Maud Nachtboek van Maud 19 aug 2017, 15:41

Leestijd: 3 minuten

#3: Ik betrapte hem op een hockeyfeest met een ander

Terugblik: Na een vakantie in Salou met haar vriendinnen, waar ze mysterieuze Marc ontmoette, een vakantiefling mee beleefde en nu niets meer van hoort (zelfs onvindbaar op Facebook), is Maud weer thuis. Ze staat aan de vooravond van haar nieuwe avontuur: studeren. Maar eerst nog spullen uitzoeken en inpakken, en dat levert levendige herinneringen op.

Ik zit op mijn bed en kijk om me heen in mijn zolderkamertje waar ik mijn hele middelbareschooltijd heb geslapen. Niet alleen geslapen trouwens…

Ik hang even uit het raam waaruit ik stiekem peukies rookte, totdat mijn moeder me op een avond betrapte. „Maud, zit je nou te róken?”, riep ze boos uit. Ik had net een hijs genomen, dus mijn ‘neeee…’ kwam niet heel geloofwaardig over, met alle rook die uit mijn mond volop naar buiten walmde. Ik beloofde haar te stoppen. Niet helemaal gelukt trouwens, maar uit mijn raam heb ik het nooit meer gedaan.

Of de deur, waarop ik een zelfgemaakt en voor mijn gevoel zeer ingenieus slot had gefixt: een touwtje aan de klink heel strak verbonden met de kraan van mijn wastafel naast de deur, waardoor-ie niet openging. Dacht ik. Want ook tijdens de eerste keer seks met J. kwam mijn moeder binnen. Who is she, Superwoman? Dit keer heb ik haar maar niet beloofd het nooit meer te doen, maar ik lette de keren erna wel extra goed op.

Tja. J. Nog steeds krijg ik een raar gevoel in mijn onderbuik als ik aan hem denk. Fuck, wat was ik verliefd op die gast en fuck wat was het altijd ziek lekker met hem. Maar toen ik hem tijdens het hockeytoernooi met een of andere chick uit Laren in zijn tentje betrapte, was ik er klaar mee. En hij daarna rap ook, hoorde ik aan haar gegorgel. Zelfs daarin kwam haar bekakte ‘rrrr’ nog duidelijk naar voren.

Heb hem na de eindexamenfeestjes, waar ik telkens zijn blik en honderden appjes met zielige traanemoji’s ontweek, niet meer gezien. Ben wel bang dat ik hem gauw weer tegen dat lekkere lijf van hem ga lopen: hij gaat naar dezelfde stad als ik… Had-ie maar X-benen, of alleen een romp met vette pens.

Nog een laatste blik op alles dat tot heel kortgeleden mijn oude vertrouwde leventje was. Wat lijkt mijn kamer ineens klein, wat voelt het allemaal dubbel. Ik heb echt wel zin om weg te gaan, maar ga mijn ouders en irritante broertje – dat eigenlijk superleuk is en van wie ik de soepelste dansmoves en waar jongens ‘echt van afknappen’ (je kunt blijkbaar ook té vaak in je chillbroek met knot op je kop rondbanjeren… Thanks Max!) heb geleerd – keihard missen. En daar komen de tranen weer. Gelukkig lijken de lege Flügelflesjes op m’n plank, de vaal geworden posters aan de wand en de kledingkast die nu bijna leeg is, op een achttiental miskopen uit de periode 2014-2017 na, me bemoedigend toe te lachen. Het komt ook allemaal wel goed. Toch?

Nu blik op vooruit. De eerste weken kan ik gelukkig in het huisje logeren van mijn nicht die op stage in het buitenland is, daarna wordt het waarschijnlijk hospiteren. Maar eerst nog de introductieweek en de ontgroening… Wil dat wel echt gaan doen, ondanks alles wat ik heb gehoord. Een beetje mayo in je haar kan geen kwaad, toch? Al heb ik er liever bier in, schijnt nog goed te zijn ook. En aan poepen in een greppel wen je vast, als je echt moet.

Ik hoorde ook een verhaal over een meisje dat tijdens de introweek had gewipt met een gast en daarna tot ‘Superhoer 2016’ werd gedoopt, bij geen enkel meisjeshuis meer binnenkwam en ‘m daarna is gesjeesd. Notitie aan mezelf: geen gewip de komende weken. Uitroepteken.

VOLGENDE AFLEVERING >>>

<<< VORIGE AFLEVERING

WIE IS MAUD?

„Hoi, ik ben Maud (19). Waar de een postzegels of Efteling-laven verzamelt, spaar ik spannende ervaringen en houd in mijn dagboek – uh nachtboek – mijn laatste veroveringen bij. Elke week geeft Metro een kijkje in mijn turbulente (studenten)leven.”