Emma Jansen Gezondheid 12 mrt 2023, 08:02

Leestijd: 6 minuten

Leven met een verslaving: ‘Snoof in elf maanden 100.000 euro aan cocaïne’

Een verslaving is soms moeilijk te herkennen. Er zijn namelijk verschillende soorten, zoals alcohol, drugs en seks. Een verslaafde, in herstel of niet, wordt dagelijks geconfronteerd met zijn of haar ziekte. Maar kan deze persoon dan nooit meer naar een sociaal evenement? Metro ging in gesprek met ex-verslaafden en verslavingsexperts Peggy-Sue Figueira (56) en Benjamin Witzand (25). Zij vertellen over hun verslavingsverleden en hoe ze nu anderen helpen die kampen met dezelfde problemen.

„Ik was knetterverslaafd”, begint Benjamin Witzand. „Het begon heel onschuldig met een jointje roken en het liep uit tot dagelijks snuiven, drinken en blowen.” Hij kwam op jonge leeftijd aan zijn geld door te dealen. „Er waren 1001 reden voor mij om te gebruiken. Ik gebruikte wanneer ik blij was, verdrietig of wanneer ik mij verveelde. Ik was, zoals je het in de volksmond noemt, een probleemkind.”

Leven met een verslaving

Witzand kwam op 15-jarige leeftijd in aanraking met de crisisdienst en werd in een psychiatrische instelling geplaatst. Hij kreeg van meerdere kanten hulp aangeboden voor zijn verslaving, maar hij viel telkens terug. „Ik deed het niet per se voor mezelf, maar om mijn naasten gerust te stellen.” De ouders en één jaar oudere zus van Witzand hebben het heel zwaar gehad, vertelt hij. „Mijn ouders waren echt anti-drugs. Daarom ging ik het juist stiekem doen.”

Hij is veel in aanraking gekomen met politie, instellingen en heeft zelfs op een internaat gewoond. „Ik had wel een handje van hulp vragen en dan kwam ik vervolgens niet opdagen. Ik was allergisch voor de typische hulpverleners. Ze waren afstandelijk en heel zakelijk”, zegt Witzand. „Ze zeiden altijd ‘ik snap je gevoel’, maar je kan mijn gevoel niet begrijpen als je het zelf niet doorstaan hebt. Ik nam voornamelijk alleen dingen aan van ervaringsdeskundigen en hulpverleners die mij wel op een menselijke manier benaderde. Zij lieten ook kwetsbare dingen van zichzelf zien, waardoor ik mij ook meer open kon stellen.”

Dagelijks herinnerd aan je verleden

Na een rollercoaster van hulpinstanties belandde Witzand uiteindelijk in een safehouse in Amsterdam. „Ik voelde mij daar heel fijn en heb daar heel veel geleerd. Ik probeerde zoveel mogelijk plekken te vermijden, zodat ik niet in de verleiding kwam. In het begin was het wel heel lastig. Overal waar je komt in Amsterdam ruikt het namelijk naar wiet”, zegt Witzand grinnikend. „Maar ik was zó gemotiveerd om het dit keer wel te laten slagen, dat het me gelukt is.”

Nu begeleidt Witzand jongeren en zet hij zijn eigen ervaringen in om anderen te helpen. „Ik zie nu alles van een andere kant: de ouders die met de handen in het haar zitten en het kind dat zijn hakken in het zand zet. Het was voor mij in het begin lastig om de verhalen te horen, maar nu houdt het me scherp. Ik word dagelijks herinnerd aan de plek waar ik nooit meer naar toe zou willen. Het is een stok achter de deur”, zegt Witzand.

‘In elf maanden tijd 100.000 euro aan cocaïne gesnoven’

„Ik had in elf maanden tijd 100.000 euro aan cocaïne opgesnoven”, vertelt Figueira over haar verslaving. Het begon bij een alcoholverslaving en het breidde zich uit naar een sigaretten-, dieetpillen- en cocaïneverslaving. „Het was voor mij een kwestie van leven of dood. Overal waar ik kwam, werd ik geconfronteerd met mijn verslaving. Ik werd getriggerd door een spiegeltje en zelfs zoetstof, dat is ook wit poeder.” Ze wist dat ze niet meer op deze manier verder kon en zocht hulp. „Ik zocht in de eerste plaats hulp voor mijn cocaïneverslaving, maar ik werd daar ook bewust gemaakt van de andere verslavingen waar ik onbewust last van had. De alcoholverslaving was er altijd wel, maar ik keek er niet naar om, want ik wilde niet stoppen. Iedereen in mijn omgeving dronk veel alcohol of rookte veel, ik wilde mee kunnen feesten, ik wilde niet anders zijn dan anderen”, vertelt Figueira. „Ik was ook heel erg bezig met slank te blijven, daardoor kreeg ik ook een verslaving aan dieetpillen.”

„Na vier maanden in herstel trok mijn ‘trek’ in cocaïne weg en ik ben daarna ook nooit meer teruggevallen. Maar bij alcohol gebeurde dat wel, en hard ook.” Figueira kreeg van haar huisarts namelijk valium voor haar alcoholverslaving. Valium creëert soortgelijke effecten als alcohol, wat ertoe leidde dat Figueira vervolgens verslaafd raakte aan dit medicijn. „Huisartsen hebben helaas vaak weinig kennis kennis van verslavingen, zoals wij ernaar kijken”, vindt ze. Sinds 2012 is Figueira clean van bijna al haar verslavingen en nog in herstel van haar rookverslaving. Ook zij helpt nu anderen met hun verslavingen.

Elk sociaal evenement ontwijken vanwege een ex-verslaving?

Figueira en Witzand zijn nu beide een aantal jaar clean en zetten hun ervaring in om anderen te helpen. Maar een dag zoals Koningsdag, de verjaardag van een vriend of een terrasje pakken in de zon, kan lastig zijn voor verslaafden. Drank en sigaretten zijn in veel gevallen bijna onmisbaar bij deze gelegenheden. Maar moet je dan heel je leven deze momenten vermijden? „Nee, zeker niet”, is Figueira stellig. „We kijken met onze cliënten samen of de persoon klaar is om naar een sociaal evenement te gaan, bijvoorbeeld de bruiloft van een kind. Iets dat je echt niet wil missen”, zegt Figueira. „We zorgen ervoor dat je iemand bij je hebt die van jouw situatie af weet en jou daarbij kan helpen.”

Figueira en Witzand geven beide als tip dat je bij jezelf moet na gaan of je er klaar voor bent om in zo’n situatie te zijn. Voel ik me gestrest? Kan ik dit al aan? „In het begin van mijn herstel had ik soms nog behoefte aan drugs”, vertelt Witzand. „Maar ik wist ook dat deze behoefte vanzelf weg zou trekken. Ik belde dan iemand die al een aantal jaar clean was en die persoon bleef aan de lijn totdat de ‘trek’ weg was”, aldus Witzand. „Het is niet altijd makkelijk. Je hebt namelijk altijd een verslaving die tegen je praat, maar je moet nagaan of het ’t waard is om alles wat je hebt opgebouwd weer weg te gooien.”

‘Gooi jezelf niet voor de leeuwen’

Een terugval is voor vele ex-verslaafden slechts een armlengte verwijderd. Voor een persoon die last heeft van een verslaving is er geen tussenweg. Je geeft eraan toe of je trekt je handen er vanaf. De verslavingsexperts maken duidelijk dat een feestje niet wegloopt en het niet de laatste keer is dat je een evenement meemaakt. Witzand geeft een voorbeeld van iets dat onlangs nog in het leven van een cliënt van hem gebeurd is. „Een groep verslaafden in herstel gingen samen naar een festival. Iedereen was daar met dezelfde motivatie en ze hielden allemaal een oogje in het zeil. Uiteindelijk hebben ze het heel erg leuk gehad en konden ze met een trots gevoel naar huis.”

Witzand wil hiermee duidelijk maken dat het wel mogelijk is en je bepaalde dingen na je verslaving niet op hoeft te geven. „Neem de verantwoordelijkheid en zorg ervoor dat je jezelf niet voor de leeuwen gooit. Ga met een groep en spreek samen af dat je elkaar in de gaten houdt. En blijf jezelf herinneren aan wat jouw motivatie is.”

Rapper Boef haalt uit naar huilende Dennis Schouten: ‘Iedereen belachelijk maken, en dan zelf janken’