#24 ‘Maud, mag ik je iets vragen?’
Maud is in de zevende hemel nadat Sam haar heeft opgehaald van Schiphol. Hun eerste zoen was magisch en ze voelt zich beter dan ooit. Toch had ze tijdens de kerst even een lastig moment, toen ze haar ouders moest vertellen dat ze naar Amsterdam gaat verhuizen. Wat zal het nieuwe jaar haar gaan brengen?
Ik wilde niet huilen, maar de tranen rolden over mijn wangen en het leek wel alsof ik niet meer kon stoppen met huilen. Normaal ben ik best een ‘though cookie’, maar op een of andere manier brak ik nu. Misschien heeft het iets te maken met kerst? Dan ben ik sowieso altijd een stukje sentimenteler.
Ik voelde mij toch een beetje een mislukking omdat ik ging stoppen met mijn studie en naar een andere stad wilde verhuizen. Gelukkig waren mijn ouders heel lief en ontzettend nuchter. ,,Maud, je moet nooit dingen tegen je zin in doen,” zei mijn moeder. Ze was wel een klein beetje geïrriteerd dat ik haar niet eerder iets had verteld en hoopte wel dat ik door ging met studeren. Mijn vader zei dat ik vooral moest doen waar ik gelukkig van werd. ,,Maar in het nieuwe jaar kan ik je dus weer helpen met verhuizen? Ik heb er nu al zin in.” Grapte hij. Ik kon er gelukkig wel om lachen en was ontzettend opgelucht dat mijn ouders zo reageerden.
Na de kerst ging het eigenlijk allemaal heel snel. In het huis van Dylan komt vanaf januari een kamer vrij. Hij woont samen met nog een jongen en twee meiden vlakbij de Ten Katemarkt, echt vijf minuten fietsen van Leidseplein. Een van die chicks gaat in januari voor een jaar op reis. Dus ik zou sowieso een jaar in haar kamer mogen. Kamers in Amsterdam zijn wel een stuk duurder zeg. Voor de kamer van 12 vierkante meter zou ik 450 euro moeten betalen. Erg lang had ik niet om na te denken, want er waren meerdere kapers op de kust. Dat wordt gewoon een middagje extra werken, want ik heb natuurlijk ja gezegd! Ik ga echt verhuizen naar Amsterdam!
Oud en nieuw heb ik ook gelijk gevierd in mijn nieuwe woonplaats. Normaal heb ik altijd een hekel aan oud en nieuw, maar dit jaar was het echt onwijs gezellig! We hadden afgesproken bij een vriend van Dylan thuis. Die woont in een supermooi, veel te groot grachtenpand aan de Singel. Jessie was er ook bij, ik denk dat zij en Dylan toch wel echt verliefd aan het worden zijn. Iedereen had een fles champagne meegenomen dus er werd goed gedronken. Sam was later ook gekomen met een vriend. Hij kon het trouwens heel goed vinden met Dylan.
Net voor ‘het twaalf uur moment’ zijn we met de hele groep naar Awakenings gegaan in de Westergastfabriek. Wauw, ik ben het nieuwe jaar nog nooit zo goed begonnen! Om 12 uur zoende Sam mij en de rest van de nacht hebben we met zijn allen keihard gedanst. Ik ging echt lekker op de muziek en de lichtshow van Awakenings was fantastisch. Een paar vrienden van Dylan hadden weer ‘gelukspoeder’ bij zich, maar ik heb dit keer even overgeslagen. Ik had het ook helemaal niet nodig, die vlinders in mijn buik zorgden al voor genoeg adrenaline en endorfine. Sam was volgens mij wel nieuwsgierig, maar ook hij heeft het aan zich voorbij laten gaan.
We hebben tot vroeg in de morgen door gefeest. Jessie bleef voor het eerst bij Dylan slapen. Sam en ik hebben de trein gepakt naar Leiden (ja, die reden gewoon alweer). Blijft toch een beetje awkward als je met je uitgaanskleding, verlopen make-up en wilde haren om 08.00 uur in de trein stapt. Gelukkig was het niet zo druk. Zodra de trein begon te rijden ben ik in slaap gevallen.
Nieuwjaarsdag hebben Sam en ik de hele dag geslapen, geknuffeld en gezoend. Op een gegeven moment werd ik wakker met knallende koppijn. Ik wilde een glaasje water gaan halen, maar Sam hield mij zo stevig vast dat het moeilijk was om uit bed te stappen. Zo schattig eigenlijk. Ik denk dat ik echt heel erg verliefd op hem ben.
Buiten werd er nog best veel vuurwerk afgestoken, maar van vuurwerk in bed is er nog steeds geen sprake geweest. Ik had misschien wel meer willen doen dan knuffelen en zoenen, maar aan de andere kant wil ik dat de eerste keer seks met Sam ook een beetje speciaal is. Ik heb het gevoel dat Sam dat ook wil, het lijkt wel alsof we allebei nog niet durven. Bizar he?
s’Avonds vroeg hij of ik zin had om samen met hem iets te eten. We gingen naar onze favoriete pizzeria om de hoek. We kwamen hier een paar keer per maand, maar op de een of andere manier voelt het nu toch meer als een date. En net toen ik een hap wilde nemen van mijn Quattro Formaggi (perfecte katerpizza) kwam Sam met een serieuze vraag uit de hoek. ,,Maud, mag ik je iets vragen?”
>>> VOLGENDE AFLEVERING
Staat volgende week vrijdag om 15.00 uur voor je klaar.
< < < VORIGE AFLEVERING
Die kun je hier lezen: #Het lijkt wel alsof ik non-stop aan de MDMA zit