Maud Nachtboek van Maud 18 nov 2017, 15:43

Leestijd: 3 minuten

#16: ‘Waarom bestaat er geen soa-morning-afterpil?’

Terugblik: Maud besloot zich eens lekker te bezatten en een wilde avond te hebben om de genante situatie met Sam een beetje van zich af te kunnen schudden. Die stomdronken avond eindigde in bed bij Holle Bolle Foet, aka Fredje: de jongen die op ontgroeningskamp zo sullig overkwam, maar nu toch best leuk leek. Leek ja, want Fredje bleek vooral een lompe idioot die niet aan voorspel deed en zichzelf na zo’n anderhalve minuut al niet meer kon beheersen. En dan had ze het ook nog eens onveilig gedaan…

Waarom bestaat er g*dver niet zoals als een ‘soa-morning-afterpil’? We zijn inmiddels een week verder en de afgelopen dagen heb ik op internet tijdens mijn zoektocht naar mogelijke aandoeningen zo’n beetje iedere gruwelijke soa voorbij zien komen die er op aarde te vinden is. Herpes heb ik vast niet, maar hiv zou je niet meteen merken en ook van chlamydia hoef ik niet eens iets te merken. En wat nou als ik gonorroe van hem heb gekregen?

Ik kan mezelf niet uitstaan. Hoe kon ik zo stom zijn om het zonder condoom te doen met die idioot?! Dit soort dingen doe je met iemand waar je al langer het bed mee deelt Maud, niet met de eerste de beste foet die als een trein over je heen dendert en niet eens je naam weet.

Ik was zo misselijk dat het leek alsof ik vier flessen van die goedkope El Picu-rotzooi – die je vroeger op de camping in Renesse dronk – in mijn mik had. Toch besloot ik wel naar de wekelijkse borrel te gaan. Als ik niet zou komen, zou het mij niet in dank worden afgenomen. En ach… hoe erg kon het zijn?

Nou, heel erg dus. Bij binnenkomst had ik het idee dat werkelijk iedereen me aankeek en wist wat ik met Holle Bolle Foet/Fredje had uitgespookt. En nog erger: hij zelf gunde me geen blik waardig en stond lallend aan de bar met zijn arm om een andere eerstejaars. Volgens mij heet ze Sonja. Dat denk ik omdat ze ‘liefkozend’ ‘Smikkelende Sonja’ wordt genoemd. Ze schijnt nogal snel de genotsknots van eenieder die haar toevallig wat aandacht geeft ‘op te smikkelen’.

Great. Ik zie nog weinig bekenden en de mensen die ik wél ken, daar zou ik op dit moment nog liever acuut buikgriep voor krijgen dan dat ik een gesprek met ze aan zou gaan. Ik plof neer aan een tafel en besluit bij gebrek aan gesprekspartner doelloos op mijn telefoon te scrollen.

„Jij bent toch Maud?”, hoor ik opeens zachtjes naast me. Ik kijk op en zie een paar bruine ogen met ellenlange wimpers een tikkeltje verlegen naar me kijken. Het is Rosita; ook een eerstejaars waar ik eigenlijk niet zoveel van weet, behalve dat ze nogal braaf lijkt en dringend een keer een wat hipper montuur bril zou moeten aanschaffen.

Als ik knik, vraagt Rosita of ze even naast me mag komen zitten. Iedere vezel in mijn lichaam schreeuwt dat dit het moment is om op te staan en heel hard weg te rennen. Waarom? Waarschijnlijk omdat ik aanvoelde dat Rosita mij weinig goeds ging vertellen.

En dat voorgevoel was juist. „Is het waar dat je met Fredje naar bed bent geweest?”, begint ze zonder enige waarschuwing haar onaangekondigde boodschap. Nog voordat ik het nieuws kan bevestigen, noch zeggen dat het haar geen ene moer aangaat, vervolgt ze: „Ik wel namelijk. En ik heb niet zulk leuk nieuws.”

‘Ik ben gewaarschuwd’ vul ik even later in op de website van de GGD.

VOLGENDE AFLEVERING > > >

< < < VORIGE AFLEVERING

Lees ook: #15: Ik trok mijn poezenpak aan en wilde maar 1 ding

WIE IS MAUD?

„Hoi, ik ben Maud (19). Waar de een postzegels of Efteling-laven verzamelt, spaar ik spannende ervaringen en houd in mijn dagboek – of beter: nachtboek – mijn laatste avonturen én veroveringen bij. Elke week geeft Metro een kijkje in mijn turbulente (studenten)leven.”