Maud Nachtboek van Maud 28 nov 2017, 15:37

Leestijd: 6 minuten

#17: ‘Met hoeveel jongens heb je seks gehad?’

Terugblik: Maud was tijdens een stomdronken avond bij Holle Bolle Foet aka Fredje in bed geëindigd. Die anderhalve minuut seks waren de vreselijkste anderhalve minuut uit haar leven. Niet alleen was de seks buitengewoon slecht, ze waren ook zo dom om het onveilig te doen. Tijdens de wekelijkse borrel raakte ze aan de praat met rustige Rosita. Die had niet zulk leuk nieuws voor Maud.

„Dag meneer, weet u waar de ingang van de soapoli is?” „Ja, meisje dan moet je in het gebouw hierachter zijn, je bent in het verkeerde pand”, zei de beveiliger. Zijn afkeurende blik zorgde ervoor dat ik me nog stommer voelde dan dat ik al deed. Sh*t, waarom heb ik dan ook onveilig seks gehad met die stomme idioot!

Great! Een soatest, te laat voor mijn afspraak en dan blijk ik ook nog eens in het verkeerde gebouw te zitten. De afgelopen nacht heb ik amper geslapen. Als ik dokter Google moet geloven, heb ik kans op alle mogelijke ziektes: chlamydia, gonorroe, herpes of misschien wel hiv. Misschien heb ik het wel allemaal!? Die paar uurtjes dat ik kon slapen droomde ik dat ik aan mijn ouders moest vertellen dat ik hiv had.

Onderweg naar de GGD kwam ik trouwens Rustige Rosita weer tegen. Haar suffe bril heeft ze dit keer thuisgelaten en ze ziet er gelijk heel anders uit. Ik vraag me af of ze eigenlijk wel zo rustig is als ik eerst dacht. Ze vroeg of alles goed ging. Ik vertelde haar dat ik nogal slecht had geslapen en een afspraak had bij de soakliniek. Rosita blijft mij verbazen, maar ze wist me op een of andere manier toch gerust te stellen.

„Ik ga elk halfjaar even langs bij de GGD. Je gaat toch ook elk halfjaar naar de tandarts, het is heel normaal dat je de boel daar beneden ook even laat testen. En je weet het nooit met al die mannen. Het stelt niet veel voor hoor Maud, voor je het weet sta je weer buiten.” Wie had dat gedacht? Ik was al verbaasd dat Rosita seks heeft gehad met Fredje, maar kennelijk had ze het afgelopen jaar wel meer piemels voorbij zien komen en dan deed ze het ook nog eens onveilig. Stille wateren hebben diepe gronden, dat bleek maar weer.

Na tien minuten zoeken had ik het goede gebouw gevonden. Bij de receptie werden mijn gegevens gecontroleerd. Er werd mij verzocht om plaats te nemen in de wachtkamer. Nu heb ik sowieso al een hekel aan wachten, maar de wachtkamer van de GGD is helemaal een verschrikking. Iedereen zit daar toch een beetje beschaamd naar beneden te kijken. Best jammer, want ik zag eigenlijk wel wat hotties zitten. Maar goed, oogcontact zoeken in een soapoli is ook weer zo’n ding. #awkward2.0

De wachtkamer zat vol met jongens en meiden van mijn leeftijd. Ik was dus niet de enige die zo dom was geweest om onveilig te vrijen. Na een half uur wachten was ik eindelijk aan de beurt. Ik liep kamer 18 in. Ja, er zijn meer dan twintig testhokjes bij de GGD.

„Goedendag, ik ben Bas.” Zo wie was dat?! Ik had een vrouwelijke verpleegkundige van middelbare leeftijd verwacht, zo’n lieve vrouw die je op je gemak stelt. Geen jonge god met smaragdgroene ogen, baardje en donkerbruin haar. Bas is een woest aantrekkelijke gast waar je knikkende knietjes en klamme handjes van krijgt. Ik gaf hem een (angstig) zweethandje en ging op de stoel tegenover hem zitten, maar eerlijk gezegd was ik liever gelijk boven op hem gaan zitten. Sorry, maar Bas is echt buitengewoon knap!

„Met hoeveel mannen heb je het afgelopen halfjaar seks gehad? En ben je in de gelegenheid om contact met ze op te nemen.” Moest ik deze knappe verpleegkundige nu echt gaan vertellen met hoeveel mannen ik seks had gehad en wat ik met wie had gedaan? Vorige week heb ik Mark weer gezien en alhoewel we niet all the way zijn gegaan, heb ik Mark zijn ‘grote vriend’ wel van erg dichtbij gezien. En geproefd. En oké, misschien is hij eventjes tien seconden in mij geweest maar dat noem je toch geen seks? Maud, hoe heb je toch zo stom kunnen zijn om onveilig seks te hebben!?

Ik probeerde me op Bas zijn groene ogen te focussen, ik fantaseerde hoe zijn volle lippen mij zouden zoenen en bedacht dat hij vast een zespak moest hebben onder dat witte jasje van hem. Maar deze fantasie werd abrupt afgekapt, toen Bas de volgende woorden sprak: „Als je gewaarschuwd bent voor een soa, dan moeten we je ook testen op hiv. Ik zal zo wat bloed bij je afnemen en dan heb je binnen 15 minuten de uitslag. Is dat oké?” Nee, natuurlijk is dat niet oké, dacht ik. Ik ben doodsbang voor naalden, ik wil geen soa en al helemaal geen hiv! Op dat moment vervloekte ik Holle Bolle Foet aka Frederik aka Fredje.

Bas maakte een paar grapjes en vroeg of ik uit de buurt kwam. Voor ik het wist, zat de naald in mijn arm. Eigenlijk was die prik zo voorbij, maar die 15 minuten wachten waren een regelrechte hel. Ik rookte drie sigaretten in een kwartier en probeerde Sam te bellen. Niet omdat ik hem nou zo graag op de hoogte wilde stellen van mijn mogelijke soavenirtje, maar gewoon omdat Sam mij altijd op kan vrolijken. Sam nam natuurlijk weer eens niet op, hij zal wel met Bella in bed liggen of zo.

Terug in de soapoli vertelde Bas dat ik gelukkig geen hiv had. Halleluja!!! Het kon een week duren voordat ik de andere testresultaten zou krijgen en mocht ik een soa hebben, dan moest ik mijn andere sekspartners daarvan op de hoogte stellen. Stel je voor dat ik Mark moet vertellen dat ik een soa heb!? Lekker dan, ik weet niet hoe ik deze week met SSS (Sh*tSOAStress) ga overleven.

Ik gaf Bas een hand en liep de soapoli uit. Bas wil ik graag terug zien, maar dan wel in een andere omgeving, die soapoli hoef ik nooit meer van binnen te zien. Snel wegwezen hier! De wekelijkse borrel was begonnen en ik kon wel een driedubbele wodka gebruiken! Met mijn blik op mijn telefoon gericht liep ik de kliniek uit, totdat ik tegen iemand aan liep.

„Maud, wat doe jij hier!?”, hoorde ik Sam zeggen.

VOLGENDE AFLEVERING > > >

< < < VORIGE AFLEVERING

#16:’Waarom bestaat er geen soa-morning-afterpil?’

WIE IS MAUD?

„Hoi, ik ben Maud (19). Waar de een postzegels of Efteling-laven verzamelt, spaar ik spannende ervaringen en houd in mijn dagboek – of beter: nachtboek – mijn laatste avonturen én veroveringen bij. Elke week geeft Metro een kijkje in mijn turbulente (studenten)leven.”