Sophie Rietmulder Health & mind 28 mrt 2025, 18:13

Leestijd: 4 minuten

Leannes leven met endometriose: ‘Mijn klachten werden jarenlang niet serieus genomen’

Maart staat wereldwijd in het teken van endometriose, een aandoening die naar schatting 1 op de 10 vrouwen treft. Toch blijft de ziekte voor veel mensen onbekend en duurt het gemiddeld 7 tot 10 jaar voordat een vrouw de juiste diagnose krijgt. De impact kan enorm zijn: van chronische pijnklachten tot vruchtbaarheidsproblemen en operaties.

Leanne Barelds-Slot (28) weet als geen ander hoe het is om met endometriose te leven. Jarenlang werden haar klachten afgedaan als gewone menstruatiepijn, totdat de ziekte uiteindelijk werd vastgesteld. 

In gesprek met Metro vertelt ze over haar jarenlange zoektocht naar een diagnose, de gevolgen van endometriose en waarom meer bewustwording zo hard nodig is.

‘Ik voelde al vroeg dat er iets niet klopte’

Leanne merkte al op jonge leeftijd dat haar menstruatie heftiger was dan die van haar leeftijdsgenoten. „Ik had zoveel pijn dat ik regelmatig thuis moest blijven van school”, vertelt ze aan Metro. Haar moeder herkende haar klachten deels, maar bij de huisarts kreeg ze weinig gehoor. Ze kreeg de anticonceptiepil voorgeschreven, zonder dat er verder onderzoek werd gedaan.

Toen Leanne later stopte met de pil, verergerden haar klachten. „Ik ben jarenlang van arts naar arts gestuurd.” Van een prikkelbare darm tot zenuwproblemen, allerlei diagnoses werden gesteld, maar niets verklaarde haar extreme pijn. „Elke keer werd ik weggestuurd. Menstruatiepijn hoort erbij, kreeg ik te horen.”

Pas toen haar menstruatie 45 dagen uitbleef en ze op de spoedeisende hulp belandde met ondraaglijke pijn, kreeg ze eindelijk een duidelijke aanwijzing. „Bij een echo vroegen ze: ‘Heb je weleens van endometriose gehoord?’” De diagnose werd tijdens een operatie officieel gesteld. Het bleek een bevestiging van iets waar ze zelf al aan had gedacht, maar waar artsen nooit serieus naar hadden gekeken.

Gevolgen voor vruchtbaarheid

Door de late diagnose had de endometriose zich in haar lichaam verspreid. „Mijn eileiders zaten vol verklevingen, maar ook mijn middenrif, blaas en andere organen waren aangetast”, illustreert Leanne. De schade was zo groot dat ze niet meer op natuurlijke wijze zwanger kon worden.

„Als ik eerder serieus was genomen, had dit misschien voorkomen kunnen worden.” Uiteindelijk kon ze via ivf toch moeder worden, maar het traject na de diagnose was zwaar. Ze werd zelfs tijdelijk in een kunstmatige overgang gebracht om de endometriose te onderdrukken. Dit gebeurde na de operatie en voor haar eerste ivf behandeling. Dit om de endometriose zo goed mogelijk te onderdrukken en een grotere kans van slagen te hebben tijdens de ivf-behandeling. 

Chronische pijn en onbegrip

De ziekte blijft haar dagelijks leven op allerlei manieren beïnvloeden. De pijn zit door haar hele lichaam, zelfs op onverwachte plekken. Zo zorgt endometriose op haar middenrif voor hevige schouderpijn die aanvoelt als een flink verrekte spier. Ook haar darmen en baarmoeder blijven voor klachten zorgen, ondanks behandelingen zoals een spiraal en pijnmedicatie.

Daar komt extreme vermoeidheid bij, die soms ineens toeslaat. „Af en toe moet ik afspraken afzeggen of eerder naar huis omdat het simpelweg niet gaat. Dan voel ik me heel bezwaard, maar ik heb vaak geen keus.”

Naast de fysieke impact is er ook het maatschappelijke onbegrip. Leanne: „Mensen beseffen vaak niet hoe ernstig het is.” In haar directe omgeving vindt ze gelukkig steun, maar breder merkt ze dat de kennis over endometriose tekortschiet. „Veel vrouwen ontdekken pas dat ze het hebben als ze proberen zwanger te worden.”

Is er genoeg aandacht voor endometriose?

Hoewel de ziekte tegenwoordig meer aandacht krijgt, is er nog een lange weg te gaan. „Het is nu beter dan een paar jaar geleden, maar veel mensen hebben nog nooit van endometriose gehoord.” Volgens Leanne kan het meespelen dat het een vrouwenziekte is en daardoor minder serieus wordt genomen.

Het gebrek aan medische kennis is een groot probleem. „Artsen zouden sneller moeten doorverwijzen en beter moeten luisteren naar vrouwen die extreme pijn ervaren.” 

„Soms merk ik er nauwelijks iets van, maar op dagen met veel pijn vraag ik me af hoe de toekomst eruit zal zien en waar ik me op moet voorbereiden. Ik probeer er nuchter in te staan, al blijft de onzekerheid lastig. Ik ben in behandeling bij het UMCG in Groningen. Hier zit een geweldig specialistisch endometrioseteam. Ik hoop dat dit uiteindelijk verbetering brengt, maar de vele vraagtekens maken het soms moeilijk”, vertelt Leanne.

Blijf vechten voor erkenning

Leanne hoopt dat vrouwen met vergelijkbare klachten sneller gehoord worden: „Luister naar je gevoel, je kent je eigen lichaam het beste. Als je vermoedt dat je endometriose hebt, laat je dan niet zomaar wegsturen. Sla met je vuist op tafel en eis verder onderzoek.”

Daarnaast raadt ze aan om contact te zoeken met lotgenoten. „Ik heb veel steun aan een vriendin die ook endometriose heeft. Niet iedereen begrijpt wat je doormaakt, maar iemand die hetzelfde meemaakt, weet precies hoe het voelt.”

Deze vier soorten fruit helpen je beter in slaap te vallen

Alles over collageen: werken supplementen echt?

Reacties