat geen feestje voorbij waarbij ik niet per ongeluk een glas drinken uit iemands handen heb geslagen.

Toch trekt de horeca mij het meeste. Ik ben nieuw in Amsterdam, heb zin om veel mensen te leren kennen en dat te doen in een gezellige omgeving. En wat is er nou leuker dan dat te doen tijdens een avondje drinken onder het genot van een muziekje? Ik speur het internet af naar een aantal leuke barren en uitgaansgelegenheden in de stad die niet te ordinair overkomen. Bij namen als ‘Het Feest van Joop’ en ‘Jantjes Verjaardag’ gaan mijn nekharen meteen recht overeind staan, maar dan zie ik een vacature van een tent die mij wél heel erg trekt.

Ik tik een spontaan mailtje en druk triomfantelijk op verzenden. Ik rol mijzelf van het bed en besluit toch maar eens het een en ander op te ruimen. Als eerste pak ik mijn ‘belangrijke spullen tasje’, waar ik een zilveren pilstrip uit haal. Verschrikt blijf ik naar de strip staren. De laatste keer dat ik mijn pil heb ingenomen is vrijdag…

VOLGENDE AFLEVERING > > >

Staat volgende week vrijdag om 15.00 uur voor je klaar.

< < < VORIGE AFLEVERING > > >